فارس: اخیرا برگزاری جایزه اسرائیل در این سرزمین اشغالی به خاطر دخالتهای نتانیاهو در برگزاری این جایزه ادبی و فرهنگی به سوژه اصلی رسانهها و به خصوص رسانههای سرزمین اشغالی تبدیل شده است. به طوری که هاآرتص از رسانهها و روزنامههای اصلی در اسرائیل از این واقعه با عنوان رسوایی واقعی نام برده است. اما ماجرای این رسوایی واقعی چیست که حتی افراطیهای داخل اسرائیل هم نتوانستند در مقابل آن ساکت بنشینند؟ جایزه اسرائیل از سال 1953 در سرزمینهای اشغالی و با هدف حمایت از نویسندگان و هنرمندانی که برای توسعه فرهنگ اسرائیل تلاش میکنند، بنیان گذاری شد و با حضور رئیسجمهور، نخستوزیر، رئیس کنست (پارلمان اسرائیل) و بلندپایهترین قاضی عضو دیوان عالی اسرائیل تبدیل به معتبرترین جایزه در میان اشغالگران شده بود اما نتانیاهو از وضعیت برگزاری این جایزه خشنود نبود و امسال با دخالت در روند برگزاری این جایزه 3 نفر از هیات داوران را کنار گذاشت چون اعتقاد داشت این کمیسیون در سالهای گذشته «بیشتر و بیشتر تندروها و ضدصهیونیستها» را برای مهمترین جایزه فرهنگی کشور برگزیدهاند! نخست وزیر اسرائیل که حق قانونی وتوی داوریهای این هیات
را دارد، در برگزاری این جایزه در سال 2015 دخالت کرد و خشم خود را در نهایت ممکن نشان داد و در مقابل این رفتار، دیگر اعضای هیات داوران در اعتراض به این دخالت استعفا دادند و برگزاری این جایزه را در سال 2015 عملا به حالت تعلیق درآورند و همین باعث این شد که رسانههای اسرائیلی از «بلبشو»، «به هم ریختگی»،«افتضاح» و «رسوایی» در معتبرترین جایزه اسرائیل سخن بگویند! نکته جالب اینکه بعد از این به هم ریختگی، نویسندگان مشهور اسرائیل مثل روت دایان، سامی میشائیل، حییم بعر، سامی مایکل و دیود گروسمن گفته بودند که دیگر هرگز نمیخواهند نامزد دریافت این جایزه باشند چون آزادی بیانی در اسرائیل وجود ندارد و صرفا جایزه اسرائیل تبدیل به یک بازی سیاسی در دستان نخست وزیر سرزمینهای اشغالی شده است. سرانجام وقتی پنج شنبه هفته گذشته پروفسور افرایم هازن، آخرین عضو باقی مانده از هیات داوران این جایزه هم استعفا داد و جایزه عملا از اعتبار افتاد و پازل رسوایی در این جایزه مثلا فرهنگی کامل شد، دادگاه اسرائیل برای جمع و جور کردن ماجرا وارد قضیه شد و دادستان کل اسرائیل در نهایت از نتانیاهو خواست تا از دخالت در ترکیب هیأت داوران خودداری کند.
نتانیاهو اینک باید تصمیمگیری درباره هیأت داوران را به خود کمیسیون واگذارد و تهدید وتوی نامزدهای هیأت داوران را پس بگیرد اما بیاعتمادی و رسوایی در برگزاری این جایزه به حدی رسیده است که بعید به نظر میرسد حتی با دخالت دادگاه، این جایزه به اصطلاح فرهنگی وجهه خود را بازیابد.
دیدگاه تان را بنویسید