چرا نامه‌نگاری!؟
اينگونه رفتار سياسي كه تنش و برخوردهاي سياسي را به سطح جامعه تزريق مي‌كند، مغاير با انگيزه بلند تلاش براي مردم و ايجاد نهضت خدمتگزاري مي‌باشد.
تهران امروز: نامه رئيس‌جمهور به مجمع و نمايندگان مجلس و متعاقب آن جوابيه چهارتن از نمايندگان شاخص به رئيس‌جمهور و اخيرا جوابيه مجمع تشخيص به رئيس‌جمهور بيانگر آن است كه فرآيند تصميم‌سازي و تصميم‌گيري در سطوح بالاي سياسي كشور كه بايد در قالب جلسات داخلي حل و فصل شود به سطح عموم و فضاي رسانه‌اي كشور كشيده شده و نهضت نامه‌نگاري و تسلسل متهم كردن طرفين آغاز شده است. اينگونه رفتار سياسي كه تنش و برخوردهاي سياسي را به سطح جامعه تزريق مي‌كند، مغاير با انگيزه بلند تلاش براي مردم و ايجاد نهضت خدمتگزاري مي‌باشد. از طرفي فرارسيدن دهه مبارك فجر و شادماني و سرور مردم ايجاب مي‌كرد طرفين به‌خاطر اين ايام الهي هم كه شده ذائقه مردم را تلخ نمي‌كردند اما تسلسل نامه‌ها و جوابيه‌ها گوياي اين است كه مردان عرصه سياست در كشور ما به جاي انتخاب ميزهاي گفت‌وگو، افكار عمومي و اذهان مردم منتظر خدمت و تلاش را هدف قرار داده‌اند. آنچه حاصل اين نوع نامه‌نگاري‌ها مي‌باشد، فرسايش توان سياسي جامعه و ايجاد اصطكاك بين دستگاه‌هاي نظام است كه سرانجام نيز تجربه ثابت كرده حاصلي از آن به‌دست نمي‌آيد. كمااينكه عده‌اي نيز آتش‌بيار معركه خواهند شد و با بزرگنمايي اينگونه اختلاف سلايق و ديدگاه‌ها بر طبل چندگانگي و اختلاف مي‌كوبند و نهادهاي نظام را مورد هجوم قرار مي‌دهند. راهكار شايسته اين است كه داوري افكار عمومي را به عرصه موفقيت‌ها، تلاش‌ها و دستاوردها محدود كنيم و جلسات هم‌گرايي، هم‌انديشي و حل معضلات و اختلاف‌ها را به جاي انتقاد علني قرار بدهيم تا راه بر هرگونه سوء‌تعبير سد شده و از اين طريق به بلوغ سياسي جامعه نيز كمكي جدي شود چرا كه مردم انتظار اقدام عملي براي خدمت و تلاش دارند و از اين نوع سياست‌ورزي‌ها خسته شده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید