نمدها را دزد برد،دیگر «داد زدن» فایده ای ندارد/ در چنین شرایطی، هیچ گاه احساس تکلیف نمی کنم
تمام سر و صداها و دغدغه های ما از این بلند بود که مبادا اقدامات آقایان باعث شود تا نمدها دزدیده شود و به شرایط امروز برسیم. حالا چه بگوییم که نمدها گاه دزدیده شدند، گاه، از بین رفتند و گاه تکه تکه شدند. تنها حرفی که می توانیم بزینم این است که ما قبلا هشدار داده بودیم.البته الان باید بگویم که این مقوله ها با تیزهوشی که آقایان در برخی از زمینه ها داشتند، مستمسک و بهانه ای شد تا رای مردم را به دست بیاورند.
سرویس سیاسی «فردا»: عماد افروغ در گفت و گویی با تحلیل ها و مثال های خاصی درباره شرایط کشور، عملکرد دولت، مشارکت مدنی و ... اظهار نظر کرده و گفت: در چنین شرایطی هیچ گاه برای حضور در عرصه های انتخاباتی و سیاسی، احساس تکلیف نخواهیم کرد. 
به گزارش زندگی، افروغ که مدت زمانی زیادی را از فضای رسمی و رسانه ای کشور دور بوده و کم تر وارد این فضا شده است، این بار با زبانی گلایه آمیزاعلام کرد که در فضایی که برخی ها بر کشور حاکم کرده اند، هیچ گاه احساس وظیفه برای حضور در عرصه های سیاسی و کاندیداتوری نمی کند، بلکه بیشتر دوست دارد در این فضا در گوشه دانشگاه، چند شاگرد تربیت کرده و بر دامنه مطالعات و تحقیقاتش بیفزاید. تمثیل کنایه آمیز درباره شرایط کشور افروغ در پاسخ به سئوالی درباره این که چرا دیگر چندان در عرصه نقد از دولت فعال نیست، به بیان یک مثال پرداخت و گفت: وقتی کودک بودیم پدرم درباره یکی از مغازه داران قدیمی که نمد فروشی داشت، می گفت که این مغازه دار هر روز می آمد و با داد و هوار راه انداختن، یک دست مفصل هم ، شاگردش را
کتک می زد، شاگرد بدبخت هی گریه می کرد و زبان به شکوه می گشود که چرا مرا می زنی. مغازه دار هم می گفت می زنم تا حواست باشد که دزد این نمد را نبرد. این ماجرا هر روز ادامه داشت تا این که یک روز بالاخره دزدی آمد و نمد را دزدید. آن روز وقتی مغازه دار وارد دکان شد و فهمید که نمد را دزد برده است، آرام شد و دیگر شاگرد را نزد. شاگرد تعجب کرده و پرسید چرا امروز که نمد را دزدیده اند، مرا نزدی، مغازه دار گفت: می زدم تامواظب باشی تا دزد نبرد، حالا که نمد را برده ا ند دیگر زدن تو فایده ای ندارد. این استاد دانشگاه سپس ادامه داد: مثال نقدهای ما نیز همین گونه است ما داد زدیم که نگذارید شرایط، به امروز برسد، حالا که رسیده است، چه بگوییم. وی ادامه داد: تمام سر و صداها و دغدغه های ما از این بلند بود که مبادا اقدامات آقایان باعث شود تا نمدها دزدیده شود و به شرایط امروز برسیم. حالا چه بگوییم که نمدها گاه دزدیده شدند، گاه، از بین رفتند و گاه تکه تکه شدند. تنها حرفی که می توانیم بزینم این است که ما قبلا هشدار داده بودیم. وی که در انتقاد از نحوه عملکرد دولت و گفتمان حاکم بر آن سخن می گفت، ادامه داد: اتفاقاتی در این مدت رخ داد که
به هیچ وجه نباید شاهد آن می بودیم، اما بالاخره بی توجهی به دلسوزی دلسوزان، نتیجه اش همین می شود.نماینده تهران در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سئوال که شما زمانی گفته بودید که اگر احساس وظیفه کنم، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری هم خواهم شد، گفت: مطمئن باشید در چنین شرایطی هیچ گاه احساس وظیفه نخواهم کرد. وی افزود: واقعا وقتی شرایط را این چنین می بینید، و می بینید که چه اتفاقاتی افتاده است، سخت نیست که به همین راحتی احساس وظیفه کنیم؟استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران با اشاره به تحلیل قبلی خود مبنی بر این که پیروزی گفتمان فعلی دولت در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری، موضوعی فرهنگی بود، گفت: البته الان باید بگویم که این مقوله ها با تیزهوشی که آقایان در برخی از زمینه ها داشتند، مستمسک و بهانه ای شد تا رای مردم را به دست بیاورند. این استاد جامعه شناسی سیاسی در پاسخ به اینکه آیا جامعه دچار بی تفاوتی نسبت به فضای سیاسی کشور شده است گفت: ممکن است مردم بی تفاوت هم شده باشند اما ریشه‌های این بی تفاوتی به صاحبان قدرت بر می گردد. وی با تاکید بر اینکه بی تفاوتی چیز خوبی نیست و مردم باید به سرنوشت خودشان حساس
باشند تاکید کرد: ولی برخی اوقات این بی تفاوتی ها بر اساس شعور سیاسی است و کوتاه مدت است. در واقع مردم احساس کردند که باید جور دیگری نگاه کرده و فاصله ای بگیرند و عینک خود را عقلانی تر کرده و بعد به عرصه سیاسی برگردند. از درون رابطه قدرت و ثروت، حزب واقعی بیرون نمی آید وی در بخش دیگری از سخنانش با انتقاد از عملکرد احزاب و نهادهای مدنی در کشور، گفت: احزاب ما موقع انتخابات می آیند و بعدش هم خبری از آنها نیست. تازه بعدا از درون دولت است که احزاب قدرت ساخته شکل می گیرند که این احزاب هم هیچ گاه نمی توانند به مشارکت مردم کمک کنند. وی افزود: بحث من این است، اگر مشارکت مردم مهم است، چرا صرفا موقع انتخابات، همه از اهمیت این مشارکت سخن می گویند. اگر واقعا مشارکت مدنی مردم مهم است، پس باید در همه عرصه ها و در همه موقعیت ها فضای لازم را برای عرض اندام مردم و شهروندان بدهیم.وی با بیان این که از درون رابطه قدرت و ثروت، هیچ گاه احزاب مدنی واصولی بیرون نمی آیند، گفت: الان رابطه قدرت و ثروت حاکم است و بر همین اساس نباید از چنین احزابی انتظار چندانی داشته باشیم. حزبی که تاکید می کند دولت باید از آن حمایت کند، نمی تواند
کاری از پیش ببرد. دفاع از تشکیل سازمانی مستقل برای انتخابات افروغ در بخش پایانی سخنانش با اشاره به ضرورت اعمال تغییراتی در شیوه های برگزاری انتخابات گفت: به نظر می رسد در شرایط فعلی تشکیل سازمانی مستقل برای برگزاری انتخابات ضروری باشد. وی افزود: در مواردی شاهد بوده ایم که در قبل از انتخابات، اقداماتی هر چند به صورت نرم، توسط دولت، که برگزار کننده انتخابات است، انجام می شود که این اقدامات بر کلیت انتخابات اثرگذار بوده و خواهد بود. بر همین اساس بهتر است در این زمینه ها از تجربه برخی از کشورها استفاده کنیم. یعنی می توان نسبت به ایجاد سازمانی مستقل از دولت برای برگزاری انتخابات های کشور، اقدام کرد.
به گزارش زندگی، افروغ که مدت زمانی زیادی را از فضای رسمی و رسانه ای کشور دور بوده و کم تر وارد این فضا شده است، این بار با زبانی گلایه آمیزاعلام کرد که در فضایی که برخی ها بر کشور حاکم کرده اند، هیچ گاه احساس وظیفه برای حضور در عرصه های سیاسی و کاندیداتوری نمی کند، بلکه بیشتر دوست دارد در این فضا در گوشه دانشگاه، چند شاگرد تربیت کرده و بر دامنه مطالعات و تحقیقاتش بیفزاید. تمثیل کنایه آمیز درباره شرایط کشور افروغ در پاسخ به سئوالی درباره این که چرا دیگر چندان در عرصه نقد از دولت فعال نیست، به بیان یک مثال پرداخت و گفت: وقتی کودک بودیم پدرم درباره یکی از مغازه داران قدیمی که نمد فروشی داشت، می گفت که این مغازه دار هر روز می آمد و با داد و هوار راه انداختن، یک دست مفصل هم ، شاگردش را
کتک می زد، شاگرد بدبخت هی گریه می کرد و زبان به شکوه می گشود که چرا مرا می زنی. مغازه دار هم می گفت می زنم تا حواست باشد که دزد این نمد را نبرد. این ماجرا هر روز ادامه داشت تا این که یک روز بالاخره دزدی آمد و نمد را دزدید. آن روز وقتی مغازه دار وارد دکان شد و فهمید که نمد را دزد برده است، آرام شد و دیگر شاگرد را نزد. شاگرد تعجب کرده و پرسید چرا امروز که نمد را دزدیده اند، مرا نزدی، مغازه دار گفت: می زدم تامواظب باشی تا دزد نبرد، حالا که نمد را برده ا ند دیگر زدن تو فایده ای ندارد. این استاد دانشگاه سپس ادامه داد: مثال نقدهای ما نیز همین گونه است ما داد زدیم که نگذارید شرایط، به امروز برسد، حالا که رسیده است، چه بگوییم. وی ادامه داد: تمام سر و صداها و دغدغه های ما از این بلند بود که مبادا اقدامات آقایان باعث شود تا نمدها دزدیده شود و به شرایط امروز برسیم. حالا چه بگوییم که نمدها گاه دزدیده شدند، گاه، از بین رفتند و گاه تکه تکه شدند. تنها حرفی که می توانیم بزینم این است که ما قبلا هشدار داده بودیم. وی که در انتقاد از نحوه عملکرد دولت و گفتمان حاکم بر آن سخن می گفت، ادامه داد: اتفاقاتی در این مدت رخ داد که
به هیچ وجه نباید شاهد آن می بودیم، اما بالاخره بی توجهی به دلسوزی دلسوزان، نتیجه اش همین می شود.نماینده تهران در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سئوال که شما زمانی گفته بودید که اگر احساس وظیفه کنم، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری هم خواهم شد، گفت: مطمئن باشید در چنین شرایطی هیچ گاه احساس وظیفه نخواهم کرد. وی افزود: واقعا وقتی شرایط را این چنین می بینید، و می بینید که چه اتفاقاتی افتاده است، سخت نیست که به همین راحتی احساس وظیفه کنیم؟استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران با اشاره به تحلیل قبلی خود مبنی بر این که پیروزی گفتمان فعلی دولت در انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری، موضوعی فرهنگی بود، گفت: البته الان باید بگویم که این مقوله ها با تیزهوشی که آقایان در برخی از زمینه ها داشتند، مستمسک و بهانه ای شد تا رای مردم را به دست بیاورند. این استاد جامعه شناسی سیاسی در پاسخ به اینکه آیا جامعه دچار بی تفاوتی نسبت به فضای سیاسی کشور شده است گفت: ممکن است مردم بی تفاوت هم شده باشند اما ریشه‌های این بی تفاوتی به صاحبان قدرت بر می گردد. وی با تاکید بر اینکه بی تفاوتی چیز خوبی نیست و مردم باید به سرنوشت خودشان حساس
باشند تاکید کرد: ولی برخی اوقات این بی تفاوتی ها بر اساس شعور سیاسی است و کوتاه مدت است. در واقع مردم احساس کردند که باید جور دیگری نگاه کرده و فاصله ای بگیرند و عینک خود را عقلانی تر کرده و بعد به عرصه سیاسی برگردند. از درون رابطه قدرت و ثروت، حزب واقعی بیرون نمی آید وی در بخش دیگری از سخنانش با انتقاد از عملکرد احزاب و نهادهای مدنی در کشور، گفت: احزاب ما موقع انتخابات می آیند و بعدش هم خبری از آنها نیست. تازه بعدا از درون دولت است که احزاب قدرت ساخته شکل می گیرند که این احزاب هم هیچ گاه نمی توانند به مشارکت مردم کمک کنند. وی افزود: بحث من این است، اگر مشارکت مردم مهم است، چرا صرفا موقع انتخابات، همه از اهمیت این مشارکت سخن می گویند. اگر واقعا مشارکت مدنی مردم مهم است، پس باید در همه عرصه ها و در همه موقعیت ها فضای لازم را برای عرض اندام مردم و شهروندان بدهیم.وی با بیان این که از درون رابطه قدرت و ثروت، هیچ گاه احزاب مدنی واصولی بیرون نمی آیند، گفت: الان رابطه قدرت و ثروت حاکم است و بر همین اساس نباید از چنین احزابی انتظار چندانی داشته باشیم. حزبی که تاکید می کند دولت باید از آن حمایت کند، نمی تواند
کاری از پیش ببرد. دفاع از تشکیل سازمانی مستقل برای انتخابات افروغ در بخش پایانی سخنانش با اشاره به ضرورت اعمال تغییراتی در شیوه های برگزاری انتخابات گفت: به نظر می رسد در شرایط فعلی تشکیل سازمانی مستقل برای برگزاری انتخابات ضروری باشد. وی افزود: در مواردی شاهد بوده ایم که در قبل از انتخابات، اقداماتی هر چند به صورت نرم، توسط دولت، که برگزار کننده انتخابات است، انجام می شود که این اقدامات بر کلیت انتخابات اثرگذار بوده و خواهد بود. بر همین اساس بهتر است در این زمینه ها از تجربه برخی از کشورها استفاده کنیم. یعنی می توان نسبت به ایجاد سازمانی مستقل از دولت برای برگزاری انتخابات های کشور، اقدام کرد.
دیدگاه تان را بنویسید