سرویس سبک زندگی فردا: در این یادداشت که به نقل از تبیان برای شما انتخاب کردهایم به این سوال پاسخ داده خواهد شد که اگر با دشمن رابطه دوستانه برقرار نکنیم چه خواهد شد؟
«وَ وَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ (آل عمران/ ۱۵۹)»: دوست میدارند که شما کافر بگردید. هدف دشمنان، کافر شدن شماست... هدف دشمن به عنوان بزرگترین شیطان و پلیدی این است که به وسیله شراب و قمار، در میان شما عداوت و كینه ایجاد كند، و شما را از یاد خدا و از نماز بازدارد. آیا (با این همه زیان و فساد، و با این نهى اكید،) خوددارى خواهید كرد؟! (سوره مائده ۹۱) و تا به این هدف نرسند، دست از آزار و اذیت شما بر نمیدارند. در آینده اگر دوباره بر شما مسلط شوند، همین یک ذره عقیدهی قلبی را هم، نمی گذارند شما نگه دارید. خیال نکنید که آزاد و راحت میگذارند شما مسلمان بمانید؛ میگذارند شما به وظایف اسلامی تان عمل کنید، رویهی کفار این گونه است.
اگر با دشمن رابطهی دوستانه برقرار نکنیم وضعیت ما چگونه خواهد شد؟ این جاست که مردم مسلمان و معتقد وعدههای الهی را حق میابند، همان وعدهای که خداوند در قرآن فرمود:«وَ لَن یجعَلَ اللَّهُ لِلْکَافِرِینَ عَلىَ الموْمِنِینَ سَبِیلاً»: اگر شما با ایمان حرکت کنید، اگر مومنین در مسیر حق قدم بردارند، خداوند هرگز براى تسلّط کافران بر مومنین راهی قرار نخواهد داد. (سوره نساء -۱۴۱) در سیره اهل بیت علیهم السلام نیز این نوع برخوردهای عدم سازش با دشمنان را میبینیم؛
عبدالملک بن مروان اطلاع پیدا کرده بود که شمشیر رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در اختیار امام زین العابدین علیه السلام است . تصمیم گرفت برای مقاصد شوم و سوء استفاده از شمشیر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم، آن را به چنگ آورد. به این منظور قاصدی نزد امام سجاد علیه السلام فرستاد و تقاضا کرد تا آن شمشیر را برای او بفرستد. در پایان نامه اضافه کرد که: هرکاری که داشته باشید، فورا انجام میدهم.
امام به تقاضای عبدالملک پاسخ رد داد. حاکم مستبد که به شدت خشمگین شده بود، نامهای تهدیدآمیزی نوشت که:«اگر شمشیر را نفرستی، حقوق تو را از بیت المال قطع میکنم.»
امام بدون ذرهای خوف، در پاسخ نوشت: «اما بعد، خداوند متعال خود عهدهدار شده است که بندگان پرهیزکارش را از امور ناخوشایند نجات بخشد و از آنجا که گمان ندارند، روزی دهد و در قرآن میفرماید: «ان الله لایحب کل خوان کفور» (حج/۳۲): خداوند هیچ خیانت کار ناسپاسی را دوست ندارد.»
آنگاه خطاب به عبدالملک افزود:«بنگر کدام یک از ما بیشتر مشمول این آیه هستیم؟» (بحارالانوار، ج ۴۶، ص ۹۵: مناقب آل ابی طالب، ج ۴، ص ۱۶۵)
دیدگاه تان را بنویسید