راز سکوت انگلیسیها چیست؟
انگلیسیها سعی کرده اند در بحبوحه مذاکرات هسته ای و خصوصا در زمان تشدید اختلافات دوجانبه، کمترین نقش را برای خود قائل شوند تا از سوی افکار عمومی ایران به عنوان مسئول شکست احتمالی مذاکرات شناخته نشوند.
مهر: «فیلیپ هاموند» وزیر امور خارجه انگلیس طی ۱۶ روز اخیر روش هدفمند و سازماندهی شده ای را در قبال مذاکرات هسته ای ایران و اعضای ۱+۵ در پیش گرفته است. بر اساس این روش، مقامات انگلیسی سعی کرده اند در بحبوحه مذاکرات هسته ای و خصوصا در زمان تشدید اختلافات دوجانبه، کمترین و بی رنگ ترین نقش ممکن را به لحاظ رسانه ای و روانی برای خود قائل شوند تا از سوی افکار عمومی ایران به عنوان مسئول شکست احتمالی مذاکرات شناخته نشوند. این در حالی است که بنا به توصیه تاریخی چرچیل، مهر و امضای انگلیس پای هرگونه رفتار سلبی و کارشکنی آمریکا و در قبال هر پرونده بین المللی مشاهده می شود. با این حال زمانی که سخن از توافق به میان می آید، به ناگهان افرادی مانند فیلیپ هاموند و دیوید کامرون از محاق در آمده و ژستی پیروزمندانه اتخاذ می کنند! «عدم مسئولیت پذیری در قبال شکست مذاکرات» و «سهیم شدن در پیروزی مذاکرات» سیاستی است که پیر استعمار در این دور از مذاکرات دنبال کرده است. لازم به ذکر است که این رفتار، البته تنها در ظاهر اتفاق افتاده و رسانه های وابسته به دربار ملکه بریتانیا از همان ابتدا تاکنون، از هیچ تلاشی در جهت تخریب روند رو به
پیشرفت مذاکرات و دور کردن ایران از یک توافق خوب فروگذار نکرده اند. در هرحال حرکت زیگزاگی فرزندان معنوی چرچیل در پیچ کوبورگ موضوعی است که باید در تحلیل رفتار لندن در قبال مذاکرات هسته ای در نظر گرفته شود.
دیدگاه تان را بنویسید