۱- افزایش دفع ادرار (پر ادراری)، هنگامی رخ میدهد که سطح قند خون در ادرار، بیشتر از ۱۸۰ دسیلیتر/میلیگرم (که آستانه قند کلیه است) باشد. این قند اضافی در ادرار (یک بیماری که به گلیکوزوری معروف است) میتواند با انجام آزمایش ادرار، تشخیص داده شود.
۲- افزایش قند ادرار از طریق پرادراری اسمرزی، باعث افزایش دفع ادرار میشود. پر ادراری اسمرزی، افزایش مقدار ادرار به دلیل مواد خاصی است که در مولفه فیلترینگ کلیه وجود دارند. هنگامیکه یک ماده مانند گلوکز نتواند دوباره در کلیه جذب شود، مقدار مایع بیشتری به داخل کلیه کشیده میشود که منجر به افزایش دفع ادرار میگردد.
۳- افزایش دفع ادرار میتواند منجر به حالتی به نام هیپوولمیشود که عبارت است از حجم کم مایعات درون بدن، یا به عبارت دیگر کم آبی بدن.
۴- هنگامیکه یک فرد دچار کم آبی شود، تشنگیاش افزایش مییابد. اگر این فرد سعی کند که مایع از دست رفتهاش را با مصرف مایعاتی که غلظت بالایی از قند دارند (مانند نوشابهها) دوباره پر کند، این وضعیت به طرز چشمگیری بدتر شده، افزایش دفع ادرار و از دست دادن مایع، باز هم بیشتر میشود.
۵- نوکتوریا، یا افزایش دفع ادرار در شب نیز ممکن است وجود داشته باشد.
۶- تاری دید میتواند بعلت غلظت بالای گلوکز در خون اتفاق بیفتد.
۷- بندرت، کاهش وزن در بعضی افراد اتفاق میافتد، مخصوصا اگر نتوانند انسولین زیاد تولید کنند. هنگامیکه بدن، انسولین کافی برای بردن گلوکز به داخل سلولها برای تولید انرژی نداشته باشد، شروع به تجزیه چربی و پروتئین خواهد کرد. این مسئله، منجر به کاهش وزن سریع میشود اما معمولا موقت است. بعد از آنکه دیابت بدرستی درمان شود، افزایش وزن اتفاق خواهد افتاد.
منبع: تناسب اندام
دیدگاه تان را بنویسید