سرویس سبک زندگی فردا : کنترل جمعیت و فرزند آوری و مباحث مربوط به آن از جمله مباحثی است که در اکثر جوامع بشری مورد توجه قرار دارد، این بحث در کشورهای اسلامی و همچنین در کشور ما مورد توجه کارشناسان قرار دارد. متاسفانه در سالهای اخیر برخی بر این باورند که باید به شدت جمعیت کشور را کنترل کرد و با شعارها و برنامههای فراوانی در پی کاهش جمعیت برآمدند. حتما شعار فرزند کمتر زندگی بهتر را بارها و بارها شنیدهاید. این شعاری بود که نخستین بار در اوایل دهه ۵۰ و در زمان حکومت پهلوی مطرح شد و در اوایل انقلاب اسلامی تا سال ۶۸ کنار گذاشته شد و مجدد از سال ۶۹ به بعد قوت گرفت و اکنون در شرایطی به سر میبریم که قریب به اتفاق افراد جامعه به تک فرزندی روی آوردهاند این در حالی است که با این منوال روز به روز از شیعیان اسلام کاسته میشود و در سر تیتر خبرها میخوانید که اسرائیل بالاترین میزان رشد جمعیت در کشور را دارد و ایران رکورددار کنترل جمعیت است! در ادامه این مطلب را به نقل از بیتوته بخوانید.
در بین یهودیان هدف اصلی از ازدواج افزایش جمعیت است و از این رو در تورات عواملی که باعث کنترل جمعیت میگردد منع شده است. به طور مثال در این کتاب در بخش جرایمی که بر ضد تمامیت جسمانی اشخاص است، سقط جنین همردیف با آنچه سبب ایجاد زاد و ولد میشود قدرت خداست. خالق و پدیدآورنده تمامی انسانها اوست، نه سایر انسانها؛ خداوند متعال در آیه ۵۹ - ۵۸ سوره مبارکه واقعه میفرمایند: أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿ ۵۸ ﴾آیا از نطفهای که در رحم میریزید آگاهید؟ (۵۸) َأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿ ۵۹ ﴾آیا شما آن را (در دوران جنینی) آفرینش پی درپی میدهید، یا ما آفریدگاریم؟ از نظر رژیم صهیونیستی مفیدترین زن، زنی است که ۸ فرزند داشته باشد. براساس همین تعالیم تورات است که امروزه شاهدیم چطور در مورد تعداد فرزندان مقرر شده که هر عائله حداقل باید چهار فرزند داشته باشد. از طرفی میزان حق اولاد پرداختی به کارمندان زیاد است و بچه زیاد موجب کاهش انواع و اقسام مالیاتها میشود به هر ترتیب یهودیان از هر قانون و روشی برای ازدیاد جمعیت و نسل خویش استفاده میکنند و در مقابل شیعیان اسلام روز به روز به بهانههای واهی از
تعداد جمعیت کشور میکاهند. اما نظر اسلام و قرآن درباره فرزند آوری چیست؟ در قرآن کریم اصل وجود فرزند به عنوان نعمت الهی یاد شده چنانکه در آیه ۷۲ سوره نحل در این رابطه فرمود: ه است: «وَاللّهُ جَعَلَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَکُم مِّنْ أَزْوَاجِکُم بَنِینَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَکُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللّهِ هُمْ یَکْفُرُونَ؛ خدا براى شما از خودتان همسرانى قرار داد و از همسرانتان براى شما پسران و نوادگانى نهاد و از چیزهاى پاکیزه به شما روزى بخشید آیا [باز هم]به باطل ایمان میآورند و به نعمت خدا کفر میورزند» در آیه ۱۴ سوره آل عمران از فرزندان به عنوان متاع یاد شده و آمده است: «زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ؛ دوستى خواستنیها [ى گوناگون]از زنان و پسران و اموال فراوان از زر و سیم و اسبهاى نشاندار و دامها و کشتزار [ها]براى مردم
آراسته شده [لیکن]این جمله مایه تمتع زندگى دنیاست و [حال آنکه]فرجام نیکو نزد خداست» همچنین، در آیه ۴۶ سوره کهف از فرزندان به عنوان زینت زندگی یاد شده و آمده است: «الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِندَ رَبِّکَ ثَوَابًا وَخَیْرٌ أَمَلًا؛ مال و پسران زیور زندگى دنیایند و نیکیهاى ماندگار از نظر پاداش نزد پروردگارت بهتر و از نظر امید [نیز]بهتر است.» همچنین، در قرآنکریم از فرزند بهعنوان امتحان و آزمایش یاد شده و در ایه ۲۸ سوره انفال در این رابطه آمده است: «وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَأَوْلاَدُکُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ؛ و بدانید که اموال و فرزندان شما [وسیله]آزمایش [شما]هستند و خداست که نزد او پاداشى بزرگ است»
خداوند متعال در آیه ۷۴ سوره فرقان نیز فرموده است: «وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا؛ و کسانیاند که میگویند پروردگارا به ما از همسران و فرزندانمان آن ده که مایه روشنى چشمان [ما]باشد و ما را پیشواى پرهیزگاران گردان؛ بنابراین آنچه سبب ایجاد زاد و ولد میشود قدرت خداست. خالق و پدیدآورنده تمامی انسانها اوست، نه سایر انسانها؛ خداوند متعال در آیه ۵۹ - ۵۸ سوره مبارکه واقعه میفرمایند: أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿ ۵۸ ﴾آیا از نطفهای که در رحم میریزید آگاهید؟ (۵۸) أَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿ ۵۹ ﴾ آیا شما آن را (در دوران جنینی) آفرینش پی درپی میدهید، یا ما آفریدگاریم؟
شمایی که الان به وجود آمدهاید، ما حصل نسل قبل خودتان هستید و بشر آیندهای که الان نیست، حاصل توالد نسل امروز است. تصور کنید که مردمان ده نسل پیش به این نتیجه میرسیدند که فرزندآوری سخت است و اصلا احتیاجی به فرزندآوری نیست مسلما شما و به طور کل نسل امروز وجود نداشت
بهانه مدرن امروزیها برای بچه دار نشدن
امروزه اکثر افراد جامعه به بهانه هایی همچون وضعیت اقتصادی و تربیت صحیح فرزندان از زیر بار مسئولیت شانه خالی میکنند و زندگی دو نفره را به مشغلههایش ترجیح میدهند. این یکی از فتنههای شیطانی برای جلوگیری از فرزندآوری است که: آیا اگر بچه دار شوم، میرسم تربیتشان کنم یا نه؟ اصلا با این مخارج سنگین مگر میشود بچه دار شد؟! درست است که فرزندآوری هم تربیت میخواهد هم حداقل مخارجی برای تامین معاش را، اما آدمی برای رشد و رزقش باید تلاش کند و خیالش راحت باشد که کسی پشتش ایستاده است. مگر شده است کسی به خدا اعتماد کند و جواب نگیرد؟ مردی به نام بکر ابن صالح گوید به ابوالحسن (ع) یا موسی بن جعفر (ع) نوشتم که پنج سال است که از بچه دار شدن خودداری کردهام، زیرا خانوادهام بچه نمیخواهد و میگوید: بزرگ کردن ایشان به خاطر فقر و تنگدستی مشکل است، شما چه میفرمایید؟ حضرت در جواب نامه مرقوم فرمود: بچه بخواه که خداوند به آنها روزی میدهد. همچنین آیه ۱۵۱ انعام میفرماید «لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ؛ فرزندانتان را از بیم فقر نکشید، ما شما و آنها را روزی میدهیم.»
برای بچه دار نشدن چه جوابی دارید؟
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان نوشتهاند: شمایی که الان به وجود آمدهاید، ما حصل نسل قبل خودتان هستید و بشر آیندهای که الان نیست، حاصل توالد نسل امروز است. تصور کنید که مردمان ده نسل پیش به این نتیجه میرسیدند که فرزندآوری سخت است و اصلا احتیاجی به فرزندآوری نیست مسلما شما و به طور کل نسل امروز وجود نداشت؛ لذا اگر با یک دید بشر دوستانه به این مسئله نگاه کنیم، باید برای توالد ارزش قائل باشیم حالا حرف سر همین است و قرآن صراحتاً میفرماید: «هَلْ أَتَی عَلَی الْإِنسَانِ حِینٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ یکن شَیئاً مَّذْکورًا (آیه یک- سوره انسان) «آیا زمانى طولانى بر انسان گذشت که چیز قابل ذکرى نبود» در واقع الان هم انسانهای نسل آینده هستند، اما مذکور نیستند و شما باید بگویید که به چه حقی آنها را غیر مذکور کردهاید؟ متاسفانه ما احساس میکنیم چیزی به گردن ما نیست و، چون من نمیخواهم نباید اتفاق بیفتد و حتی اگر اتفاق بیفتد جلوی آن را با نخواستن هایم میگیرم (سقط جنین)، حال آنکه آن دنیا باید در قبال چنین نخواستنهایی پاسخگو باشیم.
دیدگاه تان را بنویسید