میزان: همان گونه که در طبیعت نظمی خاص وجود دارد، تغذیهی انسان نیز بایستی از نظام تنوع غذایی برخوردار باشد، از جمله آنکه مواد مغذی به میزان کافی و متعادل مصرف شود، تنوع غذایی رعایت شود و از گروههای غذایی اصلی به میزان لازم و کافی استفاده شود. دستگاه گوارش انسان مانند سایر ارگانهای بدن نیازمند نظم خاصی است تا بتواند عمل هضم، جذب و آماده کردن مواد غذایی برای متابولیسم را به خوبی انجام دهد همچنین دانشمندان پس از تحقیق و تفحص فراوان به این نتیجه رسیده اند که چنانچه در این نظام اختلال ایجاد شد و بدن انسان نمیتواند از غذا بهرهی لازم را ببرد و در نتیجه دچار سوءتغذیه و عوارض فراوان ناشی از آن خواهد شد. تحقیقات مختلف حاکی از آن است که چنانچه مواد مغذی به دفعات و هر بار به میزان متعادل و نه چندان زیاد وارد دستگاه گوارشی شوند جذب آنها به مقدار بیشتر بهتر انجام خواهد شد به همین علت امروزه برخلاف گذشته عقیدهی دانشمندان علم تغذیه بر آن است که برای آنکه بدن بتواند از غذا بیشترین و بهترین استفاده را ببرد بهتر است تعداد وعدههای غذایی را افزایش و مقدار غذا در هر وعده را کاهش دهد به این ترتیب، تقسیم غذا به سه وعدهی
اصلی و دریافت میان وعده به جهت کاربرد بهتر غذا در بدن، توصیه میشود. وعده صبحانه صبح پس از برخاستن از خواب، بدن انسان مدت طولانی از غذا محروم بوده، مثلاً چنانچه فردی شام را ساعت ۹ شب میل کرده باشد و ساعت ۷ صبح از خواب بیدار شود، ۱۰ ساعت از غذا محروم بوده و سلولها پس از برخاستن از خواب، نیاز مبرم به مواد غذایی دارند که این مواد توسط صبحانه به بدن انسان میرسد. میل نکردن صبحانه باعث کاهش قند خون میشود وعوارض عصبی مانند بی حوصلگی، بی میلی به کار، افسردگی، عصبانیت و پرخاشگری، کاهش قدرت یادگیری، عدم تمرکز و امثال آن را ایجاد خواهد کرد؛ بنابراین افرادی که صبحانه میل نمیکنند در معرض عوارض فوق قرار خواهند گرفت و این مساله به خصوص برای کودکان و نوجوانان که در مرحلهی یادگیری هستند و نیز افرادی که کار فکری دارند از اهمیت ویژهای برخوردار است. وعده ناهار وعدهی ناهار نیز یکی از وعدههای اصلی و پراهمیت است و باید در این باره نیز مانند صبحانه غذای کافی متعادل میل کرد و افرادی که ناهار نمیخورند معمولاً به پرخوری و ریزه خوری تا هنگام شب میپردازند که این امر موجب چاقی و سوء تغذیه ناشی از ریزه خواری و ناراحتیهای
گوارشی میشود. بعضی از افراد عادت به صرف ناهار سنگین و حجیم و مصرف غذاهای چرب و سرخ کرده دارند و این فرم تغذیه علاوه بر آنکه منجر به عوارض ناشی از زیاده خواری و بدخواری میشود، موجب احساس رخوت، خستگی، خواب آلودگی و سستی شده و در نتیجه مانع انجام فعالیتهای فکری و جسمی کافی میشود. میان وعده میان وعدهها نیز در تغذیهی فرد حائز اهمیت هستند. میان وعدهها قسمتی از نیازمندیهای تغذیهای انسان را تأمین میکنند، ضمناً موجب رفع گرسنگی در فاصلهی بین وعدهی صبحانه و ناهار و همین طور بین ناهار و شام شده و از ولع زیاد به هنگام صرف ناهار و شام و در نتیجه پرخوری در این دو وعدهی غذایی جلوگیری میکنند. بنابراین مصرف دو میان وعدهی سبک صبح و عصر توصیه میشود؛ البته چنانچه شام در ساعات ابتدایی شب صرف شود و بین مصرف شام و هنگام خواب فاصلهی زیادی باشد میتوان از یک میان وعدهی مختصر قبل از خواب نیز استفاده کرد. کیفیت میان وعدهها و مقدار آنها اهمیت زیادی دارد بسیاری از اختلالات و عوارضی که امروزه در بین افراد به خصوص در کودکان، نوجوانان و جوانان شایع است حاصل از مصرف بی رویهی میان وعدههای نامناسب و فاقد ارزش تغذیهای
است. وعده شام وعدهی شام مانند سایر وعدههای اصلی غذا، حائز اهمیت است. بسیاری از افراد به علت ترس از چاقی، وعدهی شام را حذف میکنند. حذف وعدهی شام موجب میشود که معدهی شخص به مدت طولانی یعنی از هنگام ناهار تا صبح روز بعد تقریباً خالی از غذا بماند و چنانچه هیچ گونه مادهی غذایی در این فاصلهی طولانی مصرف نشود شخص دچار افت قند خون و عوارض ناشی از آن میشود.
دیدگاه تان را بنویسید