درِ این سازمان ملل را گل بگیرید
کیهان: «فیصل تراد»، نماینده موقت عربستان در شورای حقوق بشر سازمان ملل چند روز پیش به عنوان رئیس یکی از پنل‌های کلیدی شورای حقوق بشر سازمان ملل منصوب شد! وظیفه این جایگاه، انتصاب مقام‌های ارشدی است که استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر را شکل داده و درباره نقض حقوق بشر در سراسر جهان گزارش ارائه می‌دهند! طبق اسناد شورای حقوق بشر سازمان ملل که در اختیار دیده‌بان سازمان ملل نیز قرار گرفته، سعودی‌ها عنوان ریاست گروه پنج عضوی سفرا موسوم به «گروه رایزنی» را عهده‌دار شده‌اند و هم‌اکنون قدرت این را به دست آورده‌اند تا نمایندگانی را از سراسر جهان برای بیش از 77 جایگاه منصوب کنند تا به مسائل حقوق بشری جهان رسیدگی کنند. این شاهکار سازمان ملل، درست یکی دو روز بعد از حملات شیمیایی آل سعود به صعده صورت گرفت که به شهادت ده‌ها زن و کودک یمنی منجر شد. در این باره گفتنی‌هایی هست:
1- مهرماه سال 90 بود که، عادل الجبیر، سفیر وقت عربستان در آمریکا (وزیر خارجه فعلی آل سعود) با اعلام اینکه، ایران به «فکر» ترور اوست، تاکید می‌شود به «فکر» ترور اوست! از جمهوری اسلامی ایران به سازمان ملل شکایت کرد و مجمع عمومی سازمان ملل نیز بدون فوت وقت، با صدور یک قطعنامه ایران را محکوم کرد!
برخی کشورهای غربی مثل فرانسه حتی به این قطعنامه هم راضی نشدند و پیشنهاد تحریم بیشتر ایران را مطرح کردند. این بازی به قدری ناشیانه طراحی و اجرا شده بود که، بسیاری از تحلیلگران غربی نزدیک به مراکز رسمی هم نتوانستند آن را تایید کنند. عده‌ای از این تحلیلگران، نقشه کشف شده ادعایی آمریکا را «بسیار پیش پا افتاده» خواندند و با اشاره به پیشینه نامربوط و مشخص ارباب سیار (کسی که ادعا شد از سوی ایران قصد انجام این ترور را دارد) صحت ادعاهای آمریکا را زیر سوال بردند. به هر حال واکنش شتاب‌زده و سیاسی سازمانی به عریضی و طویلی سازمان ملل به این «شوخی»، فقط یک نتیجه «جدی» داشت و آن، زیر سوال رفتن اعتبار نداشته سازمان ملل بود.
2- سازمان عفو بین‌الملل در تازه‌ترین گزارش خود راجع به احکام قضایی عربستان و اعدام‌های قرون وسطایی که در این کشور صورت می‌گیرد اعلام کرده، به قضات سعودی (بخوانید وهابیون) از جانب ریاض چنان اختیارات گسترده‌ای داده شده که آنها می‌توانند به راحتی اقدام به صدور احکام «خودسرانه» کنند. طبق این گزارش، این کشور همچنان رکورددار اعدام در جهان است. نحوه اعدام در این کشور نیز غالبا به شکل بریدن سر در ملاء عام و آویزان کردن اجساد بی‌سر در میادین شهر است! آنچه در این گزارش آمده، به ویژه نحوه اعدام‌ها، ادعاهای این سازمان مردم نهاد نیست، سعودی‌ها خود بعضا این جنایات را درست مثل تکفیری‌های داعش به تصویر می‌کشند و از رسانه‌ای شدن آن هم هیچ ابایی ندارند. شباهت عجیب سیستم قضایی آل سعود و داعش، مسئله مهم دیگری است که باید جداگانه به آن پرداخت. بیگانه بودن عربستان با مسئله‌ای به نام انتخابات و نبود کوچکترین آزادی‌های اجتماعی مثل حق رانندگی زنان و ... بماند. سوال ساده‌ای که مطرح می‌شود این است که، چرا شورای امنیت سازمان ملل طبق وظیفه‌ای که دارد، علیه این رژیم عصر حجری، قطعنامه‌ای صادر نمی‌کند!؟ آیا بین دلارهای آل‌سعود با این
انفعال ارتباطی وجود دارد؟!
3- حدود 6 ماه پیش و چند روز قبل از آغاز تجاوزات نظامی آل‌سعود به یمن، عربستان به کمک متحدین غربی، عربی و عبری خود، یمن را از زمین و آسمان و دریا به طرز ناجوانمردانه‌ای به محاصره خود درآورد و بلافاصله حملات خود به این کشور را آغاز کرد. در این حملات چندین هزار زن و کودک به شهادت رسیده‌اند. آل‌سعود در این 6 ماه به اندازه طول عمر نحس رژیم‌صهیونیستی افراد غیر نظامی را قتل عام کرده است. پس از این تجاوز، درحالی که افکار عمومی جهان منتظر محکومیت این حملات از سوی سازمان ملل و اقدام عملی آن علیه سعودی‌ها بود، سازمان ملل علیه یمن قطعنامه تصویب! و این کشور را با تحریم اقتصادی و تسلیحاتی تحت فشار گذاشت، تا بدین ترتیب تاثیر محاصره یمن را به جلو بیندازد! شاید بتوان به جرات گفت، این اقدام سازمان ملل به تنهایی، هیچ آبرویی برایش باقی نگذاشت. آل سعود این‌بار توانسته بود، سازمان ملل را با تمام اعضای دائمش یکجا بخرد!
3- عملکرد خیانت‌آمیز سازمان ملل فقط به عربستان محدود نمی‌شود. از روز یکشنبه13 سپتامبر (22 شهریور) رژیم صهیونیستی با استفاده از غفلت جهان اسلام از مسئله فلسطین، حملات کم سابقه‌ای را علیه مسجدالاقصی و فلسطینیان ساکن قدس آغاز کرده است. نظامیان تا دندان مسلح اسرائیلی به همراه شهرک‌نشینان متعصب بدون کوچکترین نگرانی از جانب سازمان ملل و کشورهایی مثل عربستان و ...! به دستور شخص نتانیاهو، در روز روشن و جلوی دوربین‌های تلویزیونی در حال کشتار مردم فلسطین هستند. طی همین چند روز چیزی حدود 300 فلسطینی زخمی و چندین برابر این تعداد نیز دستگیر و در زندان‌های اسرائیل زندانی شده‌اند. چندین نوجوان نیز به اشکال مختلف به شهادت رسیده‌اند و چندین نوبت نیز به مسجدالاقصی و حرم ابراهیمی(ع)، مقدس‌ترین مکان‌های مذهبی بیش از 1 میلیارد و نیم مسلمان(یک چهارم جمعیت جهان) حمله کرده و آن را به آتش کشیده‌اند. واکنش سازمان ملل به این جنایات محرز چه بوده؟! بان کی مون هر دو طرف را به آرامش دعوت کرده است! نتانیاهو پس از این واکنش بود که دستور شلیک مستقیم گلوله جنگی به فلسطینیان را صادر کرد.
4- سازمان ملل متحد پس از جنگ جهانی دوم و در سال 1945 تاسیس و جایگزین جامعه ملل شد. حقوق بشر، حفظ صلح، کنترل تسلیحات، خلع سلاح، کمک‌های انسان‌دوستانه و ... از جمله اهداف زیبای اعلام شده از سوی طراحان این سازمان است. اما عملکرد این سازمان لااقل در مواردی که مرور شد یعنی، در برخورد با وضعیت عربستان، اوضاع ساکنان سرزمین‌های اشغالی فلسطین و شرایط مردم یمن نشان می‌دهد، این سازمان صرفا برای تحت فشار قرار دادن کشورهای مستقلی مثل ایران تاسیس شده است. نگاهی به اجزاء اصلی تشکیل‌دهنده این سازمان -که حق وتو دارند- یعنی آمریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه و چین، نشان می‌دهد، از چنین سازمانی نباید بیش از این هم انتظار داشت.
به غیر از چین و روسیه که سیاست خارجی مستقلی دارند، بقیه این کشورها یعنی انگلیس و فرانسه متحدین دست‌آموز آمریکا هستند. آمریکا هم که، دست‌آموز صهیونیست‌هاست، در نتیجه می‌توان گفت، شورای امنیت که قلب و اصلی‌ترین رکن سازمان ملل است، در چنگ صهیونیست‌هاست و از این سازمان صهیونیستی نیز نباید انتظارحفظ صلح و حقوق بشر و خلع سلاح و ... را داشت.
اعضای اصلی تشکیل‌دهنده این سازمان، همان کشورهایی هستند که انبارهایشان مملو از تسلیحات هسته‌ای است، حقوق بشرشان ته کشیده و به تنها چیزی که فکر نمی‌کنند، خلع سلاح است. واقعیت این است که، سازمان ملل، در طول عمر 70 ساله خود، اهداف دیگری را دنبال کرده که از قضا، هیچ همخوانی با اهداف اعلامی‌اش ندارد. به چنین سازمان بدعهد و بدسابقه‌ای نه اطمینانی هست نه امیدی. به سازمانی که سهامداران اصلی آن چند کشور زورگو هستند و سال‌هاست که تبدیل به ملک شخصی آنها شده، نباید اطمینان کرد بلکه باید در آن را گل گرفت و تخته کرد.
دیدگاه تان را بنویسید