چگونه از سلامت روانی دخترمان محافظت کنیم

سلامت نیوز: دوران ترسناکی برای بزرگ‌کردن دختران است. براساس تحقیقی جدید در سرویس سلامت همگانی انگلستان، از هر چهار زن 16 تا 24 ساله بیش از یک زن به بیماری‌های روانی مبتلاست. این گروه همچنین بیش از سایرین در معرض خطر مشکلات روانی قرار دارند: زنان جوان سه برابر بیش از مردان نشانه‌های افسردگی و اضطراب گزارش می‌دهند. و در سال 2014 میزان خودآزاری زنان سه برابر میزانی بود که در سال 2007 رواج داشت. خب، برای اطمینان از سلامت روانی دختران چه می‌توانیم بکنیم؟ تیم متخصصان ما 10 روش پیشنهاد می‌کند. فشار مدرسه را مضاعف نکنید «مدارس برای دسترسی به اهداف تحت فشار شدیدی هستند و بخش عمده‌ای از آن به والدین نیز منتقل شده است.» این نظر سارا کندریک است، از خیریه Place2Be که حمایت عاطفی از دانش‌آموزان مدارس را فراهم می‌کند. «و البته طبیعی است که ما والدین برای پیشرفت فرزندانمان انتظاراتی داشته باشیم. ولی خانه باید جایی امن باشد، پناهگاهی که در آن کودکان می‌دانند ارزششان خیلی بیشتر از توانایی‌های آکادمیک آنهاست.» درباره قوانین استفاده از موبایل و کامپیوتر با هم تصمیم بگیرید به‌جای حساسیت درباره استفاده دخترتان از موبایلش، ببینید که خودتان چطور از موبایلتان استفاده می‌کنید. جین لونن، مدیر دبیرستان دخترانه ویمبلدون، می‌گوید: «گاهی دخترها تعریف می‌کنند که چطور تلاش می‌کرده‌اند چیزی به مادرشان بگویند و مادرشان درواقع گوش نمی‌کرده چون داشته با موبایلش ایمیل‌هایش را چک می‌کرده، یا موبایل با پیغام‌های جدیدش یکسره داشته وزوز می‌کرده.» او اضافه می‌کند: «ما برای استفاده از تکنولوژی در زندگی خودمان باید چهارچوب داشته باشیم.» لازم است والدین با کنار گذاشتن دستگاه‌هایشان هنگام مکالمه یا غذاخوردن در این راه پیشرو باشند. لونن می‌گوید که برای استفاده از تکنولوژی قوانینی داشته باشید، ولی آنها را با هم وضع کنید. «از فرزندتان بپرسید به‌نظرش چه روشی جواب می‌دهد. به این ترتیب قوانینی می‌گذارید که برای او نیز نفع شخصی دارد و علاقه‌مند می‌شود که رعایتش کند.» برای خودتان وقت بگذارید فراموش نکنید که مراقب خودتان و سلامت روانی خودتان باشید. «حواستان باشد که زندگی خودتان سراسر استرس و نگرانی نباشد.» این گفته جاستین رابرتز است، بنیانگذار سایت mumsnet که خودش دو دختر دوقلوی 17 ساله دارد. «لازم است دختران ببینند که مادرشان برای خودش وقت می‌گذارد، به‌اندازه کافی می‌خوابد و دائما وحشت‌زده نیست. و سعی کنید همیشه در پی رژیم و مدهای غذایی نباشید. برای دختران نوجوان خوب نیست که ببینند مادرشان بیش‌ازحد سرگرم این چیزهاست، چون باعث می‌شود آنها هم دلواپس رژیم غذایی خودشان شوند؛ همان چیزی که هیچ‌کدام از ما نمی‌خواهیم.» شان دهید که طبیعی است شکست بخورند فراموش نکنید که به آنها نشان دهید شکست اشکالی ندارد. لازم است دختران بدانند که شکست خوردن خوب است، که همه ما گاهی در زندگی‌مان شکست می‌خوریم، و این که آنچه اهمیت دارد خود شکست نیست بلکه روش کنار آمدن با آن است. «حتما شما هم نمی‌خواهید شکست چنان چیز وحشتناکی باشد که ممکن نیست اتفاق بیفتد.» این نظر رابرتز است که این‌طور ادامه می‌دهد: «سراغ چالش‌های جدید بروید، به دخترتان نشان دهید چطور باید ماجراجویی کرد. و وقتی کاری به نتیجه نمی‌رسد - چون همه کارها نمی‌توانند به نتیجه برسند - دخترتان می‌بیند که شما دوباره سر پا می‌ایستید و راهتان را ادامه می‌دهید. همه‌چیز به ایجاد انعطاف‌پذیری مربوط است که برای دخترانمان واقعا اهمیت بسیار دارد.» وقتتان را با آنها بگذرانید هیچ کاری نکنید، و این هیچ‌کار را هم با یکدیگر انجام دهید. رابرتز معتقد است «کالای ارزشمندی به‌نام وقت خالی از فشار و نگرانی بهترین چیزی است که می‌توانید به آنها بدهید. به این ترتیب متوجهشان می‌کنید که فقط به این دلیل دارید وقتتان را با آنها می‌گذرانید که می‌خواهید در کنارشان باشید. همه ما مقصریم بابت برنامه‌ریزی‌های فشرده و نگاه مدام به ساعت، یا تلاش برای انجام دادن دو کار هم‌زمان، ولی هیچ‌چیز مهم‌تر از آن زمانی نیست که شما فقط کنار یکدیگرید، بدون هیچ برنامه‌ای.» با هم غذا بخورید سعی کنید همگی موقع غذاخوردن لپ‌تاپ و موبایلتان را کنار بگذارید و دست‌کم چند بار در هفته با هم به غذاخوردن و صحبت‌کردن بپردازید. اگر نمی‌توانید با هم غذا بخورید، بنشینید یک لیوان چای بخورید و حرف بزنید. همان‌طور که لونن می‌گوید، «موضوع مهم درباره رسانه‌های اجتماعی این نیست که دختران وقتی در آنها هستند چه کارهایی می‌کنند، بلکه مهم این است که وقتی در آنها هستند چه کارهایی نمی‌کنند. و آن شامل وقتی هم می‌شود که صرف گفتگو با پدرومادر و خواهروبرادر خود نمی‌کنند؛ کاری که لازم است انجام دهند.» بیماری های روانی شایع نگذارید دختران شما را پس بزنند‎ خوب گوش کنید نگذارید دختران شما را پس بزنند. «گاهی تلاش می‌کنند شما را کنار بزنند یا بگویند که علاقه‌ای به صحبت درباره موضوعی ندارند، ولی لازم نیست شما هم حتما قضیه را این‌طور رها کنید.» این نظر دکتر کارولین شستر است، روانشناس خبره‌ای که با کودکان 11 تا 18 ساله کار می‌کند. «لازم است با آنها وارد مکالمه شوید و ببینید مشکل چیست. خیلی مهم است که بادقت گوش کنید. موضوع این نیست که شما به آنها بگویید چطور از عهده مشکل بربیایند، موضوع این است که گوش کنید و ببینید مشکل از دید آنها چیست. بله، شما می‌توانید چیزها را سر جای خود قرار دهید و راه‌حل ارائه کنید، که البته ممکن است خیلی هم مفید باشد، ولی همیشه به یاد داشته باشید که اول گوش کنید.» به‌اعتقاد کندریک، هیچ مشکلی آن‌قدر کوچک یا آن‌قدر بزرگ نیست که نشود درباره‌اش حرف زد. و آنچه دخترتان را اذیت می‌کند، هرچه که باشد، بی‌اهمیت نشمارید و از آن نگذرید. اگر در زندگی او مهم است، یعنی که مهم است. با رسانه‌های آنها همراه شوید خودتان را با دنیای آنها تنظیم کنید و درباره‌اش سوال کنید. به تماشای فیلمی به‌انتخاب آنها بروید، وب‌سایت‌هایی را بگردید که آنها می‌بینند، کنارشان بنشینید و با هم برنامه تلویزیونی موردعلاقه‌شان را ببینید. شستر می‌گوید: «نکته مهم به‌دست‌ آوردن درکی است از تصاویر، برنامه‌ها و رسانه‌هایی که می‌بینند تا بتوانید با آنها وارد گفتگو شوید. خود گفتگوست که مهم است.» مراقب باشید از کنار آنچه مصرف و دریافت می‌کنند به‌سادگی نگذرید. از ایشان بخواهید به پیام‌هایی فکر کنند که در پشت چیزهایی است که تماشا می‌کنند. چرا در تبلیغات یا برنامه‌های تلویزیون زنان این‌طور به‌نظر می‌رسند؟ آیا زندگی واقعی را نشان می‌دهند؟ با صحبت درباره آنچه ارسال‌کردنش برای دیگران پذیرفته است، از دخترتان درمقابل سوءاستفاده جنسی از طریق عکس‌ها و مکالمات خصوصی‌اش* محافظت کنید. توصیه رابرتز این است: «به دخترتان بگویید که قبل از فرستادن هر پست، تصور کند همه اعضای مدرسه‌اش دارند آن را می‌بینند.» علاوه‌براین، درباره حق داشتن حریم شخصی با او صحبت کنید و این واقعیت را گوشزد کنید که هیچ‌وقت نباید احساس کند مجبور است رفتار خاصی نشان دهد یا به‌شکل خاصی وارد تعامل شود. اطمینان حاصل کنید که می‌داند همیشه می‌تواند سراغ شما بیاید و هیچ‌چیزی وجود ندارد که نخواهید درباره‌اش حرف بزنید. لونن نیز توصیه می‌کند درباره مسائل مربوط به تکنولوژی «خیلی سختگیر» باشید. «به دخترتان یادآوری کنید که هزینه موبایلش را شما می‌دهید. قبل از خریدن اولین گوشی هوشمندش، قوانین را وضع کنید: دسترسی در اتاق خواب نامحدود نخواهد بود، و والدین باید اجازه داشته باشند که گاهی موبایلش را چک کنند.» از طریق تزریق کمی واقع‌گرایی به زندگی دخترتان، با فرهنگ به‌شدت جنسیت‌زده و تحت‌تاثیر پورنوگرافی مقابله کنید. پیشنهاد لونن این است: «از الگوهای زنانه کاملا مثبت و غیرفیزیکی حمایت کنید.» حواستان به نشانه‌های مشکلات روانی باشد مراقب نشانه‌های هشداردهنده مشکلات سلامت روانی باشید. دکتر شستر می‌گوید: «گوشه‌گیری موضوع مهمی است که باید درباره‌اش احتیاط کرد، خصوصا اگر دختری نوجوان از وقایعی کناره‌گیری کند که دوستانش را درگیر می‌کند. طبیعی است که نوجوان نخواهد به دورهمی‌های خانوادگی برود، ولی در آن سن دوستانش انگار مهم‌ترین افراد زندگی‌اش هستند. پس اگر دعوت دوستانش را برای بیرون رفتن و دیدن آنها رد می‌کند، علامت هشداردهنده‌ای است.» خانم شستر می‌گوید اینها نیز نشانه‌هایی هشداردهنده‌اند: مشکلات تکرارشونده معده و همچنین تغییر اشتها، رفتار، سطح انرژی، خواب و عملکرد تحصیلی. تعداد زیادی از این علائم در کنار یکدیگر ممکن است نشانه افسردگی باشد. اگر خودتان هم درباره سلامت روانی فرزندتان نگران بودید، این نشانه‌ها را جدی بگیرید. زندگی باید خوش باشد لونن می‌گوید: «لازم است همه‌مان به‌یاد داشته باشیم زندگی اساسا سرگرم‌کننده است، یا باید این‌طور باشد. لازم است این را به دخترها یادآوری کنیم. از فرصت خندیدن با آنها لذت ببرید و خودتان را زیاد جدی نگیرید. مهم است که دخترها را تشویق کنید به خودشان بخندند.» انجام دادن کارهای خنده‌دار در کنار یکدیگر و به‌عنوان خانواده برای دختران عالی است؛ این کار به پرورش مفهوم واحد خانواده کمک می‌کند، یعنی همان گروه کوچک ما دربرابر جهان، و این برای احساس هویتشان مهم است.