تلاش های اشرف برای بازگرداندن رژیم پهلوی بعد از انقلاب/سرگرد پرویز تاجیک: می توانیم کودتای شیلی را در ایران اجرا کنیم

سرویس سیاسی فردا: ایالات متحده در همان روزهای آغازین پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دنبال تکرار کودتای 28 مرداد برای بازگرداندن شاه به کشور بود. آمریکا برای سرکوب انقلاب نوپای ایران از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرد. اسناد فعالیت های ضد انقلاب این دولت پس از تسخیر سفارت آمریکا که به لانه جاسوسی مشهور شد، به دست آمد که به صورت کامل از فعالیت های خرابکارانه این دولت پرده برداشت. در ادامه به تعدادی از اسناد که تلاش های آمریکا برای سرنگونی انقلاب و رخنه در بدنه نظام را نشان می دهد، می پردازیم.

همیلتون جردن، رئیس دفتر کارتر، درباره کسانی که نقشه بازگشت شاه به قدرت را می کشیدند، چنین می گوید:

«اطرافیان شاه به ویژه زاهدی سفیر ایران در آمریکا، وی را قانع نموده بودند که آیت الله خمینی احتمالا به سرعت سرنگون خواهد شد و بنابراین وی باید نزدیک به ایران اقامت گزیند تا آنکه بتواند همان طور که در سال 1953 با کمک فعالانه سیا به قدرت برگشت، با سرعت به ایران بازگردد.» [1]

محمد رضا پهلوی در مصاحبه با شبکه تلویزیونی ای.بی.سی آمریکا در 16 اسفند 57 می گوید:

«من خیال کناره گیری از تاج و تخت را ندارم... بعد از ترک ایران به این دلیل به آمریکا نرفتم که بسیاری از افراد توصیه کردند در منطقه باقی بمانم... من چرا باید کناره گیری کنم؟! من برای سامان دادن به اوضاع، کشور را ترک کردم؛ اما ظاهرا این اقدام نتیجه معکوس داده است.» [2]

شاه که خیال کناره گیری از تاج و تخت را نداشت در پی آن بود تا با کمک آمریکا نظام جمهوری اسلامی ایران را سرنگون کند و دوباره به کشور بازگردد! لذا وی و مقامات اطلاعاتی آمریکا شروع به سازماندهی ساواکی های فراری و نظامیان سلطنت طلب کردند. در 19 فرودرین 1358 روزنامه اطلاعات در گزارشی نوشت:

«ارتشبد اویسی، عامل کشتار 15 خرداد 42 و کشتار 17 شهریور 57، در مناطق مرزی ایران و ترکیه مستقر شده و فرماندهی ساواکی های فراری آذربایجان را به عهده گرفته است. سازمان سیا اسلحه و کمک های مالی در اختیار اویسی و ساواکی ها می گذارد.» [3]

سرگرد پرویز تاجیک افسر سابق ژاندارمری ایران ضمن مصاحبه با روزنامه آلمانی «عصر ما» می گوید: کودتایی که در شیلی انجام شد، عالی بود. اگر از ما خواسته شود ما هم عین همان کودتا را در ایران پیاده خواهیم کرد. به اعتقاد سرگرد تاجیک، 80 درصد افسران ایران با او همفکر هستند و فقط به آمریکا و ژنرال اویسی که در آمریکا سرگرم تدارک کودتاست، امید بسته اند.» [4]

در چنین شرایطی مقامات آمریکایی سعی می کنند تا ذهن مسئولان جمهوری اسلامی را از نقشه هایشان منحرف کنند. طبق گزارش محرمانه سفارت آمریکا در 20فروردین 1358 چارلز ناس درمورد ملاقات با امیر انتظام، معاون نخست وزیر می گوید: از امیر انتظام خواستم که به آیت الله [خمینی] اطمینان بدهد که علاقه اصلی آمریکا به استقلال تمامیت ارضی ایران است و نه در حال حاضر و نه در آینده هیچ عملی در جهت بی ثباتی ایران انجام نخواهیم داد.» [5]

آمریکایی ها در حالی ادعا می کنند هیچ عملی در جهت بی ثباتی ایران انجام نخواهند داد که در پشت صحنه مشغول تدارک یک کودتا برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران بودند.

در یک گزارش محرمانه وزارت امور خارجه آمریکا در 27 فروردین 58 در مورد تلاش های اشرف پهلوی برای بازگرداندن رژیم پهلوی آمده:

«ما احتیاج نداریم و نبایستی که رژیم فعلی را بپذیریم. خمینی دوست ایالات متحده نیست ولی دیگران در اردوی اسلامی با ما صریح تر هستند.» [6]

در حالی که در 4 اردیبهشت58 سفارت آمریکا مجددا به دولت ایران تعهد می دهد که در امور داخلی ایران دخالت نخواهد کرد؛ اما در سند سری 5 اردیبهشت 58 سفارت آمریکا آمده است:

«گذشته از احتمال حوادث ناگهانی مانند سوقصد به رهبران ایران، گروهها ممکن است تا آغاز نبرد مسلحانه برای کسب قدرت، دو ماه فرصت داشته باشند.» [7]

این سند نشان دهنده ارتباط سفارت آمریکا با گروه های مسلحی است که قصد مبارزه مسلحانه با نظام جمهوری اسلامی ایران را داشتند.

در راستای پیاده کردن سناریوهای فوق الذکر، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکا به حمایت پنهانی از گروه های تجزیه طلب می پردازد. در همین رابطه برژینسکی، مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا، در نامه ای خطاب به سایروس ونس، وزیر خارجه آمریکا می نویسد: «با توجه به قابل پیش بینی نبودن حوادث و تحولات آینده ایران، الزاما مهم است که آمریکا با تمامی رهبران سازمان ها و گرایش های سیاسی، بدون استثنا از جمله اقلیت های مذهبی یا نژادی و گروه های افراطی که قادرند مقاومت مسلحانه علیه رژیم خمینی را تحریک کنند، تماس هایی برقرار نمایند.» [8]

با توجه به راهبرد ارائه شده توسط برژینسکی، در همان ماه های آغازین پیروزی انقلاب اسلامی، گزارش های متعددی از برخی زمینه سازی ها برای تشدید اختلافات قومی- مذهبی و ناامن سازی در منطقه بلوچستان منعکس شده بود که با هدف تشدید تضاد بین حکومت و مردم، تجزیه طلبی و اعمال فشار بر حکومت انقلابی توسط برخی گروه های چپ گرا، برخی خوانین و اشرار و برخی مولوی ها در منطقه با حمایت برخی کشورهای خارجی انجام می شد.

در همین رابطه هفته نامه الکفاح العربی چاپ لندن در 7 خرداد 58 نوشت: «بین مقامات مسئول آمریکا و رهبران بلوچ ملاقاتی صورت گرفته است. در این زمینه نام «میسارد» دبیر اول سفارت آمریکا در اسلام آباد برده می شود که از مناطق بلوچ نشین ایران و پاکستان دیدن کرده است. به احتمال قوی این ملاقات ها در چارچوب نقشه آمریکا مبنی بر تاسیس کشور مستقل بلوچستان انجام می شود.»

در همین زمان، رئیس شهربانی جمهوری اسلامی نیز طی نامه ای به تاریخ 19خرداد58 به نخست وزیر گزارش داد که ارتشبد اویسی فرمانده سابق ژاندارمری کل کشور در زمان شاه، در استان سیستان و بلوچستان اقدام به اجیرکردن افراد خرابکار کرده است.