اردوگاهی که قرار بود زیارتگاه باشد

فارس: سران فرقه منافقین توهمات زیادی داشتند که یکی از آنها تبدیل پادگان اشرف به زیارتگاه پس از فتح ایران بود.

پادگان اشرف منطقه‌ای نظامی در استان دیالی است با ابعاد 6 کیلومتر مربع در 8 کیلومتر. این پادگان در سال 1364 از سوی صدام به گروهک منافقین اهدا شد تا آنها خیانت‌های خود علیه جمهوری اسلامی را در این پادگان سازماندهی کنند.

این پادگان در سال‌جاری بنا به توافق دولت عراق و سازمان ملل باید تخلیه شود که تاکنون بیش از سه هزار عضو منافقین از آن خارج شده و تنها 80 نفر باقی مانده‌اند.

در همین راستا خبرنگاران بازدیدی از مناطق تخلیه شده پادگان داشتند که حاصل آن در چند گزارش آمده که آخرین بخش آن از نظر خوانندگان می‌گذرد.

توهمات رئیس یک فرقه

از پادگان اشرف تا مرزهای ایران (قصر شیرین) حدود 90 کیلومتر فاصله است. از نظر نظامی نردیکترین و بهترین مکان برای حمله و یا انجام تحرکات نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران همین منطقه است که به دلیل بافت اجتماعی آن (وجود اهل سنت تندرو، سلفی و القاعده‌ای) و همچنین جغرافیای محیطی انتخاب شد.

عملیات شکست خورده فروغ جاویدان که بلافاصله پس از قطعنامه 598 و پایان جنگ انجام گرفت، حاصل تلفیق این موقعیت جغرافیایی، استعداد نظامی، تعداد نفرات و توهمات مسعود رجوی بود که باعث شکست سنگین منافقین و کشته شدن بیش از 2000 عضو این گروه تروریستی شد.

توهم فتح ایران به قدری زیاد بود که مسعود به اعضا گفته بود وسایل خود را جمع کنند، چرا که چند روز دیگر در تهران خواهند بود .

به همین منظور بود که تمام اعضای فرقه از کشورهای اروپایی جمع آوری شدند تا سازمان با 7 هزار نیرو و قدرتی مضاعف تهران را فتح کند و اعضا با همین توهم حتی هدایایی را برای بستگان خود در ایران گرفته بودند .

تلاش سران فرقه برای کشتن احساسات اعضا/«آینده سوزی» استراتژی سیاه مسعود برای اعضا

سران منافقین برای کشتن احساسات اعضای خود اقدامات زیادی را انجام داده‌اند.

یکی از مهمترین این اقدامات کشتن حس وابستگی به خانواده هاست. در فرقه به اعضا تلقین می‌کنند که خانواده«ام الفساد» است و برای رستگاری باید از آن ها فاصله گرفت . این استراتژی در پیش گرفته شده از سوی سران سازمان به نام «آینده سوزی» مشهور است .

این موضوع را می‌توان در چارچوب ترس سران منافقین از بیدار شدن احساسات فطری اعضا تحلیل کرد.

این ترس تا آنجاست که در مورد حیوانات نیز مصداق پیدا می‌کند .

زمانی سران اعضا اقدام به خرید و پرورش گوسفند کردند تا از آنها برای تامین غذای خود استفاده کنند، اما مدتی نگذشت که سران احساس کردند که اعضا به آنها وابسته شده‌اند، بنابراین دستور دادند تا همه گوسفندان را سر بریده و دیگر حیوانی وارد این قرارگاه نشد.

یکی از اعضای سازمان اقدام به نگهداری یک سگ برای خود کرده بود و زمانیکه سران فرقه به این موضوع پی بردند، ضمن بر خورد با فرد «خاطی»، سگ وی را نیز کشتند.

اردوگاهی که قرار بود «زیارتگاه» ایرانیان باشد

مسعود در پیامی گفته بود که پس از فتح تهران خیابان مرکزی اشرف (خیابان 100) را به فرودگاه تبدیل خواهیم کرد. آنها قصد داشتند اشرف را به عنوان نماد مقاومت به ملت ایران نشان دهند که این امر را نیز از طریق تسهیل سفر ایرانیان با ساخت فرودگاه در این اردوگاه دنبال می‌کردند.

دانشگاه اشرف

در پادگان اشرف سوله‌ای وجود دارد که از آن به عنوان دانشگاه یاد می‌شود و در آن به فارغ التحصیلان خود مدرک هم می‌دهد.

سیستم تدریس در این دانشگاه به این گونه است که فرد مدتی به عنوان دانش پذیر مشغول به تحصیل برخی علوم شده و بعد به عنوان کار عملی وارد حوزه‌های خود می‌شدند که غالباً به حوزه کشاورزی خلاصه می شد.

تصفیه خانه و ژنراتور مستقل

این پادگان دارای یک تصفیه خانه و ژنراتوری مجزا از شهر خالص است که این موضوع برای یک پادگان قابل توجه است. سازمان تانکرهای عظیم سوخت را برای روشن بودن همیشگی ژنراتور تهیه کرده بود که تنها در یک مورد 42 تانکر چند هزار لیتری پس از تخلیه بخشی از اشرف از سوی منافقین از زیر زمین بیرون کشیده شد.

سو استفاده از شهروندان عراقی برای القای محبوبیت

تلویزیون سازمان بارها تصویر عراقی‌هایی را نشان داده که در اشرف حضور دارند و این حضور را نشانه حمایت جامعه عراق از خود می‌داند.

حقیقت ماجرا اما چیز دیگری است. سازمان هر از چندی اقدام به فروش لوازم مستعمل خود کرده و برای این کار مردم مناطق اطراف را به ترفندهای مختلف از جمله قیمت نازل لوازم مستعمل و حتی پذیرایی، صرف غذا و گردش در محیط اشرف به این پادگان آورده و تصاویر آنها را به عنوان حامیان خود منتشر می‌کرد. این در حالی است که سوژه‌های آنها که عمدتاً از روستاهای اطراف می‌آمدند هیچ اطلاعی از این سو استفاده نداشتند.

سخنرانی‌های چند ساعته رجوی، بهترین زمان برای استراحت اعضا

مسعود رجوی به حرافی مشهور است . وی به طور مرتب اقدام به سخنرانی کرده و هر بار نیز به طور معمول چند ساعت را مصروف این کار می‌کند.

اعضای جدا شده به این سخنرانی‌ها بسیار علاقه داشته و دارند، زیرا می‌توانند به مدت چند ساعت استراحتی را در سالنی سرپوشیده و به دور از گرما و سرمای طاقت فرسای این سرزمین داشته باشند.

زمین‌هایی که پس از 30 سال دوباره کاربری کشاورزی یافتند

در بخشی از زمین تخلیه شده اشرف، تراکتورها مشغول شخم زدن زمین هستند.

راهنما می‌گوید که این کشاوزران زمین‌های خود را پس از حدود 30 سال غصب از سوی صدام و منافقین در سال 1391 پس گرفته و مشغول کار روی آنها شده‌اند.

این تصویر، پایان سفری یک هفته‌ای به پادگان اشرف بود که 25 سال نکبت بار را برای اعضای خود رقم زد، افرادی که بیشتر آنها به واسطه مغز شویی و فریب، عمر خود را در این پادگان تباه کرده و برای ملت ایران و عراق خاطرات تلخی را رقم زدند.