سرویس سبک زندگی: كسى كه به خدا ایمان دارد و عبادتهاى طاقت فرسا هم انجام دهد ولى امام لایقى از طرف خدا ندارد، تلاشش بى فایده است. در ادامه این مطلب را به نقل ازز سایت تبیان میخوانیم.
در حدیث از امام باقر علیه السلام است: «مَنْ دانَ اللّهَ بعبادَةٍ یَجْهَدُ فیها نَفْسَهُ وَ لا اِمام لَهُ مِنَ اللّه فَسَعْیُهُ غَیر مُقْبُولٍ» (وسائل الشیعه، ج۱، ص۹۰)
كسى كه به خدا ایمان دارد و عبادتهاى طاقت فرسا هم انجام مىدهد ولى امام لایقى از طرف خدا ندارد، تلاشش بىفایده است.
اگر رهبر آسمانى بود، پرستش خدا به طاغوت پرستى كشیده نمىشد و قوانین آسمانى تبدیل به خرافات نمىگردید و نمازهاى جمعه، با همه شكوهش، به نفع طاغوتها نمىانجامید و حج، این مظهر قدرت و عزّت اسلام و مسلمین، چنین بىاثر یا به سود حكام دور از اسلام تبدیل نمىشد.
در حدیث مىخوانیم: «فَمَنْ لَم یَتَوَّلنا لَم یَرْفَعِ اللّهُ لَهُ عَمَلاً» (كافى، ج۱، ص۴۳۰) هر كس ولایت و رهبرى ما را نپذیرد، خدا هم اعمال او را قبول نمى كند.
حضرت على علیه السلام فرمود: ما «باب الله» هستیم و راه خدا از طریق ما معرّفى و شناخته مىشود. (كافى، ج۱، ص۱۹۳، و ۱۴۵) پس شرط قبولى عبادات، ولایت است. ولى همراهش باید تقوا هم باشد. امام باقر علیه السلام مىفرماید: «وَ ما تَنالُ وِلایَتَنا اِلاّ بِالعَمَلِ وَالوَرَعِ» (كافى، ج۲، ص۷۵)
در خط رهبرى ما نیست، مگر آنانكه اهل عمل و تقوا باشد.
دیدگاه تان را بنویسید