خاتمی آری یا نه ، مسئله این است!/ زمزمه بی‌میلی به زعامت واحد با تشکل سازی جدید

گروه سیاسی فردا - نزدیک به یک سال مانده به انتخابات مجلس شورای اسلامی ، تحرکات انتخاباتی در اردوگاه اصلاح طلبان از تحولات جالبی حکایت دارد. بخشی از نیروهای اصلاح طلب با علم به اینکه صلاحیت شان در شورای نگهبان برای کاندیداتوری در مجلس رد می شود ، در قالب های جدید در حال پوست اندازی مجدد هستند که از جمله این ها، ظهور احزاب و تشکل های جدید اصلاح طلبی است که می تواند راهی برای ورود دوباره اصلاح طلبان رادیکال به عرصه قدرت باز کند. در این میان بحران رهبریت در میان اصلاح طلبان غامض ترین موضوعی است که با گذشت زمان و نزدیک شدن به زمان انتخابات جدی تر می شود. ریسک بازی با کارت خاتمی محمد رضا عارف به عنوان جدی ترین گزینه نامزدی از سوی اصلاح طلبان در باره بحث رهبری در این جریان اظهار نظر مشخصی نداشته و صرفا گفته در موضوعات انتخاباتی، مشورت با خاتمی را مفید می داند. عارف که خود از جداشدگان از بنیاد باران است اکنون در حال افتتاح دفاتر نمایندگی بنیاد خود موسوم به امید ایرانیان در شهرهای دیگر است. او سرمایه گذاری بزرگی بر روی رای زن ها و جوانان کرده اما در عین حال ملاحظات خاص خود را هم دارد. از جمله اینکه تصور او این است که خاتمی در حال تبدیل شدن به یک مهره سوخته در جریان اصلاح طلبی است که نزدیک شدن به او و حرف شنوی از وی می تواند منجر به وقوع تبعات پیش بینی نشده از جمله رد صلاحیت شود. به همین دلیل عارف بر سر دو راهی قرار دارد و نام بردن از رهبر جبهه اصلاحات را به صلاح نمی داند. در این میان گرچه اصلاح طلبان حول شورایی به نام هماهنگی جمع شده اند اما برخی افراد موثر این جریان می گویند رهبری جریان بیشتر نقش شیخوخیت را ایفا می کند که همه از او حرف شنوی داشته باشند و در واقع در بزنگاه های لازم قدرت حق وتو و اعمال نظر داشته باشد. اما سوال این است که اگر عارف رهبری خاتمی را قبول داشت چرا از بنیاد باران جدا شد و به فکر تاسیس تشکلی تازه افتاد؟ اگر فرض بر این باشد که اصلاح طلبان با تشکل سازی های مختلف در صدد پوست اندازی هستند باید گفت که این تکثر سازی ها بیشتر از آنکه به نفع آنها باشد مردم را گیج می کند در نتیجه حساب کردن بر روی رای مردم دشوار می شود .اگر هم بنا باشد که آنها تشکل سازی کنند و در نهایت با یک لیست وارد انتخابات شوند که همین کار را شورای هماهنگی انجام می دهد و در نتیجه اصلا نیازی به ایجاد تشکل های جدید نیست پس چه چیزی در پس پرده این تشکل سازی ها وجود دارد؟ خاتمی آری یا نه ، مساله این است ! نکته اینجاست که امثال عارف و صادق خرازی که خود از اعوان خاتمی به حساب می آیند ، اکنون هر کدام ساز خود را می زنند و در عین استقبال از یکدیگر وجود هر یک را مزاحم کار خود می دانند. از سوی دیگر کارگزارانی ها که خود را حزبی اصلاح طلب می دانند روی خوش به تشکل های جدید اصلاح طلبی نشان نمی دهند و افرادی همچون حسین مرعشی معتقدند که همه باید از رهبریت خاتمی در این جریان حمایت کنند. این گونه اظهارات خیلی به مذاق عارف خوش نیامده گرچه او می گوید تا زمان انتخابات بالاخره به سمت یک رهبری واحد پیش خواهند رفت اما تمایل ندارد که از هم اکنون با زمزمه رهبریت خاتمی همراهی نشان دهد. به نظر می رسد عارف تلاش دارد همزمان با حذف تدریجی خاتمی از صحنه سیاسی ، خود رهبری جبهه اصلاحات را بر عهده بگیرد و اساسا یکی از دلایل پرخاش اخیر او به مرعشی در باره مطرح کردن نام خاتمی برای رهبری جبهه اصلاحات نیز همین می تواند باشد. به هر صورت به نظر می رسد فاصله گرفتن از خاتمی استراتژی خاصی است که برخی اصلاح طلبان از جمله عارف و خرازی دنبال می کنند تا به تثبیت خود در شرایط رقابت سیاسی کمک کنند. آنها گفته اند تشکل هایشان به شورای هماهنگی وفادار خواهد ماند اما مشخص نیست که در مورد رهبریت خاتمی به جمع بندی واحد برسند.