درمان‌های غیردارویی برای بیش‌فعالی

جام جم: کودکان یا نوجوانانی که از این اختلال رنج می برند، معمولا قدرت تمرکز روی یک موضوع را نداشته، از دقت و توجه کافی برخوردار نیستند، فعالیت بدنی بسیار بالا و غیرطبیعی دارند و آموزش و یادگیری در آنها کند و ضعیف است و رفتارهایی آنی و بدون فکر قبلی انجام می دهند. علت این اختلال عوامل محیطی ژنتیک است. اگر فرزند شما دچار این مشکلات است حتما به یک روانپزشک مراجعه کنید. افرادی که از این مشکل رنج می برند اگر تحت درمان قرار نگیرند، ممکن است با تشدید بیماری مواجه شده و حتی دچار اختلالات رفتاری دیگر یا مشکلات روانی مانند افسردگی یا اختلال دو قطبی شوند. غیر از درمان دارویی می توان از روان درمانی یا روش های طب مکمل نیز برای این گونه بیماران استفاده کرد. گفتاردرمانی، خانواده درمانی و آموزش مهارت های اجتماعی می تواند کمک کننده باشد. همچنین به این افراد توصیه می شود در فعالیت های گروهی و ورزش های دسته جمعی بیشتر شرکت کنند. ورزش های توپی و ورزش هایی که نیاز به تمرکز دارد مانند شطرنج، بدمینتون و پینگ پنگ نیز می تواند کمک کننده باشد. طب سوزنی اگر از سوی متخصص ماهر انجام شود از روش هایی است که می تواند یک درمان کمکی مفید برای انواعی از اختلالات تمرکزی باشد. طب سوزنی با مکانیسم های مختلف تحریک یا مهار عصبی باعث افزایش تمرکز، تقویت حافظه، تنظیم توازن جریان انرژی در بدن و بهبود قدرت یادگیری می شود. برخی داروهای گیاهی با داشتن خواص ضد اضطراب و آرامبخشی در درمان این کودکان مفید است که از جمله این گیاهان می توان به سنبل الطیب، اسطخودوس و گل ساعتی اشاره کرد. دم کرده گل سرخ و اسطخودوس نوشیدنی مفیدی برای این کودکان است. همچنین نوشیدن دم کرده سنبل الطیب شب ها قبل از خواب نیز برای افراد بیش فعال مفید است و در تنظیم خواب آنها موثر است. به والدین توصیه می شود مواد غذایی حاوی ویتامین B6، روی، آهن و منیزیم همچنین اسید چرب امگا3 و امگا 6 رابیشتر در رژیم غذایی این افراد جا دهند و برعکس از مصرف نوشابه های گازدار، قهوه، انواع غذاهای آماده و کنسرو شده، فست فود، سوسیس و کالباس و به طور کلی مواد غذایی که دارای رنگ های غیرطبیعی و موادنگهدارنده است، بکاهند. بیش فعالی مختص کودکان نیست و گاهی در بزرگسالان نیز دیده می شود که علائم آن می تواند کم توجهی، حواس پرتی، تصمیم گیری بدون تامل، رفتارهای آنی و بدون فکر و رانندگی پرخطر باشد. توصیه های درمانی در بزرگسالان نیز مشابه کودکان است. درمان اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی را جدی بگیرید.