مذهب عجیب نامزد جمهوری خواهان

تازه: میت رامنی و طرفدارانش به ندرت به وفاداری او به مورمون در مبارزات انتخاباتی اش اشاره می کنند، درحالی که مورمونیسم نقش کلیدی در زندگی این کاندیدا دارد. این امر زمانی که رامنی سخنرانی پذیرش خود را در همایش ملی جمهوری خواهان در 30 آگوست انجام می داد نیز تغییری نکرد. مکس پری مولر، ویرایشگر متون مذهبی و سیاسی و کاندید دکترای تخصصی مذهب در دانشگاه هاروارد که متخصص مورمونیسم است می گوید: من انتظار ندارم که دنیا از مورمون ها خبر داشته باشد. رامنی که زمانی یکی از مقامات عالی مورمون در منطقه بوستون بود در یک سخنرانی در سال 2007 گفته که اگر او به عنوان رئیس جمهور انتخاب شود، کلیسای او به دیکته کردن تصمیمات نخواهد پرداخت. اما اضافه می کند که: من معتقد به مورمون هستم و تا ابد با آن خواهم ماند. برعکس در جریان مبارزات انتخاباتی او در سال 2012 ، او از اعتقاداتش صحبت چندانی نمی کند.

در یک سخنرانی در دانشگاه آزاد اونجلیکال در ماه می، رامنی کلمه مورمون را به زبان نیاورد. تنها صحبت او این بود که مردم با اعتقادات مختلف، می توانند با یکدیگر تعامل داشته باشند و یک احساس مشترک جهان شمول داشته باشند. تصمیم رامنی مبنی بر صحبت نکردن در مورد اعتقاداتش، تا حدودی به استراتژی انتخاباتی اش بر می گردد که تمرکز اصلی آن روی مباحث اقتصادی است که بحثی مهم برای رأی دهندگان است. اما این امر دلیل دیگری نیز دارد و آن این است که بسیاری از آمریکایی ها ، بخصوص اعضای اونجلیکال که نقش مهمی در بنیاد جی او پی دارند، مورمونیسم را با تردید نگاه می کنند. تحقیق ماه ژوئن مؤسسه گالوپ دریافته است که 18 درصد آمریکایی ها به یک کاندیدای ریاست جمهوری مورمون و واجد شرایط، رأی نخواهند داد. همچنین از هر 10 نفر، 4 نفر نمی دانند که رامنی مورمون است. همایش جمهوری خواهان در تامپا یک شانس برای رامنی است.کسی که نظر خواهی ها نشان می دهند که او نیازمند برقراری ارتباط با رأی دهندگان است که می تواند با گفتن داستان زندگی او باشد.

اعتقادات او بخش مهمی از زندگی او هستند. رامنی زمانی پیشوای کلیسا بود، دو سال را به عنوان میسیونر مورمون سپری کرد و از خانواده ای می آید که تاریخش گره خورده با شکنجه هایی که به دلیل اعتقاداتشان داشته اند. مارک دموس، یکی از مشاوران کمپین رامنی که تلاش زیادی برای متقاعد کردن اونجلیکال ها (پروتستان ها) برای پذیرش رامنی کرد، می گوید: اعتقادات او یک بخش مهم از زندگی او هستند و تا آخر عمر نیز باقی می مانند. این یک اعتقاد تازه کشف شده نیست. این اعتقاد کل زندگی او است. من فکر می کنم که مهم ترین و حیاتی ترین بخش زندگی او است. در روزهای اخیر میت رامنی به نحوی خواسته است که اعتقادات خود را بیان کند. کمپین او به گزارشگران اجازه داده تا حضور او در یکی از مراسم مورمون ها را گزارش کنند و همچنین او باورهای خود را در مصاحبه با مجله کلیسای ملی بیان کرده است. اما در حالی که تردیدهایی وجود داردکه رامنی اعتقادات خود را در همایش بیان کند، یک جمهوری خواه آشنا با برنامه های همایش می گوید که تمرکز اصلی روی موفقیت رامنی به عنوان یک تاجر است و اینکه این چگونه رامنی را برای اقتصادی بهتر آماده می کند. مورمونیسم به طور کلی غایب نخواهد بود. برنامه هایی برای یک مورمون برای دعا و نیایش در حداقل یک شب از همایش وجود خواهد داشت. اما این امر قطعی است که این متغیر یک برنامه عالی با کلیسا نخواهد بود. مورمون ها در گذشته در همایش های جمهوری خواهان شرکت کرده اند مانند سال 2004 که در آن رئیس مورمون ها، شری دو، به دعا و نیایش پرداخت. جان استمبرگر، رئیس پروتستان های انجمن سیاسی فلوریدا می گوید که او نگران خواهد شد اگر مورمونیسم تنها اعتقاد موجود در همایش باشد.

او ادامه می دهد: به هر حال اعتقادات مختلفی از افراد بیان خواهد شد مثل رئیس انجمن ملی مسیحیان اسپا نیایی زبان، سامی رودریگز. مسئله اصلی ما انتخاب رئیس جمهور است و نه لزوما انتخاب یک دین شناس. گروه استمبرگر یک تجمع مذهبی را در مخالفت با همایشی که میشل باچمن و دیگران در آن حضور دارند ترتیب می دهد. استمبرگر مورمونیسم را به عنوان مسیحیت در بزرگترین مقیاس توصیف می کند اما اضافه می کند که به هیچ وجه اعتقادات مسیحیان ارتدوکس در آن نیست. او می گوید که موردی را ندیده است که رامنی بخواهد مورمونیسم را در کمپین انتخاباتی خود جا دهد و از آن تبلیغ کند. در همایش جمهوری خواهان در سال 2008 ، جان مک کین که نامزد انتخاباتی بود و رابطه بسیار نزدیکی با راست کیشان مذهبی داشت، به طور شدیدی از بیان اعتقاداتش اجتناب کرد. ویدیوی به جا مانده از آن همایش نشان می دهد که جمعیت حاضر در آنجا او را به خاطر مواضع جنگ طلبانه اش مورد انتقاد قرار می دادند و نه اعتقادات مذهبی اش. اما مذهب جلوه زیادی در همایش های قبلی جمهوری خواهان برای کاندیداتوری ریاست جمهوری داشته است. در سال 2000 و 2004، جورج بوش سخنرانی خود را با جملاتی مذهبی آغاز کرد، مثل نطق سال 2004 او که گفت: آزادی یک هدیه از طرف خداوند است که به هر زن و مردی در این دنیا داده شده است.

جمهوری خواهان در سال 1996 و در شروع مبارزات درون حزبی، مذهب را کنار گذاشتند اما باب دول که نامزد بود، در سخنرانی خود در 7 مرحله اشاره هایی به خدا داشت. او در یک جا گفت: من فقط یک انسان هستم که به لطف خدا آفریده شده ام. همایش سال 1992 جمهوری خواهان یک برتری برای راست مذهبی بود که با سخنرانی پت بوچانان آغاز شد که در آن فمینیسم رادیکال و حقوق همجنسبازان را مورد حمله قرار داد و گفت: ما در کشوری که هنوز به کشور خدا شهرت دارد نمی توانیم چنین چیزهایی را تحمل کنیم. تمرکزی که در این سخنرانی ها وجود دارد ، بیشتر روی باورهای مشترک مسیحی است و نه جزئیات مورد اختلاف باوری خاص. به نظر می رسد رامنی انگیزه کمتری برای چرخش از این وضعیت دارد.

دموس، مشاور پروتستان رامنی، به بعضی از پروتستان ها گفته که نظر کاملا مساعدی نسبت به مورمون ها ندارد و لی رامنی می خواهد که ارزش های مشترک را برای موفقیت در انتخابات به کار بگیرد. دموس با اشاره به دموکرات هایی نظیر جیمی کارتر، الگور و بیل کلینتون می گوید: به عنوان یک پروتستان و یک محافظه کار، من با مورمون ها نزدیکی بیشتری دارم تا مثلا با یک باپتیست لیبرال. من فکر می کنم وقتی ما مورمونیسم را این گونه تعریف کنیم، برای مردم قابل فهم تر و مقبول تر باشد. مولر معتقد است در حالی که او انتظار شنیدن کلمه مورمون را نداشت، انتظار بودن اعتقادی در آن را نیز نداشت و تنها اعتقاد رامنی که به آن تعلق دارد نیست. او می گوید: من فکر نمی کنم که ما در مورد کاتولیک بودن پل ریان چیزی بشنویم. شما کلمه کاتولیک را بسیار بیشتر از مورمونیسم می شنوید. مذهب رایان به عنوان یک برتری بالقوه برای تبلیغ رامنی - رایان در اوهایو و پنسیلوانیا است. به خصوص اینکه جان اف کندی، یک دموکرات کاتولیک، یک چنین نگرانی هایی در مورد اعتقاداتش که امروزه رامنی دارد، را داشت.

همین قدر کافی است که بگوییم کندی یک سخنرانی در سال 1960 داشت و در آن تأکید کرد که به عنوان یک رئیس جمهور، دستورات را از پاپ نخواهد گرفت. مولر پیش بینی می کند که سخنرانی رامنی در همایش شامل اشاره هایی به مذهب او خواهد بود ولی نه جزئیاتی در مورد زندگی او در کلیسای مورمون. او می گوید: وقتی رامنی در مورد آن صحبت می کند، فقط می گوید اعتقاد من و بعد اشاره می کند به اینکه چگونه این اعتقادات، دید او را تعیین می کنند در مورد مواردی مانند ازدواج سنتی و غیره.