تقویت بدن با یک ماده مغذی کمتر شناخته شده

عصر ایران: اسید لیپوئیک طیفی گسترده از واکنش‌ها را برای تقویت سیستم‌های دفاعی بدن در برابر سموم و آسیب سلولی ناشی از فعالیت رادیکال‌های آزاد که می‌تواند به بیماری منجر شود را موجب می‌شود.

زمانی که برای نخستین بار به باشگاه می‌روید یا دوباره برنامه ورزشی خود را آغاز می‌کنید، شاید این گونه به نظر برسد که چالش بزرگی پیش روی شما قرار دارد. حتی ممکن است این گونه به نظر برسد که تنش و استرس وارده به بدن شما بیش از آن چیزی است که ارزش داشته باشد.

به گزارش "ایزی هلث اپشنز"، اما پس از گذشت چند هفته و تداوم برنامه ورزشی جدید، استرس و تنش از بین رفته و احساس افزایش قدرت و ارتقا سلامت بدن در شما شکل می‌گیرد.

یک ماده مغذی وجود دارد که به روشی مشابه کار می‌کند و به آرامی بدن را زیر فشار قرار می‌دهد تا سیستم‌های دفاعی آن را تقویت کند. این ماده مغذی اسید لیپوئیک نام دارد که به نام اسید آلفا لیپوئیک یا اسید ای-لیپوئیک نیز شناخته می‌شود.

این ماده مغذی کمتر شناخته شده ممکن است به کند کردن آهنگ پیشرفت بیماری ام‌اس کمک کند. طی یک مطالعه که در دانشگاه ارگان انجام شد، پژوهشگران دریافتند که مصرف روزانه اسید لیپوئیک به مدت دو سال آتروفی مغزی کلی، یک نشانگر پیشرفت بیماری ام‌اس، را در مقایسه با دارونما به میزان ۶۹ درصد کاهش داده است.

اسید لیپوئیک طیفی گسترده از واکنش‌ها را برای تقویت سیستم‌های دفاعی بدن در برابر سموم و آسیب سلولی ناشی از فعالیت رادیکال‌های آزاد که می‌تواند به بیماری منجر شود را موجب می‌شود. این واکنش‌ها طیف گسترده‌ای از فواید سلامت را برای انسان به همراه دارند.

مقابله با بیماری‌های مزمن. اسید لیپوئیک یک ترکیب آنتی اکسیدانی قوی است که در تمام سلول‌های بدن وجود دارد. وظیفه اصلی آنتی اکسیدان‌ها مبارزه با رادیکال‌های آزاد است که به سلول‌های سالم، اندام‌ها و بافت‌های بدن آسیب وارد می‌کنند. هرچه میزان رادیکال‌های آزاد در بدن شما بیشتر باشد، خطر ابتلا به انواع مختلف بیماری‌ها نیز افزایش می‌یابد.

اسید لیپوئیک یک آنتی اکسیدان منحصر به فرد است، زیرا محلول هم در آب و هم در چربی است. برخلاف ویتامین C. که محلول در آب محسوب شده یا ویتامین E. که یک آنتی اکسیدان محلول در چربی است. اسید لیپوئیک هم ویتامین C. و هم ویتامین E. را احیا می‌کند تا توانایی‌های آنتی اکسیدانی آن‌ها را افزایش دهد.

کاهش التهاب. با افزایش سن، بدن انسان هرچه بیشتر مستعد ابتلا به التهاب خفیف در سلول‌ها می‌شود. این فرآیندی عادی در طول زندگی انسان است، زیرا بدن با محرک‌های خارجی که از ویروس‌ها و باکتری ها، سموم زیست محیطی، سموم غذایی، و عوامل دیگر سرچشمه می‌گیرند، مبارزه می‌کند. اما با افزایش سن انعطاف پذیری بدن کاهش می‌یابد و التهاب می‌تواند موجب بیماری شود. اسید لیپوئیک می‌تواند به زیر کنترل نگه داشتن این التهاب کمک کند.

کاهش وزن. نتایج حاصل از آزمایش‌های بالینی در موسسه لینوس پالینگ و دانشگاه ارگان نشان داده است که اسید لیپوئیک کاهش وزن را در بانوان تقویت می‌کند. این ماده مغذی اثرات مختلفی بر سوخت و ساز دارد که از آن جمله می‌توان به کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو، پیشگیری از افزایش وزن، تسریع سوخت و ساز چربی، و کاهش سطوح کلسترول اشاره کرد.

برای عملکرد مغز و پیشگیری از سکته مغزی. اگرچه شواهد قطعی در این زمینه وجود ندارند، اما به گفته پژوهشگران، اسید لیپوئیک ممکن است از مغر و بافت عصبی محافظت کند، و در نتیجه از سکته مغزی و زوال عقل پیشگیری کند. پژوهشگران در حال بررسی پتاسیل این ماده مغذی هستند، زیرا اسید لیپوئیک از توانایی منحصر به فرد عبور از سد خونی-مغزی برخوردار است که بسیاری از دارو‌ها فاقد آن هستند.

غلبه بر نوروپاتی. نوروپاتی دیابتی یک بیماری تحریک کننده ناشی از آسیب عصبی است که از علائم آن می‌توان به درد، سوزش، خارش، سوزن سوزن شدن، و بی حسی در دست‌ها و پا‌ها اشاره کرد. این شرایط بسیار جدی است، زیرا زمانی که بی حسی رخ می‌دهد، ممکن است جراحاتی شکل بگیرند که حتی به قطع عضو منجر شوند.

آزمایش‌های بالینی نشان داده اند که اسید لیپوئیک برای درمان نوروپاتی دیابتی و نوع دیگری از نوروپاتی به نام نوروپاتی خودمختار که بر اعصاب متصل به اندام‌ها تاثیر می‌گذارد، بسیار موثر است.

تقویت آنتی اکسیدان اصلی. گلوتاتیون آنتی اکسیدان اصلی مورد نیاز بدن انسان برای حفظ سلامت و قدرت خود است. خبر خوب این است که بدن ما به طور طبیعی گلوتاتیون تولید می‌کند. خبر بد این است که بدن احتمالا به میزان کافی از این آنتی اکسیدان تولید نمی‌کند و زمانی که آن را به صورت خوراکی مصرف می‌کنید نیز می‌تواند در روده از بین برود. اما اسید لیپوئیک توانایی احیای گلوتاتیون را دارد.

مواد غذایی و مکمل ها. منابع غذایی خوب برای اسید لیپوئیک شامل گوشت قرمز، گوشت‌های اندامی مانند جگر، بروکلی، اسفناج و مخمر آبجو می‌شوند. برای مکمل ها، دوز روزانه ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم توصیه شده است. این در شرایطی است که برای دیابت یا نوروپاتی دوز روزانه ۸۰۰ میلی گرم که در چند نوبت تقسیم می‌شود، توصیه شده است.