جمهوریت لبنان د‌ر خطر است

قانون: لبنان چند ماهی است که رئیس‌ جمهور ندارد و حالا یکی دو هفته‌ای هست که بحران زباله، دامن عروس شهرهای خاورمیانه را گرفته است. تا به امروز، چندین و چند جلسه برای انتخاب

رئیس جمهور لبنان برگزار شده و هر بار طرفین روی نام یک کاندیدا به اجماع رسیده اند اما دست آخر یکی از طرفین که توسط برخی کشورهای عرب منطقه ، حمایت می شود به زیر میز مذاکرات زده و عملاً همه چیز به بن بست رسیده است. لبنان یکی از مهم‌ترین کشورهای غرب آسیا به شمار

می رود و در معادلات منطقه ای از نقش و جایگاه منحصر به فردی برخوردار است. روزنامه قانون برای بررسی آخرین تحولات لبنان با خانم تریسی شمعون، کاندیدای پست ریاست جمهوری لبنان و البته نوه دومین رئیس‌ جمهور این کشور، گفت وگویی انجام داده که در ادامه از نظر می گذرد. خانم شمعون ، رهبر حزب لیبرال دموکرات لبنان نیز هست.

نظر شما در مورد اعتراضات مربوط به بحران زباله در لبنان چیست؟ چه کسی مقصر است؟

بحران زباله با سوء مدیریتی که با ایجاد انحصار نیمه دولتی به نام «Sukleen» از 20 سال پیش آغاز شد ، تمام شهرداری ها را در بیروت درگیر و آنها را به پیروی کورکورانه از سیاست هایشان مجبور کرده است. این قرارداد بین Sukleen و دولت توسط CDR یا «شورای توسعه و بازسازی» در ماه ژانویه سال 1977 منعقد شد و اختیارات کامل توسط رفیق حریری، نخست وزیر فقید به آنها تفویض شد که هرگز به صورت عمومی منتشر نشد، به طوری که شرایط کسب و کار و مالکیت آنها حتی اعلام نشده است.

شهرداری ها کار می کنند بدون اینکه بدانند مسئول چه مقدار زباله هستند و نه حتی می دانند قیمت هر تن چقدر است. این بدهی های ناشناخته برای شهرداری ها به Sukleen به اندازه میلیاردها دلار است.

علاوه بر این، یکی از مشکلات عمده این است که Sukleen از یک سایت آزادسازی زباله استفاده می کند که هیچ قراردادی برای نگهداری این حجم زباله که به آن وارد می شود از 17 سال پیش تا الان منعقد نشده است. پس از شورش ساکنان در نزدیکی این سایت یک توافق صورت گرفت اما بلافاصله انباشت زباله آغاز شد و هیچ راه حلی دیده نمی شود.

مشکلات ما با توجه به بحران مدیریت زباله عدم شفافیت در مالکیت سیستم مدیریت زباله در لبنان است که در میان سرپرستان مختلف توزیع شده است. عدم شفافیت در روش های حسابداری طی سال ها نتیجه استفاده از «بودجه سیاه و سفید» است که توسط دولت و به روش خارج از کنترلی صورت گرفته و توسط کسانی که در قدرت هستند به‌خاطر منافع مالی خودشان، از آن پشتیبانی می کنند.

به عنوان حزب لیبرال دموکرات، ما خواستار استعفای محمد ماچنوگ، وزیر محیط زیست بودیم. هر چند، او حلقه آخر زنجیره ای طولانی از

سوء استفاده و سوء مدیریت هاست، او باید نسبت به بحران زباله هشدار می‌داد تا مجبور به اقدامات امنیتی برای جلوگیری از وضعیت حال حاضر ما می‌شد. این وضعیت از نقطه نظر سلامتی بسیار خطرناک است و هیچ راه حل کوتاه مدت ماندگاری به چشم نمی خورد. این امر در این دوره و زمانه، غیر قابل قبول است.مشکل زباله نشانه فساد در سیستم مشترک قدرت رهبری کنونی است و نشان دهنده عدم مسئولیت کلی دولت در اداره کشور است. راه حل ما طلب شفافیت کامل در امور است و اینکه به شهرداری در مدیریت راه حل های دفن زباله ، استقلال دهیم تا آنها به بودجه های مستقل دسترسی مستقیم داشته باشند ، به طوری که بتوانند امور خود را اجرا کنند. این پیش درآمدی برای اجرای یک برنامه عدم تمرکز اداری ملی است که ما به طور کامل آن را به عنوان بخشی از دستورالعمل های سیاستی حمایت می کنیم.

توصیه شما برای انتخاب رئيس جمهور چیست؟

به عقیده من تنها راهی که یک رئیس جمهور بتواند در لبنان انتخاب شود این است که هر دو طرف شیعه و سنی، انتخاب قهرمانانه ای که از آرمان‌شان دفاع می کند را کنار بگذارند و به دنبال کسی باشند که به نگرانی مشترک آنها بپردازد، ، یعنی حزب‌ا... باید در این مرحله احساس کند که در ماموریت خود حمایت می‌شود و این حق را داشته باشد که به عنوان یک نیروی مقاومتی در لبنان در برابر اسرائیل بایستد و از طرفی جامعه اهل سنت لبنان نیاز دارد تا مطمئن شود که حزب ا... نمی خواهد از قدرت خود سوء استفاده کند و از طریق نیروی نظامی مقابل آنها بایستد.

بنابراین، تا آنجا که به ریاست جمهوری مربوط است برای دستیابی به موفقیت، باید دیدگاهی ایجاد شود که در آن احترام متقابل به نقاط ضعف و قوت تمام احزاب رعایت شود. این موضوع از طریق شناخت علل اصلی ترسی که توسط هر دو طرف ایجاد شده، صورت گیرد؛ همان ترسی که مانع همه پیشرفت ها در لبنان شده و توسط افزایش افراط گرایی در منطقه به دلیل جنگ داخلی سوریه و درگیری های نیابتی هر دو طرف تشدید شده است. هر رئيس جمهور نشان دهنده یک نقطه عطف به نفع یک حزب نیست. از سوی دیگر، یک رئیس جمهور مسیحی مورد نیاز است که این انسداد منفی بین شیعه و سنی را درک کند و بتواند به عنوان یک نیروی میانجی با شناخت نگرانی های واقعی هر یک از طرفین عمل کند و یک پل ایمنی بین آنها باشد. من این شخص را رئيس جمهور عادل می دانم. ما امیدواریم که در نهایت بتوانیم به این موضوع برسیم، چون بدون رئيس جمهور لبنان درجمهوریت شکست می خورد.

آیا تظاهرات اخیر در بیروت توسط برخی از گروه ها مانند 14 مارس هدایت می شود؟

تظاهرات اخیر در بیروت توسط مردمی صورت گرفته که مورد

بی احترامی و غفلت قرار گرفته اند. بسیاری از خواسته های آنها برای شغل، رتبه و حقوق، برق، مدیریت زباله ها و عدم فساد بوده که بسیار ملموس است.این ها، مشکلاتی هستند که مردم لبنان روزانه با آنها مقابله می‌کنند. فاصله بین دولت و مردم از طریق این تظاهرات مشخص شد و در حال حاضر رهبران باید بفهمند که آنها دیگر در برج های تعرض ناپذیر زندگی

نمی کنند بلکه اقدامات آنها تحت بررسی دقیق است. آنها باید واکنش نشان دهند و در حال حاضر مراحل برای دیدار و گفت وگو آغاز شده چیزی که آنها، اوایل از آن امتناع می کردند.

می توان گفت که بحران فعلی یک معضل امنیتی است؟

بله، در واقع یک معضل امنیتی است به این دلیل که به نقطه ای رسیده که دیگر قابل کنترل نیست. خشم جمعیت در این مرحله بسیار زیاد است. شما نمی توانید تصور کنید که در میان زباله ها زندگی می کنید و بوی تعفن و مگس ها روزانه شما را می آزارد. ما در آستانه اپیدمی های کشنده ای مانند طاعون و وبا هستیم.

صحبت های مردم گفته شده ، خشم آنها نشان داده شده و علائم خطر، اشاره به تشدید آنها دارد. بنابراین لازم است به منظور جلوگیری از شکست امنیت ملی و به منظور حفاظت از نهادها که آخرین سنگر یک کشور در حال فعالیت هستند، قدرت ، مسئولانه و از بالا به پایین، توزیع مجدد شود. به منظور انجام این کار، یک رئيس جمهور باید پازل شاهکاری را بچیند. پس از آن باید با انتخاب یک نخست‌وزیر، کابینه جدید تشکیل شود که منعکس کننده خواسته های مردم با معیار های اولیه صداقت و شفافیت باشد.

نظر شما در مورد عملکرد

تمام سلام در سال 2015 چیست؟

مانند هر چیز دیگری در لبنان، نخست وزیر به تقسیمات منطقه‌ای ایجاد شده توسط شیعه و سنی پرداخت که به صورت محلی از طریق 14 مارس ابراز شده است. با توجه به تقسیمات محلی بر سر تقسیم قدرت در غیاب رئیس جمهور و حکم اطاله پارلمان، قانون اساسی متوقف شده است در حالی که قانون به عنوان یک مرجع برای پرداختن به امور ملت بود . این امر به امتناع همه از رعایت قوانین منجر شد. بنابراین شرایط فاجعه بار است، اما در حال حاضر به عنوان نتیجه فشار خیابانی، رهبران در نهایت مجبور به همکاری هستند.

پدر بزرگ شما، دومین رئیس جمهور لبنان بود. آیا شما هم مسیر پدربزرگ‌تان را دنبال می کنید؟

من نامزدی خود برای پست ریاست جمهوری را اعلام کرده ام و این قطعا یک افتخار است که مسیر پدربزرگم را برای برقراری مجدد اعتماد و ایمان درکشورمان دنبال کنم.