موضع انحرافی الهام در برابر تصمیمات رهبری

مهر: عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز در واکنش به اظهارات عضو ارشد جبهه پایداری نسبت به جایگاه مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: کسی که اینگونه در مقابل تصمیمات رهبری و جایگاه یک نهاد کلان نظام موضع گیری می کند سخنش ناروا، استدلالش بیخود و حرکتش انحرافی است. حسین ابراهیمی در واکنش به اظهار نظر یک حقوقدان نسبت به جایگاه مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاوران مقام معظم رهبری اظهارداشت: برخی‌ها اگر خود جایگاه مطلوبی نتوانند کسب کنند فکر می‌کنند همه دنیا بهم ریخته به تعبیری دیگر مورچه در آب می‌افتند می‌گوید دنیا را آب برد. وی با تاکید بر اینکه کسی که خود حقوقدان بوده است جای تعجب دارد که اینگونه بی ضابطه اظهارنظر می‌کند تصریح کرد: هیچ مسوولی در نظام جمهوری اسلامی بصیرت مقام معظم رهبری را نداشته است وهمیشه گزینش‌های ایشان بهترین بوده است. وی با تاکید براینکه ملاک و شاخص انقلاب و نظام، رهبر معظم انقلاب هستند خاطرنشان کرد: برخی‌ها فقط گروه خود را ملاک و معیار انقلاب می دانند و فکر می‌کنند همه باید بر اساس شاخص‌های آنان تصمیم‌گیری کنند اما باید بدانند که ملاک و معیار نظام و نیروهای انقلابی رهنمودهای مقام معظم رهبری است. وی تصمیمات رهبر معظم انقلاب را حجت شرعی دانست و یادآور شد: ولایتمدار کسی است که محوریت عمل و تفکراتش ولایت فقیه باشد اما کسی که در مقابل تصمیمات رهبری اینگونه موضع گیری می کند باید در ولایتمداری‌اش تردید کرد. وی در پایان با اشاره به جایگاه مجمع تشخیص مصلحت نظام و نقش این نهاد در تدوین سیاست‌های کلان نظام خاطرنشان کرد: کسی که اینگونه در مقابل تصمیمات رهبری و جایگاه یک نهاد کلان نظام موضع گیری می کند سخنش ناروا، استدلالش بیخود و حرکتش انحرافی است. به گزارش خبرنگار مهر غلامحسین الهام عضو ارشد جبهه پایداری در گفتگوی تفصیلی با یکی از سایت‌های خبری در اظهار نظری عجیب مجمع تشخیص مصلحت نظام را جای بیکاران دانست و ادعا کرد: به نظرم مقام معظم رهبری می‌خواهند از همه چهره‌های سیاسی موجود جامعه، به‌خصوص افرادی که احتمال می‌رود به مجلس نتوانند ورود کنند، استفاده کنند. بیکاری برای سیستم، مزاحمت ایجاد می‌کند. در مجمع تشخیص مصلحت، انتصاب خود افرادش هم یک جور مصلحت است. هم مصلحت است و هم باید از اطلاعات آنها در یک جائی در نظام استفاده شود که می‌شود. الهام در ادامه افزوده بود: تثبیت آقای هاشمی را هم رهبری بر تغییر وی ارجح می‌بینند، ولی معلوم است که مجمع کارآیی خود را از دست داده است. شاید این طور تلقی شود که این عدم کارآیی به دلیل نسبت مجمع با دولت و رفتارهای تند و کینه‌ورزانه با آن است و دولت که عوض شود، این کارآیی‌ها برمی‌گردد و رفتارها تغییر می‌کنند.