خبرسازی درباره شهادت امام موسی صدر

علی جعفرآبادی در الف نوشت: در برخی سایت ها خبری دیدم مبنی بر شهادت امام و امید محرومان، امام موسی صدر. به علت اهمیت موضوع پرونده و قضیه امام موسی صدر بر آن شدم چند نکته ای عرض کنم: ۱- ارجاعات خبر شهادت به منابع "آگاه" است. این منابع آگاهی خود را از کجا کسب کرده اند؟ آیا در لیبی هستند و تحقیقات میدانی کرده اند؟ سند جدیدی به دست آورده اند؟ به نظر می رسد این خبر بیشتر یک جور سرهم بندی اخبار گذشته است که در این فضای پر التهاب فعلی می توانسته برد خبری پیدا کند. ۲- در آنجا هم که اشاره به منبع خبر می شود، از واژه "برخی سرویس های اطلاعاتی عربی و غربی" اسم برده شده است. سوال می کنم: آیا سرویس های اطلاعاتی غربی و عربی خود در زمره متهمان این پرونده نیستند؟ آنها از حضور امام بیشتر نفع می برند یا از غیبت او؟ ۳- در جای دیگر هم از سادات نقل قول شده است که: "به دلیل دیوانه بودن قذافی و امكان دست زدن به هر اقدام خطرناكی از سوی او، سرویس اطلاعاتی مصر نفوذ و تمركز زیادی بر مسایل لیبی دارد و درباره امام موسی صدر نیز ما به این نتیجه رسیدیم كه ایشان به دستور قذافی اعدام شده و ...". برای دیوانه بودن قذافی البته احتیاجی به استناد به حرف سادات نبود. امارات زیادی برای این حقیقت وجود دارد. اما آیا صحبت سادات آن همه محکم و قابل اتکاست که بر همه اسناد و شواهد دال بر زنده بودن امام فائق بیاید؟ آیا نگارنده و تنظیم کننده خبر مذکور نخوانده اند که "اذ جائکم فاسق بنبا فتبینوا"؟ جا نداشت قبل از تنظیم خبر کتاب منتشر شده توسط مجلس شورای اسلامی را تورقی می کردند تا با سیر پرونده و مستندات آن اشنا شوند؟ ۴- در آخرین بند خبری که اخیرا منتشر شده آمده است: "‫در عین حال با توجه به سیطره انقلابیون بر بخش اعظم لیبی، آخرین تحقیقات برای اطمینان از سرنوشت این شخصیت بزرگ می تواند طی روزهای آینده به تعیین تكلیف این پرونده سی و چند ساله بینجامد." این قسمت از خبر تاسف آورترین بند این خبر بود. این نشان می دهد که خود نگارنده و تنظیم کننده خبر نیز از صحت خبر مطمئن نیست و امید دارد مرور زمان واقعیت را روشن کند. این رفتار با کدام اصل عقلی و شرعی و منفعت طلبی سیاسی جور در می آید که تا از خبری مطمئن نشده ایم، آن را منتشر می کنیم؟ حضور امام صدر امروز به نفع کیست؟ آیا به نفع جبهه بیداری اسلامی نیست؟ به نفع آزادی قدس عزیز نیست؟ آیا دل های امیدوار و گام های استوار برای رها کردن و بازگرداندن امام صدر را اینگونه سست کردن و تردید افکندن به نفع امت های آزاده است؟