اظهارات تکان دهنده زنان بحرینی

مهر: قیام مردم بحرین همزمان با دیگر کشورهای عربی شروع شد، اما پس از مدتی با چراغ سبز آمریکا و لشکرکشی سعودی‌ها به شدت سرکوب شد. نظامیان رژیم آل بحرین با همراهی اشغالگران سعودی برای اینکه همه آثار انقلاب مردمی بحرینی‌ها را نابود کنند میدان «اللولوء» به عنوان نماد مبارزات را تخریب کردند، اما نتوانستند مانع مهار قیام بر حق مردم این کشور شوند. رژیم آل خلیفه برای سرکوب ملت از همه ابزارهای سرکوب از گازهای خفه کننده گرفته تا سلاحهای ممنوعه استفاده کردند و برای این رژیم کودک و زن تفاوتی نداشته و ندارد. علاوه بر استفاده از سلاح‌های ممنوعه، نظامیان این رژیم همچنان به بازداشت گسترده کارمندان و پزشکان و دیگر اقشار مردم بحرین ادامه می‌دهند، سیاست وحشی گرانه آن‌ها سبب شده است که حتی اموات هم از حملات آن‌ها در امان نباشند. اما قشری که از همه مظلوم ترند زنان هستند که نیروهای بحرینی آن‌ها بدون اینکه گناهی مرتکب شده باشند بازداشت و در معرض انواع شکنجه‌ها قرار داده‌اند. المنار در دومین گزارش خود به افشای موارد تکان دهنده دیگری درباره نقض گسترده حقوق زنان و کودکان به سبب ادامه سیاست سرکوبگرانه آل خلیفه پرداخته است. در نوار ویدئویی جدید تصویر از شیوه بازداشت یک زن بحرینی پخش می‌شود که خشم و انزجار زنان دیگر را به دنبال داشته است. زنی که به بازداشت همنوع خود معترض است، خطاب به نیروهای سرکوبگر آل خلیفه می‌گوید: آیا حاضرید که با دختران و خواهرانتان چنین برخوردی شود؟ شما نام خود را مرد گذاشته‌اید؟ پلیس باید در خدمت مردم باشد نه اینکه مردم را بکشد. سعاد یکی از زنانی که تحت شکنجه قرار گرفته است می‌گوید: مرا وارد اتاق بازجویی کردند و به شدت روی زمین انداختند به طوری که حجاب از سرم برداشته شد. هنگامی که خواستم حجابم را بپوشانم یکی از ماموران با خشم به من گفت: نیازی به پوشاندن نیست. در حین بازجویی مرا تهدید کردند که اگر به آنچه آن‌ها می‌گویند اعتراف نکنم مورد تجاوز واقع خواهم شد. این زن بحرینی می‌افزاید: اتهاماتی به من زده شد، مورد توهین واقع شدم و تهدید به زندان و انفصال از خدمت و اخراج دخترانم به خارج از بحرین شدم. زن شکنجه شده بحرینی بیان کرد: از اتاقهای بازجویی مجاور صدای ضجه و ناله شنیده می‌شد و به طور مرتب به بازداشت شدگان زن توهین می‌شد؛ بازجویان به من اجازه انجام فریضه نماز نمی‌دادند. «ام محمد» یک زن خانه دار بحرینی نیز بیان کرد: مرا در حالی که ماه آخر بارداری‌ام بودند به مرکز پلیس «الخمیس» بردند و بدون اینکه گناهی مرتکب شده باشم تحت بازجویی قرار گرفتم. وی می‌افزاید: در معرض انواع توهین‌ها و شکنجه‌ها قرار گرفتم. زنان و کودکان بحرینی در معرض گازهای سمی خفه کننده واقع می‌شوند و نمی‌توانند کاری انجام دهند، همه روزه کتک می‌خورند فقط به این دلیل که مخالف ذلت هستند. «آیات القرمزی» دختر شاعر هم گفت: ما احساس نمی‌کنیم که انسانیم، زیرا با وحشی‌گری تمام با ما برخورد می‌شود. شکنجه‌های جسمی به مرور زمان برطرف می‌شود، اما شکنجه‌های روحی هرگز محو نمی‌شود. وی افزود: اجازه نشستن نداشتیم به عبارت دیگر نشستن برای ما ممنوع بود اگر می‌خواستیم به دیوار تکیه دهیم به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتیم. این شاعره بحرینی بیان کرد: ما را مجبور می‌کردند که بخوابیم، اما شب هنگام می‌آمدند و به شدت درب را می‌کوبیدند و این در راستای شکنجه‌های روحی زنان مبارز بود. وی می‌افزاید: در معرض شوک برقی واقع شدیم و از ناحیه سر، صورت، دهان و دیگر مناطق بدن به شدت مورد ضرب و شتم واقع شدیم.