فرصتی بهاری برای پاسخ دادن به ندای این‌الرجبیون
حالا که به ماه رجب‌المرجب رسیده‌ایم و تلاقی دو بهار را در پیش داریم، زیر لب زمزمه کنیم؛ آی خدای شکافنده‌‌ٔ دانه‌‌ها و هستهها! دانهٔ دل من را بشکاف، جوانه‌های زندگی را در دل من هم برویان! مرا از کسانی قرار بده که بتوانم به ندای این‌الرجبیون پاسخ بدهم.
سرویس سبک زندگی فردا؛ مریم روستا: پرده اول: رویش. درخت‌های چنار حاشیه خیابان به جوانه نشسته‌اند. دانه‌های گندم سبزه‌های عید هم... دلم فشرده می‌شود از تماشایشان. جوانه یعنی رویش و زایش. و این همه زیبایی و لطف و صفایی که در بکری و تازگی این جوانه‌هاست، تجلی کوچکی‌ست از آن زیبایی و صفای مطلق. پشت پرده این خلق مدام و این آفرینش تازه به تازه و نو به نو، کسی جز او نیست. در وصف خودش در کتابش گفته: «خدا شکافنده‌‌ٔ حبه و دانه است» ۱ . و یکی از لذت‌های بهاری همین است؛ دانه‌‌ها و شاخه‌های جوانه زده را تماشا کنی و برایشان، نه، برای دل خودت، ذکر بخوانی: «ان الله فالق الحب و النوی...».
حالا که به ماه رجب‌المرجب رسیده‌ایم و تلاقی دو بهار را در پیش داریم، زیر لب زمزمه کنیم؛ آی خدای شکافنده‌‌ٔ دانه‌‌ها و هستهها! دانهٔ دل من را بشکاف، جوانه‌های زندگی را در دل من هم برویان! مرا از کسانی قرار بده که بتوانم به ندای این الرجبیون پاسخ بدهم.
پرده دوم: زندگی
بهارها فکر می‌کنم طبیعت این همه زندگی و زیبایی را چطور در خودش حمل می‌کند؟! این همه ظرفیت را از کجا می‌آورد؟! زمین - بعدِ چند ماه مردگی و کسالت و بی‌رنگی- این‌همه شکوفه و لاله و شقایق و نسترن را، این‌همه رنگ را، این هوای مسیحایی را چطور در بر می‌گیرد؟! فکر می‌کنم اتفاق مهم بهار، بزرگ شدن ظرف زمین است برای حمل این همه رشد، این همه تحول. و پشت پرده این دگرگونی عظیم، باز هم اوست. اسم رمز بهار، اسم زنده‌‌ٔ اوست؛ «حیّ». و برایمان گفته که؛ «بدانید! خداست که زمین را بعد از مردگی‌اش، زنده می‌کند» ۲
آی خدایی که بلدی ظرفِ زمین را بزرگ کنی برای این همه سرخوشی و طراوت و زندگی! بلدی لباس زندگی بپوشانی به تن مرده‌ٔ زمین! ظرفِ دلِ من را هم بزرگ کن برای زندگی؛ برای بندگیِ خودت. مرا آماده کن در این ماه هر چه بیشتر لذت بندگی و عبادت‌ات را بچشم.
پرده سوم: امید
بهار، پاداش طبیعت است برای استقامت چند ماهه در برابر سوز و سرمای زمستان. پاداش شاخه‌ها و ساقه‌ها و ریشه‌هاست برای صبر خزان و سوگ برگ‌های ریخته. پاداش زمین است برای تحمل ماه‌ها تنهایی و یخ‌زدگی. و چه کسی است که نداند زایش و رویش بی‌‌تحمل درد محال است و تا صبر بر مسیر و سختی‌هایش نباشد، شعف رسیدن نمیآید. خودش هم برایمان نوشته: «خدا بعد از هر سختی، آسانی قرار داده است» ۳ و در پی هر خزانی، بهاری... نوشته: «اگر بر مسیر استقامت کنند، آب گوارایی می‌نوشانیمشان» ۴
آی خدایی که صبر طبیعت را با صفا و طراوت بهار، پاداش می‌دهی! استقامت در مسیر بندگی خودت را هم به دل ما یاد بده! و یاری‌مان کن در این مسیر تا سرانجام روزی بتوانیم از چشمه بهشتی رجب جرعه‌ای بنوشیم. ------------------------------------------------- ۱. سوره انعام/ آیه ۹۵ ۲. سوره حدید/ آیه ۱۷ ۳. سوره طلاق/ آیه ۷ ۴. سوره جن/ آیه ۱۶
دیدگاه تان را بنویسید