چرا برخی از دعاها دیر مستجاب می‌شود؟
برخی افراد خیال می‌كنند همین كه بنشینند و دعا كنند و در این زمینه با اصرار از خداوند چیزی بخواهند، می‌توانند خداوند را مجاب كنند و به خواسته خود برسند. این تصور درست نیست. رسیدن به هر خواسته‌ای راه خود را دارد و باید از مسیر طبیعی خودش بدان دست یافت.
سرویس سبک زندگی فردا: خدای متعال در هر صورت دعای بندگان را بالاخره زود یا دیر، این دنیا یا آن دنیا برآورده می‌کند. اما بحث در این است که خدای متعال به گنهکار از این جهت دارای مشکلاتی است و می‌بایست اورژانسی رسیدگی شود، توجه و اشتیاق نشان داده است، وگرنه خود اشخاصی که به خدای متعال نزدیکند که نیازی به این تشویقات ندارند و مزه مهر و محبت الهی را چشیده‌اند. در ادامه این مطلب را به نقل از شهر سوال بخوانید.
گاهی این سوال به ذهن انسان می‌رسد كه اگر خداوند صدای ما را می شنود، به دعا و درخواست ما آگاه است، توانایی اجابت هم دارد و خودش فرموده: از من بخواهید تا اجابت كنم. (۱) پس چرا برخی اوقات شاهد اجابت سریع دعاهای خود نیستیم؟
در پاسخ به این سوال متذكر می‌شویم اولا هیچ دعایی خالی از نوعی اجابت نیست، زیرا نوعی عبادت و پرستش است و درهر عبادتی كه با قصد قربت انجام می‌شود ؛ یعنی عبادت كننده تصمیم دارد به خدای خود نزدیك شود و به كمالات ذات اقدس اله آراسته گردد، خالی از اثر قربی نیست. بنابر این، همین كه دعا و عبادت با خلوص نیت و شرایط لازم انجام می‌شود، در همان لحظه به اجابت می‌رسد و اثر معنوی خود را بر روح و جان انسان می‌گذارد. و با استمرار این حالت است كه آدمی به تدریج مظهر نورانیت و اسماء و صفات كمالیه حق تعالی شده، به كمال و سعادت شایسته خود می‌رسد، خود دعا كردن، در حقیقت، درمان عطش قلب و تسكین سوزش جان و و نیاز روح به عروج به عالم قدس اله است. امام صادق(ع) فرمود: شما را به دعا سفارش مى‌كنم. زیرا با هیچ عمل دیگرى همچون دعا، به خدا نزدیك نمى‌شوید.(۲)
رفت موسى آتشى آرد به دست آتشى دید او كه از آتش برست بهرنان شخصى سوى نانوا دوید دادجان چون حسن نانوا را بدید
استحضار دارید كه تمامی عبادات به خصوص دعا دارای چندین اثر عمومی و خصوصی است. آثار عمومی دعا، معنویت، نورانیت، صفا و قربی است كه در قلب و روح انسان ایجاد می‌شود و آثار خصوصی آن تأثیرات معنوی و یا مادی خاص است كه در اثر ارتباط موثر با خداوند حاصل می‌شود و در روایات و سند دعاها ذكر شده است، مانند دعا برای رفع امراض، فقر، گرفتاری و مانند آن.
هر دعایی اقتضای استجابت دارد، ولی از نظر فلسفی برای اینكه این اقتضا به علیت تبدیل شود و خواسته ما در خارج واقعا محقق شود، عوامل دیگری نیز در كار است كه باید همگی جمع شوند. علیت و ضرورت وجود چیزی در خارج در گرو این است كه تمامی علت های اقتضایی با هم جمع شوند و وجود آن چیز در خارج به صورت ضرورت درآید و گرنه با تحقق برخی از عوامل و اقتضائات وجود آن ضروری و حتمی نخواهد بود، بنابراین همانگونه كه گفتیم: هر دعایی حتما اقتضای اجابت دارد و خداوند فرموده ادعونی استجب لكم، ولی عملی شدن آن بستگی به وجود سایر اقتضائات و علت ها و شرایط دیگری دارد كه در تحقق خارجی آن دخیل هستند.
ثانیا، دعا اقتضای اجابت دارد نه اینكه علت اجابت باشد. در این زمینه باید بدانید كه تحقق هر آرزو و رسیدن به هر هدفی راه اختصاصی و طبیعی خود را دارد و دعا تنها یكی از عوامل موفقیت و رسیدن به خواسته ها و نیازها است. برای موفقیت و رسیدن به خواسته‌های مشروع خود باید برنامه ریزی و تلاش پی‌گیر داشت. به طور مثال دعا درباره سلامتی اقتضای اجابت دارد، یعنی در صورتی كه انسان تلاش كند و نزد طبیب برود و دارو مصرف كند و دعا هم بكند این عوامل روی هم باعث صحت و سلامتی انسان خواهد شد.
نابرده رنج گنج میسر نمی شود - مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد.
برخی افراد خیال می‌كنند همین كه بنشینند و دعا كنند و در این زمینه با اصرار از خداوند چیزی بخواهند، می‌توانند خداوند را مجاب كنند و به خواسته خود برسند. این تصور درست نیست. رسیدن به هر خواسته‌ای راه خود را دارد و باید از مسیر طبیعی خودش بدان دست یافت.
البته در كنار تلاش فردی و اجتماعی موضوع دعا هم سفارش شده است و باعث جلب عنایت و كمك خداوند می‌شود. به عبارت دیگر باید برخواست و دعا كرد نه اینكه نشست و دعا كرد. دعا كردن نشستنی نیست. دعا برای كسی مفید است كه در مسیر قرار دارد و عملا تلاش می‌كند و نهایت سعی خود را برای رسیدن به اهداف خود در زندگی انجام می‌دهد. چنین كسی بسیار موفق خواهد بود و برای او رسیدن به خواسته‌ها و استجابت دعاها دور از انتظار نیست. پی نوشت‌ها: ۱. غافر، آیه ۶۰. ۲. كافی، ج۲، ۴۶۷.
دیدگاه تان را بنویسید