سرویس سبک زندگی فردا : کودکی که امروز چشمهای نگرانش را به شما دوخته، برای آرام شدن منتظر یک لبخند است. لبخندی که احساس امنیت را در او تقویت میکند و به یادش میآورد که دنیا چندان جای خطرناکی نیست. فرزند شما دنیا را از دریچه دید شما میبیند. در ادامه این مطلب را به نقل از سلامت نیوز بخوانید.
برای او چهاردیواری خانه و هر آنچه در آن میگذرد، معیار قضاوت کردن در مورد جهان است. اگر محیط خانه سرد و آلوده به اضطراب باشد، کودکتان با وجود تلاشهایی که برای آرام کردنش به خرج میدهید، آرامآرام به بزرگسالی مضطرب تبدیل خواهد شد؛ اما اگر عوامل اضطرابآوری که در ادامه مطرح میکردیم را از سر راهش بردارید، میتوانید به سالم ماندن روانش و کم شدن اضطرابش امیدوار باشید.
مشغله زیاد
زندگی شلوغ و پرهیاهو، استرس کودکان را افزایش میدهد و باعث ترشح بیشتر هورمون کورتیزول در بدن آنها میشود. این هورمون علاوه بر مضطرب کردن کودک شما، اشتهای او را هم بیشتر میکند و هر روز چاقتر شدنش نیز فشار روانی بیشتری را به او تحمیل میکند. سر شلوغی شما، اگر با شکرآب شدن رابطهتان با همسرتان همراه شود، قطعا تاثیر مخربتری بر روان فرزندتان میگذارد. پس تصور نکنید دور شدن هر روزه شما از همسرتان و توجه انفرادی شما دو نفر به کودکتان، لطمهای به سلامت روانش نمیزند. چه باید کرد؟ زمان بودن در کنار خانوادهتان را تا جایی که میتوانید افزایش دهید. قرار نیست از کارتان مرخصی بگیرید، فقط کافی است ساعات بودن در خانه را مفیدتر بگذرانید. پیادهرویهای خانوادگی، پیکنیک آخر هفته، گپ زدن با هم و خاطره گفتن و مواردی از این دست، به کاهش استرس کودکان کمک زیادی میکند.
خواب کم
بچه و بزرگ ندارد! خستگی و کمخوابی از دلایل اصلی افزایش استرس و البته اشتهاست. اگر فرزندتان از خواب عصرگاهی محروم است و شبها مثل شما تا دیروقت بیدار میماند، طبیعی است که مضطرب و کجخلق باشد. چه باید کرد؟ نیاز فرزندتان به خواب، بسته به سن او متفاوت است. بچههای زیر ۶ سال معمولا به ۱۱ تا ۱۳ ساعت خواب نیاز دارند و دبستانیها باید یکی دو ساعت کمتر از این میزان بخوابند. کتاب خواندن قبل از خواب، کم کردن نور خانه از حدود ساعت ۹ و سحرخیزی به فرزندتان در تنظیم شدن چرخه خوابوبیداریاش کمک خواهد کرد.
بیپولی
تصور میکنید فرزندتان درک درستی از مسائل مالی ندارد؟ در اشتباهید. بچهها از دل حرفها و نگرانیهای شما، وضعیت اقتصادی خانواده را تخمین میزنند و در صورت کاهش منابع مالی، نگران و مضطرب میشوند.
چه باید کرد؟ شاید نداشتن کفش نو فرزندتان را ناراحت کند. اما صحبت مداوم در مورد موضوعات مالی و انتشار نگرانی در فضای خانه قطعا در افزایش اضطراب کودکان موثرتر است. به فرزند دبستانی شما ربطی ندارد که شهریه مدرسهاش چطور تامین میشود یا اینکه در صورت اخراج شما از محیط کارتان چه بر سر خانواده میآید. پس این موضوعات را در حضور او مطرح نکنید. البته صحبت نکردن از چالشهای اقتصادی خانواده در حضور فرزندان، به معنای آموزش ندادن مدیریت هزینه به کودکان نیست. شما با تعیین پولتوجیبی مشخص و محدود کردن مخارج غیرضروری فرزندتان به آن مبلغ، میتوانید از کودکی مدیریت منابع مالی را به او آموزش دهید.
والدین مضطرب
مهم نیست چقدر برای رعایت نکاتی که در کتابهای روانشناسی نوشتهشده تلاش میکنید. اگر اضطراب درونی شما درمان نشده باشد، خواسته یا ناخواسته فرزندتان را هم مضطرب میکنید. بچهها شیوه پاسخ دادن شما به موضوعات را تقلید میکنند. فرزند شما در گذر زمان دنیا را مانند شما میبیند و مثل شما موضوعات را قضاوت میکند.
چه باید کرد؟ کنترل رفتارها و پیدا کردن درک درست از احساسات، باعث مسلط شدن بر هیجانات و رفتارها میشود. اما اگر اضطراب بیشتر از حد طبیعی سراغتان میآید و نگرانی در اغلب لحظهها همراه شماست، چارهای جز کمک گرفتن از روانپزشکان برایتان باقی نمیماند. پس به خاطر فرزندتان هم که شده، روان آسیبدیدهتان را درمان کنید.
تغذیه بینظم
میل بچهها به بازی و شیطنت ممکن است نشستن پای میز غذا را برایشان دشوار کند. اما بینظم شدن ساعات غذایی فرزندتان در بلندمدت، باعث مضطرب شدنش میشود. فرزند شما انرژی فعالیتهای روزانهاش را از غذاهایی که میخورد میگیرد و اگر به اندازه و در زمان مناسب غذا نخورد، فعالیت کردن برایش به کاری اضطرابآور تبدیل میشود.
چه باید کرد؟ سه وعده غذایی منظم، با ساعات نسبتا مشابه، چیزی است که فرزندتان به آن احتیاج دارد. گذشته از این، سعی کنید از مواد خوراکی متنوع در رژیم غذایی فرزندتان استفاده کنید و سهم میوهها و سبزیجات تازه را در خوردوخوراکش افزایش دهید.
دیدگاه تان را بنویسید