سرویس سبکزندگی فردا؛ محمدرضا جوانآراسته: تاريخ در كاخ، نزديك يزيد بوده كه برايش خبر آوردهاند اين سو و آن سوى دمشق ناله و نفرين مردم سمت يزيد است و هر جا جمعى هست و يادى از كشتههاى كربلا و اسيران شام مىشود، پيكان اتهام و دشنام متوجه خليفه مىشود. تاريخ شنيده زبان مردم پر شده است از خطبههاى زينب(س) و امام سجاد(ع)، همه جا خبر ظلم فراوان سپاه شام است و خون اهل بيت پيامبر. تاريخ نگرانى را در چهره يزيد ديده و بعد ديده كه بر منبر رفته و خطبه خوانده و در وصف پيامبر و خاندانش سخن گفته و قرآن خوانده و بعد ابن زياد را مسئول خونهاى كربلا و خون دلهاى اهل بيت دانسته. تاريخ شنيده يزيد دل سوز اسيران شده، گفته ابن زياد بايد بيعت مىآورده اما سر فرزند پيامبر را فرستاده. تاريخ نبايد سخن مىگفته وگرنه از نامه يزيد به ابن زياد خبر داشته، شادى يزيد را بعد از خبر شهادت امام يادش بوده و زخم زبانهايش به اسيران را شنيده بوده. تاريخ لب روى لب گذاشته و مردم دمشق را با حرفهاى يزيد تنها گذاشته. پژواك ناله اسيران و جسارتهاى يزيد هنوز در دمشق طنين داشته و گوش تاريخ هنوز از صداها پر بوده. با نگاهى به مقتل مقرم
دیدگاه تان را بنویسید