فاتحان غریب خرمشهر
مهدی علیپور:
روز آزادسازی خرمشهر را می توان از مسجد جامع آغاز کرد، از صفوف به هم پیوسته رزمندگان که نماز شکر را زیر سقف و پشت دیوارهای ترکش خورده به جا آوردند.می توان همراه سردار شهید احمد کاظمی شد وقتی دلیرانه با بچه های تیپ 8نجف اشرف به دل کوچه پس کوچه های خاکی خرمشهر زد تا خونین شهر را به مردمش بازگرداند.حتی می توان حال و هوای قرارگاه کربلا و فرماندهان طراح عملیات بیت المقدس،شهید حسن باقری،شهید صیاد شیرازی و محسن رضایی را توصیف کرد.اما همه این سرآغازها پیش از درک تاثیر 35 روز مقاومت شهید جهان آرا و یارانش بر آزادسازی خرمشهر،ایستادن به تماشای نقاشی نیمه تمام آزادی شهری است که تنها با نام جهان آرا و تک تک نیروهای مردمی تحت فرمان او تکمیل می شود.
آری،فاتحان خرمشهر، کاظمی ها، خرازی ها و متوسلیان ها بودند،اما این فرمانده هان به شهری پا می گذاشتند که معطر به بوی خون شهیدان مقاومت بود.خرمشهری ها که پشتشان به جهان آرا،فرماندهی دریا دل گرم بود با دست خالی و با اراده ای مثال زدنی 35 روز در مقابل دشمن تا دندان مسلح ایستادگی کردند. صدام که می خواست 3روزه تهران را فتح کند با یک لشکر مجهز زرهی با یک تیپ مخصوص و با نود قبضه توپ که شب و روز روی خرمشهر می بارید، به سد اراده،ایمان واعتقاد بچه های جهان آرا خورد. "شهید عزیز خرمشهر" با بچه هایی که جنگ را مشق نکرده بودند بیش از یک ماه در مقابل سقوط شهرش مقاومت کرد تا امروز نام او با غیرت، ایثار و ایستادگی مترادف شود.شاید به قول شهید سید مرتضی آوینی"جنگ برپا شده بود تا از خرمشهر دروازه ای به کربلا باز شود و محمد جهان آرا به آن قافله ای ملحق شود که به سوی عاشورا می رفت." حالا خرمشهر تنها یک نام روی نقشه نیست.بخشی از هویت سرزمینی است که فرزندانش در بزنگاه تاریخ از دشوارترین لحظه ها سربلند بیرون آمدند.بی سبب نیست شهید جهان آرا در وصیت نامه اش آن روزها را به کربلایی دیگر تشبیه می کند:"ای امام!از روزی که جنگ آغاز شد
تا لحظه ای که خرمشهر سقوط کرد،من یک ماه به طور مداوم کربلا را می دیدم.هر روز که حمله دشمن به برادران سخت می شد و فریاد آنها بی سیم را از کار می انداخت و هیچ راه نجاتی نبود،به اتاق می رفتم ،گریه را آغاز می کردم و فریاد می زدم:ای رب العالمین،بر ما مپسند ذلت و خواری را." فرزندان خرمشهر و ایران امروز از این کربلا چه تصویری دارند؟چند فیلم و کتاب و پژوهش تاثیرگذار در این باره تهیه شده است؟اگر از بچه های امروز نام فاتحان خونین شهر را بپرسیم چند نفر نام شهیدان کاظمی و خرازی را بر زبان می آورند؟به نظر می آید موضوع"آزادسازی خرمشهر"گرفتار آفت مناسبت های تقویمی شده و به جای پژوهش هدفمند در این باره به برپایی برنامه های مناسبتی کم رمق و ضعیف بسنده شده است به طوری که با یک جست و جوی ساده در اینترنت متوجه شوید که حتی تاریخچه مکتوبی ازعملیات بیت المقدس که از 10اردیبهشت آغاز شد و تا سوم خرداد به طول انجامید و به آزادسازی خرمشهر رسید، وجود ندارد. تصوراینکه درعملیات بیت‌المقدس ابتدا از رودخانه کارون عبور شود و سپس ۳۰ کیلومتر به سمت خرمشهر حرکت صورت گیرد و از پشت نهر عرایض طی ۳ مرحله دشمن کاملاً محاصره شود،شاید در نگاه نخست
نشدنی به نظر برسد اما با ایمان و اراده رزمنده ها،خونین شهر دوباره خرمشهر شد.حال چطور و با چه زبانی می توان به نسل امروز از دشواری های این عملیات گفت، طوری که هم در دامن شعار زدگی نیفتد و هم حق مطلب درباره آزادی خرمشهر بعد از578 روز اسارت را ادا کرد.پاسخ به این پرسش شاید راه را برای درک حقیقت حماسه آزادسازی خرمشهر باز کند. *روزنامه نگار
دیدگاه تان را بنویسید