چرا همیشه حس می‌کنیم گرسنه‌ایم؟

سرویس سبک زندگی فردا : آیا شما هم قبل اینکه ناهار رو تمام کنید، در حال برنامه ریزی برای خوردن شام هستید و یا همیشه تو کیفتون یکم خوراکی دارید تا مطمئن شید هیچ وقت گرسنه نمی‌مونید؟ آیا همیشه گرسنه اید و علتش رو نمی‌دونید؟ باید بگم تن‌ها نیستید و خیلی‌های دیگه هم چنین احساسی دارن. در ادامه این مطلب را به نقل از سلامت نیوز بخوانید.

گاهی پیش میاد که به خاطر یه بیماری یا عوارض دارو، فرد همیشه احساس گرسنگی می‌کنه، اما برای بیشتر افراد، این موارد اصلا دخیل نیستن و اونا دائما گرسنه ن! برای شروع، خیلی مهمه که یادمون باشه گرسنگی یکی از معدود پاسخ‌های بیولوژیکی ذاتی ماست. گرسنگی زمانی خودش رو نشون می‌ده که بدن دچار کمبود کالری میشه. وقتی ما انسان‌ها تو دوران تکاملی زندگی می‌کردیم و شکارچی بودیم، گرسنگی رو علامتی برای زنده نگه داشتن خودمون می‌دیدیم. اما تو زندگی امروزی دیگه خبری از تلاش برای بقا نیست. به محض احساس گرسنگی، غذا در دسترس هست و برای همین دیگه تو جایگاه انسان‌های اولیه نیستیم! بودن یا نبودن غذا، دیگه برای خیلی از افراد مسئله نیست. نه تن‌ها غذا کم نیست بلکه غذاهای پرکالری به وفور پیدا میشه. به خاطر همینه که تو دنیای امروز، چاقی به صورت مسری در حال گسترشه. بیایید مکانیسم گرسنگی رو خوب بررسی کنیم تا بهتر بتونیم این چاقی در حال پیشرفت رو درک کنیم. هورمون‌ها گرلین هورمونیه که توسط معده تولید می‌شه و تو دوره‌ای که چیزی نمی‌خورید افزایش پیدا می‌کنه و بعد از غذا خوردن مقدارش کم میشه، مخصوصا زمانی که کربوهیدرات یکی از اجزای غذا باشه. این هورمون، دریافت غذا در مغز و هورمون رشد رو تحریک می‌کنه. سطح گرلین در افراد لاغر، بالا و تو افراد چاق بسیار پایینه. در مقابل، لپتین هورمونیه که توسط بافت چربی ساخته می‌شه و سیگنال هایی رو به مغز ارسال می‌کنه تا اشت‌ها رو پایین بیاره و هورمون‌های ضداشت‌ها رو بالا ببره. برخلاف گرلین، سطح لپتین تو افراد چاق بالا است، اما جالبه که مقاومت به لپتین در افراد چاق زیاد شده. حتی تو کودکانی که دچار چاقی زودرس شدن، نقص ژنتیکی در گیرنده‌های گرلین و لپتین دیده شده. یک توضیح برای پرخوری مدارک رو به افزایشی وجود داره که نشون میده خوردن غذاهای سرشار از قند و چربی، مخصوصا در طول پرخوری، سیستم پاداش دهی دوپامین در مغز رو تحریک می‌کنه، درست مثل چیزی که تو اعتیاد به مواد مخدر اتفاق می‌افته. اگه این اتفاق زیاد پیش بیاد ممکنه باعث بشه هورمون‌های گرسنگی تون از کنترل خارج بشن. تو بیمارانی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفتن، هورمون‌های مرتبط با گرسنگی مثل گرلین به صورت مستقل کاهش پیدا کردن. پرخوری کردن تو کوتاه مدت باعث اختلال در پاسخ گرسنگی ذاتی ما میشه و در نتیجه حتی زمانی که بدنمون به کالری نیاز نداشته باشه هم، احساس گرسنگی می‌کنیم. چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ بله، هورمون‌ها روی سطح گرسنگی تاثیر زیادی دارن، اما حالت گرسنگی مزمن هم با فیزیولوژی نامطلوب و تغییرات روانی در ارتباطه. تمام مدت احساس گرسنگی داشتن می‌تونه نشونه‌ای از یه مشکل پزشکی تشخیص داده نشده هم باشه (اما در افراد کمی چنین موردی دیده می‌شه). می‌تونه علت یه مشکل متابولیک مثل پرکاری تیروئید یا بارداری، مصرف ناکافی یا سوء جذب مواد مغذیِ منجر به هیپوگلیسمی یا کمبود مواد مغذی یا ویتامین / مواد معدنی خاص، تغییرات هورمونی یا واکنش طبیعی بدن به ورزش بیش از حد باشه. توصیه می‌شه در صورتی که با وجود مصرف کافی کالری، دچار کاهش وزن و یا مشکلاتی در تثبیت یا افزایش وزن هستید به پزشک مراجعه کنید. یه توصیه دیگه: اصل خودتون رو فراموش نکنید. بدن ما بر اساس نیاکانمون طراحی شده، پس برای ایجاد تعادل باید راه اون‌ها رو پیش بگیریم. منظورم این نیست که از فردا به شکار برید! اما تعداد وعده‌ها رو افزایش بدید، مقدار وعده‌ها رو کوچک‌تر کنید و همچنین غذاهای طبیعی رو جایگزین غذاهای فرآوری شده کنید.