سرویس سبک زندگی فردا: میدانیم که ورزش برای بدن خوب است. اضطراب و افسردگی را کاهش میدهد، کمک میکند بهتر بخوابیم و در تثبیت وزنی سالم کمکمان میکند. اما اجازه دهید رو راست باشیم: ورزش همیشه جالب نیست. مخصوصا اگر کلی زحمت و درگیری داشته باشد. در ادامه این مطلب را به نقل از فیتامین بخوانید.
تا حدود سه هفته پیش من یک ورزشکار حرفهای بودم هفتهای حدود ۹۰ مایل را با پا میپیمودم. بعد از ۱۴ سال که فقط ۲ هفته استراحت داشتم، حالا تمام تمرینات سنتی خود را متوقف کردهام و نمیدانم دوباره چه زمانی به تمریناتم بازخواهم گشت!
بعد از اینکه در تمام این سالها فشار زیادی به بدن، ذهن و روحم آوردم فرسودگی شغلی را تجربه کردم و تنها چیزی که میخواهم استراحت است. دلم برای دویدن تنگ نشده، نمیخواهم ورزش کنم و بدتر از همه، بدون هدف یا اشتیاقی برای مراقبت از فیزیک بدنیام، کنار گذاشتن برنامه غذایی هم بسیار ساده شده است. هر ساعت شیرینی میخورم و برای شام هم چیپس!
این را میدانم که حتی اگر بعد از دویدن و تمرینات جدی نیاز به استراحت داشته باشم، قبل از اینکه سلامت پایدار و طولانی مدتم با سر سقوط نکند باید کاری کنم.
تحقیقات چه چیزی میگوید؟
نتایج یک تحقیق در سال ۲۰۱۲ نشان داد ورزشکارانی که ۸ هفته وقفه، در تمرینات خود میاندازند سلامت متابولیکشان کاهش مییابد که شامل کاهش گنجایش هوازی، افزایش چربی بدنی، از دست دادن عضله و افزایش مقاومت به انسولین میشود.
در شرایط من، این حق را پیدا کردهام که برای چند هفته هیچ کاری نکنم، اما اگر از بدنم مراقبت نمیکردم باعث میشد نه تنها تناسب اندامم را از دست دهم بلکه سلامتیم را نیز قربانی کنم. بسیاری از ما این احساس را تجربه کردهایم. در این مورد یک دوره کوتاه استراحت کافی است اما همین که از عادت ورزش کردن خارج شوید، بازگشت مجدد به این عادت میتواند تبدیل به نبردی طاقت فرسا شود.
وقتی ورزش را متوقف میکنید چه اتفاقی برای بدن میافتد؟
این بستگی دارد به چیزی که آن را ورزش میدانید. زندگی فرسوده کنندهی من شامل کل روز نشستن روی مبل، داشتن یک شغل پشت میزی و وحشتناک وغذا خوردن میشود. مطمئنا همهی ما در سال، چند هفته به استراحت نیاز داریم طوری که هیچ کاری نکنیم، کنار ساحل استراحت کنیم و کمی هم کالری اضافی بگیریم. اما تمام چیزی که باید باشد همین است، فقط یک استراحت.
در تحقیقی جدید که فعالیت مغز را دنبال میکرد، مشخص شد بعد از تنها ۱۰ روز ورزش نکردن، خانمها و آقایانی که سنشان بالاتر است دچار کاهش جریان خون به هیپوکامپ میشوند. هیپوکامپ قسمتی از مغز است که حافظه و احساسات را میسازد، هر دوی اینها در هر سنی برایمان بسیار بااهمیت هستند.
ورزش حتما نباید ۳۸ کیلومتر دویدن (همانطور که من برای ماراتن تمرین میکردم) یا حتی ۴ کیلومتر باشد. حتما لازم نیست در شکل سنتیاش باشد. برای پیاده روی به جایی جدید بروید، اسب سواری کنید، اسکیت بروید. میشود گفت فرصتهای پایان ناپذیری برای ورزش کردن وجود دارد، حتی اگر در شهری بزرگ زندگی میکنید آنقدر تنوع ورزشی وجود دارد که مجبور نیستید یک ورزش را چند بار تکرار کنید و میتوانید به سراغ نوع دیگری از آن بروید.
تصمیم بگیرید به دنبال فعالیتی باشید که از آن لذت ببرید. در طول این فعالیت آگاهید که ورزش میکنید اما چون لذت بردن بر دیگر احساساتتتان غلبه دارد دیگر برایتان دشوار نخواهد بود.
بعد از تنها دو هفته ورزش نکردن متوجه میشوید حتی بالا رفتن از پلهها نیز نسبت به گذشته برایتان دشوارتر شده است. بدن خیلی سریع تناسبش را از دست میدهد و بعد از حدود ۳ ماه، ۲۰ درصد از تناسب هوازی خود را از دست دادهاید. تنها چند مرتبه ورزش سبک
در هفته، میتواند این مقدار را از ۲۰ درصد به ۵ درصد کاهش دهد.
چند خبر خوب برای آنهایی که کمی به جای ورزش استراحت دادهاند نرخ کاهش قدرت نسبت به استقامتمان خیلی کندتر است و حتی در یک تمرین مشخص شد بعد از ۲۴ هفته ورزش نکردن، شرکت کنندگان همچنان مقداری از قدرت خود را حفظ کردهاند.
در دنیای ایده آل، همه ما باید هفتهای ۵ روز تمرین داشته باشیم، در هر وعده غذاهایی بخوریم که حاوی مواد مغذّی هستند و هر شب ۸ ساعت بخوابیم.
به هر دلیلی که هست چنین دنیای ایده آلی وجود ندارد و ممکن است در زندگی بارها پیش بیاید که به آن مقدار ورزشی که میخواهیم نرسیم. گاهی همه چیز را رها کنیم به خود استراحت دهیم، این کار اصلا ایرادی ندارد. اگر نمیتوانید به روش سنتی ورزش کنید پس سعی کنید راهی برای وارد کردن سرگرمی دیگری به زندگی خود پیدا کنید، حتی اگر این کار ۲۰ دقیقه پیاده روی و صحبت با گوشی همراهتان باشد و یا دویدن به دنبال کودکتان در پارک. این کار باعث حفظ بدن و نجات ذهن میشود.
دیدگاه تان را بنویسید