ایران چگونه از جدیت غرب مطمئن می شود؟
از حیث محتوای محورهای پیشنهادی 1+5، مسکو نباید تکرار بغداد باشد والا نتیجه گیری ایران احتمال این خواهد بود که 1+5 علاقه ای به ورود به مذاکرات جدی، سازنده و معنادار ندارد. علاوه براین، این نکته بسیار مهم است که پیشنهادهای 1+5 ناظر به گذشته باشد نه آینده به این معنا که خطاهای گذشته این گروه در اعمال تحریم ها علیه ایران و همچنین انکار حق غنی سازی در قطعنامه های شورای امنیت را جبران کند
سرویس سیاسی «فردا»: مذاکرات امروز در مسکو از جهاتی مختلفی تعیین کننده و نشان می دهد که طرف غربی تا چه حد بر توافقات انجام شده در مذاکرات قبلی متعهد است. در این خصوص پایگاه مطالعاتی «ایران هسته ای»
در تحلیلی نوشته است که هر دو طرف، هم ایران و هم 1+5، از یکدیگر می خواهند در مذاکرات جدی باشند. اما سوال این است: معنای جدی بودن در این مذاکرات چیست؟ به عبارت دیگر چه زمانی ایران خواهد پذیرفت 1+5 در مذاکرات جدی بوده است؟ ظاهرا 3 معیار هست که می تواند این هدف را برآورده کند. 1- بسیار مهم است که حالا که کاترین اشتون پذیرفته 5 محور مدنظر ایران به همراه محورهای مدنظر 1+5 دستور کار مذاکرات مسکو باشد، گروه 1+5 پیشنهادهایی اجرایی درباره محورهای مدنظر ایران در مذاکرات مسکو به همراه داشته باشد. بدترین وضعیت این است که ایران ببیند 1+5 صرفا برای بحث درباره این موضوعات به مسکو آمده و هیچ اراده واقعی برای ارائه پیشنهادهای عملیاتی درباره آنها ندارد. اگر 1+5 با یک پیشنهاد عملیاتی درباره به رسمیت شناختن حق غنی سازی در ایران به مسکو بیایند-ولو اینکه این
پیشنهاد از حیث جزئیات قابل بحث باشد یا بنا نباشد که در همان مسکو محقق شود- آن وقت ایران این موضوع را به عنوان نشانه ای از جدیت 1+5 تفسیر خواهد کرد. 2- دومین نکته این است که ایران در مسکو حس کند 1+5 -بویژه امریکا- در بغداد از حیث اختیارات و دستور کار مذاکراتی آماده توافق مورد قبول دو طرف و سپس تبدیل توافق به اقدام است. در غیر این صورت، عملا اتفاقی جز مذاکره برای مذاکره رخ نخواهد داد که به معنای بی خاصیت شدن کامل مذاکرات از دید ایران است. 3- سومین معیار این است که ایران حس کند 1+5 نسبت به آنچه در بغداد مطرح کرد جلو آمده و برای بهبود بخشیدن به پیشنهادهای خود تلاش کرده است. به عبارت دیگر، از حیث محتوای محورهای پیشنهادی 1+5، مسکو نباید تکرار بغداد باشد والا نتیجه گیری ایران احتمال این خواهد بود که 1+5 علاقه ای به ورود به مذاکرات جدی، سازنده و معنادار ندارد. علاوه براین، این نکته بسیار مهم است که پیشنهادهای 1+5 ناظر به گذشته باشد نه آینده به این معنا که خطاهای گذشته این گروه در اعمال تحریم ها علیه ایران و همچنین انکار حق غنی سازی در قطعنامه های شورای امنیت را جبران کند نه اینکه فقط در پی وعده هایی مبنی بر عدم
اعمال تحریم های جدید در آینده باشد که از دید ایران هیچ ارزشی ندارد. تغییر لحن غربی ها از سوی دیگر منابع نزدیک به 1+5 اذعان کردند به خوبی می دانند پیامدهای شکست مذاکرات با ایران تا چه حد فاجعه بار است. پس از یک روز جنجال در این باره که 1+5 آمده شکست مذاکرات است، دیپلمات های نزدیک به اتحادیه اروپا اعلام کردند که این گروه به هیچ وجه آماده شکست مذاکرات نیست. جاستینا پاولاک و استیو گوترمن در گزارشی برای خبرگزاری رویترز از مسکو در روز دوشنبه 29 خرداد نوشتند: «6 قدرت جهانی در مذاکرات امروز دوشنبه در مسکو تلاش خواهند کرد از شکست دیپلماسی برای حل بحران هسته ای ایران و بروز جنگی دیگر در خاور میانه جلوگیری کنند. پیامدهای ناشی از شکست این مذاکرات ، فاجعه بار خواهد بود. اسرائیل تهدید کرده است در صورتی که راه حل دیپلماتیک حاصل نشود ممکن است تاسیسات هسته ای ایران را بمباران کند. بازارهای نفت ملتهب هستند و اقتصاد جهانی در صورت افزایش احتمالی قیمت نفت خام دچار بحران خواهد شد. ولی پس از دو دور مذاکرات همه طرف ها به رسیدن به توافقی دیپلماتیک امیدوارتر شده اند». این خط خبری کاملا مخالف خطی است که طی دو روز گذشته از جانب
منابع نزدیک به 1+5 تعقیب شد و در آن بر آمادگی این گروه برای شکست مذاکرات و تبدیل شدن مسکو به ایستگاه آخر مذاکرات تاکید می شد. در ادامه گزارش رویترز آمده است: «یک دیپلمات ارشد اروپایی گفت: ما تصمیم داریم این روند را ادامه دهیم تا مسئله هسته ای را حل کنیم و ایران نیز چنین التزامی دارد».این دیپلمات همچنین گفت: «اشتون مایل است به میزان لازم در مسکو بماند».
در تحلیلی نوشته است که هر دو طرف، هم ایران و هم 1+5، از یکدیگر می خواهند در مذاکرات جدی باشند. اما سوال این است: معنای جدی بودن در این مذاکرات چیست؟ به عبارت دیگر چه زمانی ایران خواهد پذیرفت 1+5 در مذاکرات جدی بوده است؟ ظاهرا 3 معیار هست که می تواند این هدف را برآورده کند. 1- بسیار مهم است که حالا که کاترین اشتون پذیرفته 5 محور مدنظر ایران به همراه محورهای مدنظر 1+5 دستور کار مذاکرات مسکو باشد، گروه 1+5 پیشنهادهایی اجرایی درباره محورهای مدنظر ایران در مذاکرات مسکو به همراه داشته باشد. بدترین وضعیت این است که ایران ببیند 1+5 صرفا برای بحث درباره این موضوعات به مسکو آمده و هیچ اراده واقعی برای ارائه پیشنهادهای عملیاتی درباره آنها ندارد. اگر 1+5 با یک پیشنهاد عملیاتی درباره به رسمیت شناختن حق غنی سازی در ایران به مسکو بیایند-ولو اینکه این
پیشنهاد از حیث جزئیات قابل بحث باشد یا بنا نباشد که در همان مسکو محقق شود- آن وقت ایران این موضوع را به عنوان نشانه ای از جدیت 1+5 تفسیر خواهد کرد. 2- دومین نکته این است که ایران در مسکو حس کند 1+5 -بویژه امریکا- در بغداد از حیث اختیارات و دستور کار مذاکراتی آماده توافق مورد قبول دو طرف و سپس تبدیل توافق به اقدام است. در غیر این صورت، عملا اتفاقی جز مذاکره برای مذاکره رخ نخواهد داد که به معنای بی خاصیت شدن کامل مذاکرات از دید ایران است. 3- سومین معیار این است که ایران حس کند 1+5 نسبت به آنچه در بغداد مطرح کرد جلو آمده و برای بهبود بخشیدن به پیشنهادهای خود تلاش کرده است. به عبارت دیگر، از حیث محتوای محورهای پیشنهادی 1+5، مسکو نباید تکرار بغداد باشد والا نتیجه گیری ایران احتمال این خواهد بود که 1+5 علاقه ای به ورود به مذاکرات جدی، سازنده و معنادار ندارد. علاوه براین، این نکته بسیار مهم است که پیشنهادهای 1+5 ناظر به گذشته باشد نه آینده به این معنا که خطاهای گذشته این گروه در اعمال تحریم ها علیه ایران و همچنین انکار حق غنی سازی در قطعنامه های شورای امنیت را جبران کند نه اینکه فقط در پی وعده هایی مبنی بر عدم
اعمال تحریم های جدید در آینده باشد که از دید ایران هیچ ارزشی ندارد. تغییر لحن غربی ها از سوی دیگر منابع نزدیک به 1+5 اذعان کردند به خوبی می دانند پیامدهای شکست مذاکرات با ایران تا چه حد فاجعه بار است. پس از یک روز جنجال در این باره که 1+5 آمده شکست مذاکرات است، دیپلمات های نزدیک به اتحادیه اروپا اعلام کردند که این گروه به هیچ وجه آماده شکست مذاکرات نیست. جاستینا پاولاک و استیو گوترمن در گزارشی برای خبرگزاری رویترز از مسکو در روز دوشنبه 29 خرداد نوشتند: «6 قدرت جهانی در مذاکرات امروز دوشنبه در مسکو تلاش خواهند کرد از شکست دیپلماسی برای حل بحران هسته ای ایران و بروز جنگی دیگر در خاور میانه جلوگیری کنند. پیامدهای ناشی از شکست این مذاکرات ، فاجعه بار خواهد بود. اسرائیل تهدید کرده است در صورتی که راه حل دیپلماتیک حاصل نشود ممکن است تاسیسات هسته ای ایران را بمباران کند. بازارهای نفت ملتهب هستند و اقتصاد جهانی در صورت افزایش احتمالی قیمت نفت خام دچار بحران خواهد شد. ولی پس از دو دور مذاکرات همه طرف ها به رسیدن به توافقی دیپلماتیک امیدوارتر شده اند». این خط خبری کاملا مخالف خطی است که طی دو روز گذشته از جانب
منابع نزدیک به 1+5 تعقیب شد و در آن بر آمادگی این گروه برای شکست مذاکرات و تبدیل شدن مسکو به ایستگاه آخر مذاکرات تاکید می شد. در ادامه گزارش رویترز آمده است: «یک دیپلمات ارشد اروپایی گفت: ما تصمیم داریم این روند را ادامه دهیم تا مسئله هسته ای را حل کنیم و ایران نیز چنین التزامی دارد».این دیپلمات همچنین گفت: «اشتون مایل است به میزان لازم در مسکو بماند».
دیدگاه تان را بنویسید