۱۲ نکته مهم برای پدرانی که دختر دارند

هیچ گاه هیچ دختر یا پسری نباید به خاطر جنسیتش تحقیر یا تشویق شود. باید به جنسیت فرزندانمان نگاهی منطقی و طبیعی داشته باشیم. توجه داشته باشیم طوری رفتار نکنیم تا دختر‌ها از جنسیت خود بیزار شوند. اگر چنین ذهنیتی در اندیشه و باور خودمان وجود داشته باشد خطر انتقال آن به دخترمان بسیار بیشتر خواهد بود. اگر فرزند پسر ما بزرگتر از فرزند دخترمان باشد احتمال این نوع آسیب دیدگی برای دختران نیز وجود دارد؛ لذا باید مواظب باشیم پسر بر دختر تسلط پیدا نکند و او را آزار ندهد. تربیت هر کدام از فرزدان، مستقلا بر عهده پدر و مادر است و فرزندان بزرگتر حق ندارند اختیار کوچکتر‌ها را به دست گیرند. زیرا هیچ گاه محبت و رافت والدین را نسبت به خواهر یا برادر کوچکتر خود نخواهند داشت و باعث آزار‌ها و تحقیر‌های روانی کوچکتر‌ها می‌شوند.

این صدمات در صورتی که دختر از پسر کوچکتر باشد بسیار بیشتر است. هم موجب بیزاری او از جنیست خودش و هم موجب بدبینی وی به جنس مخالف و بدرفتاری او در آینده با همسرش خواهد شد.

به پرورش استعداد‌های دخترانه در وجود دخترمان بیشتر بها بدهیم. مثلا مهارت‌هایی که بعدا در زندگی یک زن بیشتر مورد نیاز است را مورد توجه قرار دهیم. البته اگر در مقابل این چیز‌ها مقاومت نشان دهند، باید از تحمیل و اصرار پرهیز کرد. ولی به صورت غیرمستقیم خوب است که به تبلیغ اینگونه مهارت‌ها بپردازیم. مثلا دختر‌ها را برای بازدید نمایشگاه‌هایی که سفره آرایی، صنایع دستی و ... دارد بیشتر ببرید.

به پرورش حیا در وجود دختران توجهی خاص داشته باشید. هر دختری اگر چه از یک خانواده‌ی بی دین باشد برای سعادت خود به حیا نیازمند است. حیا دختران را از سرنوشت‌های شوم حفظ می‌کند. دختران حیا را بیشتر با الگو برداری از مادر و اطرافیان خود می‌آموزند. همچنین هرچه رشد عقلانی یک دختر بیشتر باشد به ضرورت حیا بیشتر پی خواهد برد. ضمنا هر چه معاشرت شما با ارحام بیشتر و قویتر باشد حیای دخترانتان بیشتر حفظ خواهد شد. علاقه دختر‌ها به حفظ روابط و آبروداری آن‌ها در این رابطه‌ها به حفظ حیا و عفت دختران کمک می‌کند. معمولا بی حیایی و بی عفتی در خانواده هاییست که از همه بریده اند و در بین جمعیتی از غریبه‌ها گم شده اند. طبیعتا در بین غریبه‌ها کار‌های پستی مثل گدایی و ولگردی هم شرم آور نیست.

دختر‌ها بلوغ عقلانی سریعتری نسبت به پسران دارند، اما وقتی بالغ شدند گاهی چنان روحشان را درگیر مسائل مادی می‌کنند که از ادامه رشد باز می‌مانند؛ لذا بعضا زنانی دیده می‌شوند که در سنین کمال هم تمام فضلشان در نمایش دارایی‌ها و اسباب و اثاثیه منزلشان خلاصه می‌شود. پس در تربیت دختران کوشش کنید آن‌ها را اهل مطالعه و علاقمند به دانش بار بیاورید و مسائل مادی را در نظرشان حقیر کنید. البته در دنیای مطالعه هم باید ترغیب نمود مطالعات مفید صورت گیرد و وقت و روح و روان دختر‌ها دائما صرف مطالعه رمان‌های بیهوده و ... نشود. همه این‌ها نیاز به درایت والدین مخصوصا مادران دارد. ***دختر‌ها به حمایت و همدمی مادر بیشتر احتیاج دارند. مادری که دختر بزرگ می‌کند باید بتواند با دخترش ارتباط عاطفی و دوستانه‌ای برقرار کند. این ارتباط به تدریج با بلوغ دختر ایجاد خواهد شد مگر اینکه مادر موانعی ایجاد کند. این موانع از قبیل: بدزبانی و تندخویی مادر یا برخی بیماری‌های روحی اوست.

مادری که همیشه با زبان سرزنش و توبیخ با دخترش حرف می‌زند قطعا نمی‌تواند دوست دخترش بشود. دخترانی که چنین مادرانی دارد در پنهانکاری استاد می‌شوند. از جمله خوصیت بارز این مادر‌ها این است که همیشه از بین حرف‌های دخترشان دنبال چیزی برای مچ گیری و ملامت او می‌گردند

برای داشتن ارتباطی دوستانه با فرزند دختر، سعی کنید حتی وقتی از اشتباهاتش با شما حرف می‌زند مانند یک دوست که به اشتباهات دوستش گوش می‌دهد رفتار کنید. گاهی بخندید، گاهی به شوخی مسخره کنید و ...، اما فورا با تحقیر و سرزنش راه رابرای ادامه این دوستی نبندید. این دوستی به شما امکان شناخت دخترتان را می‌دهد. همه چیز را بفهمید و بدانید و در مواقع دیگر از این اطلاعات استفاده کنید و نگرانیتان را آشکار نکنید تا باعث ترس دخترتان ازشما نشود.