اما حتی محققان دانشگاه هریوت وات که برای تحقیق پیرامون این نگرانی دست به کار شده اند، دریافته اند که پلاستیکهایی که در خانههای خود ما وجود دارند تهدیدی به مراتب بزرگتر را متوجه سلامت ما انسانها میکنند. نتایج این مطالعه که در ۲۹ مارس در «آلودگی زیست محیطی» منتشر شده، نشان میدهد که احتمالا انسانها در هر وعده غذایی حدود ۱۱۴ ریزالیاف پلاستیکی مصرف میکنند که منشا آنها غبارهای خانگی نشسته روی ظرف و ظروف است. پژوهشگران صدفهای سیاهی را از نقاط مختلف ساحل اسکاتلند گردآوری کرده اند تا ارزیابی کنند که انسانها با خوردن این صدفها احتمال دارد چه مقداراز ریزپلاستیکها را وارد بدن خود کنند. به عنوان یک ابزار برای کنترل آزمایش، آنها چند ظرف آزمایشگاهی پر از تلههای غبارچسبان را نیز در نزدیک بشقابهای غذا در سه خانه جداگانه قرار دادند. بعد از ۲۰ دقیقه یعنی طی مدت زمانی که صرف خوردن یک وعده غذا میشود، ۱۴ تکه پلاستیک در بشقابها یافت شد. با توجه به تفاوت اندازه ها، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که ۱۱۴ تکه از این مواد در طی همین مدت مشابه در بشقاب قرار خواهند گرفت. جمع این رقم ۱۳۷۳۱ تا ۶۸۴۱۵ تکه برای هر سال
میشود. در مقایسه، پژوهشگران نتیجه گیری کردند که مصرف صدف سیاه تنها به بلعیده شدن ۱۰۰ ریزپلاستیک در هر سال برای انسانها منتهی میشود. هر یک از صدفهای سیاهی که آنها مورد مطالعه قرار دادند تنها حاوی دو ذره پلاستیک بود. نویسنده ارشد این گزارش دکتر تد هنری در نشست مطبوعاتی دانشگاه هریوت وات گفت: «این نتایج شاید برخی از افرادی را که احتمالا انتظاردارند مقدار الیافهای پلاستیکی در مواد خوراکی دریایی بیشتر از غبار خانگی باشد شگفت زده کند.» نویسندگان این مطالعه فکر نمیکنند که این پلاستیکها از غذاهای پخته شده درخانههایی که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند یا اشپزخانههای محل طبخ آنها آمده باشند. هنری گفت: «ما نمیدانیم که این الیافها از کجا میآیند، ولی به احتمال زیاد منشا آنها از داخل خانه و محیط بزرگتر هستند.» جولیان کربی عضو سازمان «دوستان زمین» اطلاعاتی را درزمینه چگونگی راه گشودن ذرات پلاستیک به درون غبار خانگی را در اختیار این دانشگاه گذاشته است. او در مراسم دانشگاه هریوت وات گفت: «ریزالیافهای پلاستیکی که در غبار درون خانه هایمان و در هوایی که تنفس میکنیم یافت میشوند، میتوانند از تایر
اتوموبیل ها، فرشها و اسباب اثاثه نرم و همچنین پوشاکی مثل ژاکتهای پشمی آمده باشند. این لوازم همزمان با کهنه و فرسوده شدن، دائما تکههای ریز و خرد شوندهای از پلاستیک را وارد محیط زیست میکنند.» بر اساس مطالعهای که در «سلامت سیاره لنست» در اکتبر ۲۰۱۷ منتشر شده، تکثیر ریزالیافها در محیط زیست به یک دلیل یک نگرانی محسوب میشود که اثرات آن بر سلامت انسان هنوز نامعلوم است. با این حال حتی اگر ریزالیافهای دریایی منبع اصلی مصرف این مواد برای انسان نباشند، همچنان مشکلی بزرگ برای حیات دریایی به شمار میروند. این مطالعه همچنین برای اولین بار مشخص میکند که ریزالیافهایی در گونههای حفاظت شده صدفهای سیاه نیز یافت شده اند. نویسنده: اولیویا روزان (Olivia Rosane) پژوهشگر و نویسنده ساکن لندن منبع: yon.ir/OzaGm انتهای پیام/
دیدگاه تان را بنویسید