با خواص دارویی آویشن آشنا شویم

خواص دارویی آویشن

1. آویشن مقوی معده و اعصاب است؛ به علت عطر و طعم مطبوعی که دارد، یک داروی اشتهاآور و هاضم غذا است.

2. آویشن یک داروی ضد تشنج (آنتی اسپاسمودیک) است و تعداد زیادی از بیماری‌های مختلف که ظاهراً هیچ گونه شباهتی با یکدیگر ندارند و همه آن ها به علت تشنج رگ‌ها و ماهیچه‌های صاف و مجاری داخلی بدن بروز می‌کنند را معالجه می‌کند. از اینجا، اهمیت آویشن در طب امروز معلوم می‌شود.

3. آویشن گازهای روده ها را جذب کرده و از بین برده و در درمان نفخ معده و روده‌ها مؤثر است.

4. آویشن گردش خون را تحریک و جریان آن را منظم می‌کند.

5. آویشن هوش و قوه ادراک را زیاد می‌کند.

6. آویشن اعمال اعضای جنسی را در بدن تحریک و تقویت می‌کند.

7. آویشن در درمان بیماری های ریوی، زکام، برونشیت، آسم، گریپ، سیاه سرفه و آنژین مفید بوده و خلط آور خوبی است.

8. آویشن ترشح آب دهان، ترشح عرق و ترشح بول را زیاد می کند و از این لحاظ آن را در بیماریهای مربوط مورد استفاده قرار می دهند.

9. آویشن به عقیده شابرول و پارتوریه، متخصصان بیماری های کبد، ترشح صفرا را زیاد می کند و آن را به جریان می اندازد، بنابراین، سلول های کبد را به کار و فعالیت وامی‌دارد و در این مورد اصطلاحا می گویند کلرتیک است.

10. آویشن قاعده آور (مدر طمث) است و در بانوانی تجویز می شود که قاعده آنان بند آمده است، یا اینکه ترشحات سفید در آن ها دیده می‌شود.

11.در مجموعه آثار دکتر جلال مصطفوی کاشانی آمده است: آویشن به علت وجود تیمول که در آن است یک ضد عفونی و ضد انگل قوی است و انواع کرم های روده از قبیل تریکوسفال آنکیلوستوم و اکسیور (کرمک) را می‌کشد و علاوه بر کشتن کرم‌ها، تخم کرم را نیز از بین می‌برد.

12. از آویشن، اسانسی می‌گیرند که مسکّن بسیار خوبی برای درمان دردها است و این اسانس را در ترکیب بم ترانکیل و بم اپودلدوک که پمادهای مسکّن خیلی مؤثری هستند، داخل کرده و به طور موضعی آن را استعمال می کنند (به پوست بدن می‌مالند).

13. شستن سر با جوشانده غلیظ آویشن (ده گرم آویشن را در صد گرم آب جوشانیده، صاف کرده به کار برند) موجب جلوگیری از ریزش موی سر و تقویت پیازهای آن می شود و اگر به آن مداومت کنند موی سر را می‌رویاند.

14. از همه این خواص مهم تر، خاصیتی است که در رأس همه قرار دارد و آن وجود آنتی بیوتیک‌های قوی در آن است. در کتاب مفردات پزشکی دراین باره صریحا آمده است: «آویشن ضد باکتری و ضد عفونی کننده قوی است»، هم چنین «دارای خواص ضد عفونی کننده خیلی قوی است»، به همین دلیل آن را مثل آنتی بیوتیک ها در بیماری‌های میکروبی و عفونت‌های داخلی بدن (به طور جوشانده یا دم کرده) تجویز می‌کنند.

در کتاب سلامت و تغذیه به وسیله گیاهان تألیف درومر چنین آمده است: « آویشن خاصیت تقویت قوای دماغی (مغزی) دارد و ذهن را روشن و حافظه را زیاد می‌کند.تحقیقات جدید نشان داد که آویشن هوش را برمی‌انگیزاند و نیز در تحریک گردش خون و اعمال جنسی مؤثر است.»

در این باره تحفه حکیم مؤمن چه می‌نویسد: «و چون شب وقت خواب مقدار یک مثقال آن را بخورند و بخوابند و مداومت بر آن نمایند ذهن را تقویت بخشد و رنگ رو را نیکو گرداند.» و در جای دیگر می‌نویسد: «آویشن مبهی (برانگیزنده قوای جنسی) است» هم چنین آشامیدن جوشانده آن با مقدار مساوی با عناب برای تصفیه خون مفید است.»