چرا رهبر انقلاب طرح مذاکره با آمریکا را نشانه بی‌غیرتی دانستند؟
كسانى كه دم از مذاكره‌ى با امريكا مى‌زنند، يا از الفباى سياست چيزى نمى‌دانند، يا الفباى غيرت را بلد نيستند؛ يكى از اين دو تاست. در حالى كه دشمن اين‌طور اخم مى‌كند، اين‌طور متكبّرانه حرف مى‌زند، اين‌طور به ملت ايران اهانت مى‌كند، تصريح هم مى‌نمايد كه مى‌خواهد عليه اين نظام و اين كشور و منافع آن اقدام كند، عدّه‌اى در اين‌جا ذليلانه و زبونانه مى‌گويند: چه كار كنيم؛ برويم، نرويم، نزديك شويم، با آنها صحبت كنيم، در خواست كنيم، خواهش كنيم؟! اين اهانت به غيرت و عزّت مردم ايران است؛ اين نشانه‌ى بى‌غيرتى است....
سرویس سیاسی «فردا»؛ "ایران، آمریکا را به رسمیت می‌شناسد و معتقد است می‌توانیم با یکدیگر رابطه داشته باشیم"، "در شرایط عادلانه و براساس احترام متقابل، برای حل مسایل آماده گفت و گو هستیم" ، "دولتی که برای آزادی و حق انتخاب انقلاب کرد، چرا باید دولت های متوالی آمریکا را در برابر خود ببیند؟ اینها تنها قسمتی از اظهار نظرات محمود احمدی نژاد در جریان سفر به نیویورک و چراغ سبز او نسبت به مذاکره با آمریکا است. احمدی نژاد در همان سال نخست حضور در پاستور دست به قلم شد و نامه ای 17 صفحه ای به جورج بوش رئیس جمهوری آمریکا ارسال کرد. او اما پس از پیروزی باراک حسین اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، در آبان ماه 1388 نیز پیام تبریکی را خطاب به وی ارسال کرد تا نخستین پیام تبریک یک رئیس جمهور ایرانی به همتای آمریکایی اش رقم بخورد. گرچه این پیام نیز به مانند نامه قبلی اش به جرج بوش رئیس جمهور وقت آمریکا، بی پاسخ ماند اما در عین حال رحیم مشایی خبر داد که در اسفند ماه همان سال احمدی نژاد دومین نامه خود را به همتای آمریکایی خود
فرستاد. اینبار نیز محمود احمدی نژاد همانند 7 سال گذشته شفافیت و صراحت بیشتری درباره رابطه با آمریکا از خود نشان داد، شفافیتی که از نمایندگان مجلس گرفته تا مشاور ویژه مقام معظم رهبری نسبت به آن موضع گیری کرده هرگونه رابطه ای را ایالات متحده را خلاف مصالح کشور قلمداد کردند. هرچند که اکثر سیاسیون از سخنان اخیر رییس جمهور درباره رابطه با آمریکا انتقاد کرده و به او تذکر داده‌اند، اما احمدی‌نژاد در همه گفت‌وگوها و دیدارهایش به روشنی از امکان و شروط برقراری روابط با آمریکا سخن گفته و حتی موضوع هسته‌ای کشور را مساله‌ای دانسته که اگر بین ایران و آمریکا در آن تفاهم حاصل شود، مشکل کاملا حل شدنی است. اما در مقابل باراک اوباما که در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به سر مي‌برد، در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل، در موضعی محافظه کارانه، تنها بار دیگر مواضع گذشته خود در قبال برنامه هسته‌اي ایران را طرح و تاکید کرد که این موضوع باید از راه دیپلماتیک حل شود و آمریکا اجازه نمي‌دهد که ایران به تسلیحات هسته‌ای دست یابد. دنیای اقتصاد در اینباره نوشته بود: همه این مثبت اندیشی‌هاي رییس‌جمهور درباره رابطه با ایالات
متحده در شرایطی صورت گرفته که این آخرین سفر محمود احمدی‌نژاد به ایالات متحده در قامت رییس‌جمهور ایران است و به نظر مي‌رسد او در تلاش است تا اولین رییس‌جمهوری باشد که توانسته دیوار بین ایران پس از پیروزی انقلاب و ایالات متحده را فرو بریزد. دیواری که سنگ بنای آن با تسخير سفارت آمريكا در سال 58 گذاشته شد اما با دشمني‌هاي آمريكا در صحنه‌هاي مختلف بين‌المللي اين ديوار مرتفع‌تر و محكم‌تر شد.اگرچه محمود احمدی نژاد از زمان حضورش در پاستور توانست تابوی «مذاکره با ایالات متحده» را بشکند و صرف نظر از اولین ملاقات‌هاي نمایندگان طرفین بر سر افغانستان و عراق،او همواره از آمادگی‌ا‌ش برای مذاکره و گفت‌وگو با روسای جمهور سابق و فعلی آمریکا سخن گفته است. گویا احمدی‌نژاد این بار ترجیح داده است تا در شرایطی که تحریم‌هاي یک جانبه ایالات متحده علیه ایران هر روز به بهانه‌هاي مختلف گسترش مي‌یابد، در نیویورک سخن از بهبود روابط بکند و همه چیز را از تهدیدات اسرائیل گرفته تا مهم‌ترین موضوع کشور یعنی پرونده هسته‌اي به آمریکا ربط دهد و بگوید که اگر تعامل بود، شرایط به گونه دیگری رقم مي‌خورد. سردار ذوالقدر معاون راهبردی قوه قضائیه از
نخستین چهره هایی بود که نسبت به اینگونه سخنان رئیس جمهور واکنش نشان داد و موضع گیری های رهبری و امام (ره) را در این خصوص یادآوری کرد. او گفت: موضوع مذاکره و رابطه با امریکا را نه یک موضوع و سیاست اجرائی که رئیس جمهور بتواند در آن مداخله کند، که یک سیاست کلان و راهبردی است که منحصراً رهبری باید در باب آن تصمیم گیری نمایند و امام راحل (ره ) و مقام معظم رهبری بارها و با صراحت در خصوص آن سخن گفته اند و سیاست نظام در این خصوص آشکارا اعلام شده است. امام (ره) آمریکا را شیطان بزرگ قلمداد نمودند، و هیچ کس به شیطان نزدیک نمی شود و با او مذاکره نمی‌کند، مقام معظم رهبری نیز بکرات و در مناسبت های مختلف رابطه با امریکا را با منطق قوی و غیر قابل خدشه مردود دانسته اند و آنرا متضمن هیچ سودی برای ملت ایران ندانسته اند و بارها فرموده اند اگر در مذاکره و رابطه با امریکا مصلحتی و منفعتی وجود داشته باشد خود بدان مبادرت خواهند کرد. 
ذوالقدر با اشاره به اظهارات وقیحانه رئیس جمهور امریکا در سازمان ملل علیه مسلمانان و جمهوری اسلامی ایران،
این اظهارات را ادامه همان مواضع استکباری آمریکا دانست و گفت: انتظار بود هئیت نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در قبال آن واکنش نشان می دادند و جلسه را ترک می نمودند. در قبال چنین اظهاراتی هر سخنی که بوی نرمش و سازش از آن استشمام شود به ضعف و عقب نشینی تعبیر می شود که این معنی در قاموس ملت سلحشور ایران جائی ندارد. از سویی دیگر علی اکبر ولایتی مشاور مقام معظم رهبری در امور بین الملل نیز تاکید کرده بود که سیاست کلی ایران در خصوص ارتباط با آمریکا مانند گذشته است و هیچ تصمیمی در تغییر این سیاست گرفته نشده و ایران به سیاست‌های استوار گذشته که پایه گذار آن امام(ره) بود و رهبر معظم انقلاب نیز آن را تایید کرده پایبند است. تاکید سیاسیون بر تبعیت از سیاست های کلی نظام و پایبندی به توصیه های رهبر انقلاب و وصایای بنیانگذار انقلاب، جای آن را باز کرد تا مروری بر سخنان این بزرگواران داشته و اشاره ای به فاصله فکری عده ای با خط فکر ولایت کنیم. مطلب زیر گزیده ای از فرمایشات مقام معظم رهبری و حضرت امام خمینی (ره) در خصوص مذاکره و رابطه با آمریکا و همچنین خصوصیات افرادی است که چنین پیشنهادهایی را مطرح می کنند. معنای مذاکره یعنی
چشم بستن بر همه ظلم های آمریکا " خيلى‌ها بودند از همان اوائل انقلاب، ميگفتند آقا حالا كه انقلاب پيروز شد، ديگر بس است؛ برويم با آمريكائى‌ها مسائل را تمام كنيم! اين معنايش اين بود كه شعار ظلم‌ستيزى انقلاب تخطئه شود. اين را تشويق ميكردند. در طول زمان، بودند كسانى كه دنبال اين بودند؛ يعنى برويم با آمريكا همراه شويم؛ آن كسى كه دشمن اصلى ماست، برويم زير بال او؛ به دامن او پناه ببريم. معناى اين حرف، فروختن قضيه‌ى فلسطين است. معناى اين حرف، اغماض كردن از جنايات آمريكا در عراق و افغانستان و امثال اينهاست. معناى اين حرف، چشم بستن بر روى اين همه ظلمى است كه آمريكا در جهان بر ملتها دارد انجام ميدهد. معناى اين حرف، يعنى به اين مسائل اعتراض نكنيم. خب، عادى كردن روابط معنايش اين است كه ديگر ملت ايران و مسئولين ايران نتوانند صريح اعتراض كنند و حرفشان را بزنند؛ و يك مرحله آن طرف‌تر، تدريجاً مجبور بشوند حرف آنها را قبول كنند. خب، اين ثبات و استقامت، پر زحمت بود؛ اما بابركت بود، رحمت الهى را هم جلب كرد، توجه ملتها را هم جلب كرد." خطبه‌های نماز جمعه تهران 1389/11/15 اولین کسی که بگوید رابطه ایجاد کنید، من هستم " يكى از
سياستهاى اساسى‌مان قطع رابطه‌ى با آمريكاست. هرگز هم نگفتيم ما تا ابد قطع رابطه خواهيم بود؛ نه، هيچ دليلى ندارد كه تا ابد قطع رابطه با هر كشورى، با هر دولتى داشته باشيم. مسئله اين است كه شرائط اين دولت به گونه‌اى است كه رابطه‌ى با او براى ما ضرر دارد. انسان رابطه را با هر كشورى به دنبال تعريف يك منفعتى ايجاد ميكند؛ آنجائى كه براى ما منفعت ندارد، دنبال رابطه نميرويم؛ حالا اگر ضرر داشت، به طريق اولى دنبال رابطه نميرويم. مينشينند آقايان وراجى كردن و حرف زدن و استدلال كردن، كه نبود رابطه‌ى با آمريكا براى ما مضر است. نه آقا! نبود رابطه‌ى با آمريكا براى ما مفيد است. آن روزى كه رابطه‌ى با آمريكا مفيد باشد، اول كسى كه بگويد رابطه را ايجاد بكنند، خود بنده هستم. بیانات در دیدار دانشجويان دانشگاه‌هاى استان يزد 1386/10/13 اين نشانه‌ى بى‌غيرتى است " كسانى كه دم از مذاكره‌ى با امريكا مى‌زنند، يا از الفباى سياست چيزى نمى‌دانند، يا الفباى غيرت را بلد نيستند؛ يكى از اين دو تاست. در حالى كه دشمن اين‌طور اخم مى‌كند، اين‌طور متكبّرانه حرف مى‌زند، اين‌طور به ملت ايران اهانت مى‌كند، تصريح هم مى‌نمايد كه مى‌خواهد عليه اين نظام
و اين كشور و منافع آن اقدام كند، عدّه‌اى در اين‌جا ذليلانه و زبونانه مى‌گويند: چه كار كنيم؛ برويم، نرويم، نزديك شويم، با آنها صحبت كنيم، در خواست كنيم، خواهش كنيم؟! اين اهانت به غيرت و عزّت مردم ايران است؛ اين نشانه‌ى بى‌غيرتى است؛ اين سياستمدارى نيست. سعى مى‌كنند رنگ و لعابى از فهم سياسى به كار خود بدهند؛ نه، اين درست ضدِّ فهم سياسى است. مسأله‌ى امريكا اين است كه هويّت اسلامى و ملى ما را قبول ندارد و اين را به زبان مى‌آورد. چرا عدّه‌اى از مدّعيان سياست و فهم، نمى‌فهمند؟! واقعاً جاى تأسّف است. حكومتى كه اين‌طور صريحاً مى‌گويد مى‌خواهم عليه نظام اسلامى و خواستِ ملت ايران عمل كنم و براى براندازى اين نظام بودجه مى‌گذارد، ارتباط و مذاكره با آن، هم خيانت و هم حماقت است!" بيانات در ديدار جمعی از فرماندهان و رزمندگان عملیات آزادسازی خرمشهر1381/03/01 حتی مذاکره بر خلاف مصالح و منافع ملت است " نه فقط رابطه با امريكا، بلكه مذاكره با دولت امريكا امروز برخلاف مصالح ملى و منافع ملت است. اين يك نظرِ متعصّبانه نيست؛ اين يك انديشه و فكر است؛ مذاكره با امريكا - چه در قضاياى كنونى و چه در مسائل ديگر - به معناى باز
كردن باب توقّعات و طلبكاريهاى امريكاست. كسانى كه دم از مذاكره مى‌زنند - كه البته سوء نيّت ندارند، دچار غفلتند - توجّه ندارند كه مذاكره با امريكا در هر يك از قضايايى كه اين دولت در آن براى خودش ايده و منفعتى تعريف كرده است- مثل همين قضيه‌ى افغانستان - هيچ فايده‌اى ندارد. چرا؟ چون او مستكبر است و تسليم نمى‌شود. مذاكره‌ى امريكا با يك دولت، به معناى اين نيست كه مى‌خواهد نظرات آن دولت را قبول كند؛ حتّى نظرات مجامع جهانى را قبول نمى‌كند! چند روز پيش در خبرها خواندم كه رئيس جمهور پاكستان از امريكاييها درخواست مى‌كند كه براى حمله به افغانستان، از فلان فرودگاه استفاده نكنند؛ از بقيه‌ى فرودگاهها استفاده كنند؛ اما امريكاييها خواسته‌ى او را رد مى‌كنند! يعنى به نظرِ مشورتىِ رئيس آن كشور در مورد يك فرودگاه اعتناء نمى‌كنن!" بيانات در اجتماع بزرگ مردم اصفهان1380/08/08 تنها کار آمریکا به صلاح ملت مظلوم ملت شریف ایران ! اگر کارتر در عمر خود، یک کار کرده باشد (که) بتوان گفت به خیر و صلاح مظلوم است، همین قطع رابطه است. رابطه بین یک ملت به پاخاسته براى رهایى از چنگال چپاولگران بین المللى با یک چپاولگر عالمخوار، همیشه به
ضرر ملت مظلوم و به نفع چپاولگر است. ما این قطع رابطه را به فال نیک مى گیریم، چون که این قطع رابطه دلیلى بر قطع امید آمریکا از ایران است. ملت رزمنده ایران، این طلیعه پیروزى نهایى را که ابرقدرت سفاکى را وادار به قطع رابطه یعنى خاتمه دادن به چپاولگرى ها کرده است، اگر جشن بگیرد، حق دارد. صحیفه امام، ج 12، ص 233 رابطه با آمریکا را مى خواهیم چه بکنیم؟ ما روابط با آمریکا را مى خواهیم چه بکنیم؟ روابط ما با آمریکا روابط یک مظلوم با یک ظالم است، روابط یک غارت شده با یک غارتگر است. ما مى خواهیم چه کنیم؟ آنها میل دارند که با ما روابط (داشته باشند)، آنها احتیاج دارند که با ما روابط داشته باشند، ما چه احتیاجى به آمریکا داریم ؟ آمریکا آن طرف دنیا است. آنها مى خواهند که اینجا بازار داشته باشند. آنها باز طمع دارند که نفت ما را بخورند. ما هیچ توقع نداریم که دولت آمریکا یا سایر دوَل ابرقدرت، آنهایى که مى خواهند منافع ما را ببرند، حالا که ما دست آنها را کوتاه کرده ایم، بیایند تشکر هم بکنند ! البته نباید هم بکنند؛ خیلى هم اظهار تأسف باید بکنند. صحیفه امام، ج 7، ص 359
دیدگاه تان را بنویسید