ضعف ایران در جذب گردشگر داخلی و خارجی/ دولت ها برای نگهداری آثار ملی چه کرده اند؟
ایران کشوری است با آب و هوای خوش و طبیعت بی نظیر که کوه و دریا و صحرا و کویر را با هم دارد.در این میان قدمت فرهنگی و آثار باستانی که از تمدن های کهن باقی مانده نیز مزیت دیگری است که می تواند ایران را به قطب بزرگ گردشگری در خاورمیانه تبدیل کند و باعث ورود ارز به کشور شود. هر چند، شاید زمانی بود که سفر و گردشگری حکم مهاجرت را می داد اما...
سرویس اقتصادی فردا: ایران کشوری است با آب و هوای خوش و طبیعت بی نظیر که کوه و دریا و صحرا و کویر را با هم دارد.در این میان قدمت فرهنگی و آثار باستانی که از تمدن های کهن باقی مانده نیز مزیت دیگری است که می تواند ایران را به قطب بزرگ گردشگری در خاورمیانه تبدیل کند و باعث ورود ارز به کشور شود. هر چند، شاید زمانی بود که سفر و گردشگری حکم مهاجرت را می داد اما امروزه سفر کردن به کشورهای دیگر به لطف پیشرفت فناوری و تکنولوژی و پیشرفت وسایل حمل و نقل بسیار سهل و آسان شده است و جذب مسافر حتی به یکی از رقابت های اقتصادی بین کشورها برای درآمدزایی تبدیل شده است. صنعت گردشگری به عنوان سومین صنعت در جهان شناخته می شود و به یکی از بزرگ ترین و پردرآمدترین بخش های اقتصادی دنیا تبدیل شده است. مطابق نظر سازمان جهانی گردشگری این صنعت بزرگ ترین صنعت فعال در جهان است. با این وجود صنعت گردشگری در ایران یکی از صنایعی است که در حق آن اجحاف شده است و مورد بی مهری مسئولان قرار گرفته است تا نه خبر چندانی از گردشگران خارجی باشد و نه ایرانی ها به دلیل گرانی هتل و نبود امکانات مطابق هزینه کردها تمایلی به ایران گردی داشته باشند. در این
میان حفظ و نگهداری میراث فرهنگی در کشور و ثبت جهانی آثار ملی نیز امری است که در میان کمبود گردشگر، مورد بی توجهی جدی مسئولین کشور قرار دارد.بی توجهی که می تواند هویت ملی و فرهنگی ایران را در آستانه نابودی و پیوستن به تاریخ قرار دهد. ثبت جهانی شوش و میمند زیر سایه وضعیت بد میراث فرهنگی نگاهی به وضعیت حفاظت و نگهداری از آثار ثبت شده در فهرست ملی کشور نشان از کم‌توجهی و حفاظت نکردن از آثار افزوده شده به فهرست میراث ملی کشور دارد. در این میان حتی خبر خوش ثبت جهانی شدن محوطه تاریخی شوش و منظر فرهنگی میمند در یونسکو نیز نتوانسته از نگرانی ها برای عدم توجه به حفظ آثار ملی و تاریخی کشور کم کند چرا که بی تردید مهم‌تر از ثبت یک اثر در فهرست میراث ملی کشور، حفاظت و نگهداری و نظارت بر آثار افزوده شده به فهرست میراث ملی کشور است. این در حالی است که بسیاری از آثار ثبت شده در فهرست میراث ملی کشور با کم‌توجهی، تخریب و حتی خروج از فهرست آثار ثبت‌شده مواجه شده‌اند. به عنوان مثال تخریب تخت جمشید توسط گل سنگ ها مدت هاست که مطرح می شود اما هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن صورت نگرفته است. در هر حال، در روزهای اخیر محوطه تاریخی
شوش و میمند با تایید اعضای میراث جهانی یونسکو در فهرست جهانی جای گرفت تا تعداد آثار ثبت شده از سوی کشورمان را به عدد 19 برساند. چغازنبیل، تخت‌جمشید، میدان نقش‌جهان، تخت‌سلیمان، بم و فضای فرهنگی آن، پاسارگاد، گنبد سلطانیه، سنگ نبشته بیستون، مجموعه کلیساهای آذربایجان، سازه‌های آبی شوشتر، مجموعه تاریخی بازار تبریز،آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، باغ ایرانی، مسجد جامع اصفهان، برج گنبدقابوس، کاخ گلستان ،شهر سوخته، شوش و میمند 19 اثر فرهنگی ایران هستند که رنگ جهانی گرفتند اما اگر بی توجهی به آنها ادامه دار شود نه تنها از فهرست جهانی خارج خواهند شد بلکه امید جذب گردشگر در ایران را هم کاهش خواهند داد. آمار جهانی گردشگری چه می گویند؟ در این میان، نگاهی به آمارهای جهانی و رتبه بندی کشورها براساس رتبه‌بندی سازمان گردشگری جهان که هر ساله منتشر می شود، نشان می دهد ایران در میان 139 کشور جهان رتبه 114 را به خود اختصاص داده است و در آخرین گزارش سازمان جهانی گردشگری که در سال 2013 منتشر شده است، ایران در میان کشورهای خاورمیانه رتبه 6 را با جذب ۳٫۳ میلیون نفر به خود اختصاص داده است. اما با نگاهی به کشورهای در صدر فهرست
این گزارش در میان کشورهای خاورمیانه مثل عربستان و مصر و امارات جای بسی تأمل دارد که ایران با دارا بودن بهترین شرایط آب و هوایی و جاذبه های طبیعی در رده 6 جذب گردشگر در خاورمیانه باشد. چرا که با وجود محدوديت هايي که براي توريست ها در ايران وجود دارد، ايران به خاطر جاذبه هاي طبيعي و تاريخي خود کشور جذابي - حداقل- براي توريست هاي پا به سن گذاشته و مسافراني است که به قصدي به جز خوشگذراني چمدانشان را می‌بندند و باید از این ظرفیت ها در این وانفسای مشکلات اقتصادی، برای توسعه صنعت گردشگری استفاده کرد.
دیدگاه تان را بنویسید