سرویس سبک زندگی فردا؛ سیده زهرا برقعی: خیلی شده که فازمان منفی بوده و سراغ قرآن رفتیم. کتاب را باز کردیم و آیهای موجب قرار دلمان شده است. اما راستی، آیا وقتی که فازمان مثبت بوده هم سراغ قرآن رفتهایم؟ آیا قرآن را همهکارۀ زندگی خود میدانیم؟ برای کسانی که دغدغۀ انس بچهها با قرآن دارند، باید متذکر شویم که خود والدین، لازم است این انس را با قرآن داشته باشند و در منفی و مثبت روزگارشان، به قرآن رجوع کنند تا بچهها هم الگو بگیرند.
خودمان را مخاطب واقعی قرآن بدانیم تا برکت این نگاه در زندگیمان جاری و سرریز شود.
۱. آموزش به چه شکل باشد؟
بچهها را دیدهاید که وقتی یک کارتون را هزار بار از تلویزیون دیدهاند میتوانند همۀ آهنگها و شعرهایش را از بر بخوانند؟ هوش خاصی نمیخواهد؛ این تنها نتیجۀ تکرار زیاد آن آهنگ از تلویزیون و شنیده شدنش توسط بچههاست. وقتی قرآن در فضای خانه طنینانداز شود و دائم تکرار گرددد، در ذهن بچهها میماند. در حال حاضر آیات سه بار تکرار هم به شکل سیدی موجود است که برای بچهها قابل استفاده است. هنگام تکرار آیه، حتی میتوانید به شکل بازی، معنی آیه را هم بگویید.
۲. چه کنیم خسته نشوند؟
مراقب باشیم بچهها خسته نشوند. همیشه آموزشهای مستقیم بچهها را زود خسته میکند. لازم نیست قرآن را بیخ گوش فرزندتان روشن کنید. توی گوشی تلفن همراهتان باشد و از آن یکی اتاق هم پخش شود، کافی است. هر وقت احساس کردید بچه ها از شنیدن صدای قرآن خستهاند فورا فضا را عوض کنید.
۳. کی پخش کنیم؟
هیچ وقت وسط بازیِ هیجانی بچهها، اقدام به پخش قرآن نکنید. هم شان قرآن باید محفوظ بماند و هم اینکه ریتم تلاوت و همراهی آن با هیجانات کودکانه، ممکن است کلافگی به بچهها بدهد. وقتی آرامند، وقتی داریم غذا میخوریم، وقتی کم کم چشمانشان گرم خواب میشود. اینها را رصد کنید. اوقات آرامش بچه ها وقت مناسبی است.
۴. با کی ارتباط بگیریم؟
جلسات قرآن معمولا جدی هستند و از سر و صدای بچهها جلوگیری میکنند و دائم تذکر سکوت میدهند. شاید این گونه جلسات برای سنین کم مناسب نباشد. دنبال یک جلسۀ سادۀ خودمانی بگردید. بالاخره در شهرتان یک جایی هست که بچهها با انرژی هستند و در جلسۀ قرآن هم آرام و قرار ندارند، اما مربی قرآن صبوری میکند و همراه بازی و مسابقه، با بچهها قرآن کار میکند. این وظیفۀ والدین است که همانطورکه برای درد جسمی، بهترین طبیب را مییابند، برای آموزشهای دینی هم بهترین فضاها را پیدا کنند.
۵. چطور تشویق کنیم؟
یادگیری حتی یک آیه از قرآن هم باید با تشویق همراه باشد. هیچ وقت نگویید دیگر بی خیال تشویق! بچهها دلگرمی لازم دارند و اگر این دلگرمی برایشان فراهم باشد، تا آخر عمر دست از انس با قرآن برنمیدارند.
۶. به بقیه هم بگویید
در جمع فامیلی و دوستانه، از فرزندتان بخواهید سورهای که بلد است را بخواند. یا مثلا سوالات مفهومی بکنید و او پاسخ دهد. تشویق دیگران هم برای او معجزهآساست و غیر از این، موجب بالا رفتن اعتماد به نفسش هم میشود.
۷. برایشان از قصههای قرآنی بگویید
کودکان عاشق شنیدن قصه هستند، به خصوص قبل از خوابیدن. چه فرصتی بهتر از این؟ برایشان از قصههای قرآنی بگویید و تمام سعیتان را بکنید که قصهها را جذاب تعریف کنید. بگذارید قصهها در روح و جان فرزندتان بنشیند. توجه داشته باشید که در قصهها بیشتر از مهربانی و رحمت خدا بگویید، نه از عذاب و خشم الهی.
۸. فعالیتهای قرآنی را فراموش نکنید
میتوانید بچهها را همراه خودتان به نمایشگاه قرآن ببرید یا به کلاسهای خطاطی و نقاشی مرتبط که با آیات قرآن مرتبط هستند. آنها را تشویق به حضور در مسابقههای قرآنی کنید. حس رقابت باعث میشود انگیزه بیشتری برای یادگیری قرآن پیدا کنند.
دیدگاه تان را بنویسید