جایزه‌ای که یکسال پس از شهادت اهدا شد +عکس

خبرگزاری فارس: در ششمین دیدار جامعه قرآنی با خانواده‌های معظم شهدا در سال ۱۳۹۷ هیأتی قرآنی به دیدار خانواده شهید «علی مصطفی‌زاده اصل» رفتند.

در این دیدار مادر شهید درباره فرزند شهیدش گفت: علی را از کودکی در جلسه قرآن یک خانم به نام ملا‌باجی فرستادیم تا وقتش در کوچه و خیابان به بطالت نگذرد، روش کار ملا باجی مانند مکتب‌های قدیمی بود و اگر بچه‌ها درس را خوب یاد نمی‌گرفتند با چوب آن‌ها را می‌زد.

استعدادش در یاد‌گیری قرآن تا حدی بود که پیش از رفتن به مدرسه، قرآن را به خوبی می‌خواند. در نوجوانی در مسابقات قرآن شرکت کرد و در بین ۱۴ هزار نفر اول شد.

بسیار درس‌خوان بود و در کنکور سراسری رتبه ۱۴ را کسب کرد و در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران مشغول تحصیل شد. اما در ادامه حضور در دانشگاه را رها کرد و راهی جبهه شد، البته در دوران جبهه هم درس می‌خواند، هرگاه به تهران می‌آمد یک ساک پر از کتاب و جزوه به منطقه می‌برد و می‌خواند و پایان ترم می‌آمد و در امتحانات شرکت می‌کرد. پس از شهادت دانشگاه تهران گواهی دانش‌نامه‌اش را برای ما ارسال کرد.

انس و علاقه‌اش به قرآن تاحدی بود که صبح‌ها پس از خواندن نماز با نور چراغ‌قوه مشغول خواندن قرآن می‌شد، آن زمان نفت کم بود و ما زمستان فقط یک اتاق را گرم می‌کردیم و علی صبح‌ها برای اینکه مزاحم استراحت خانواده نباشد لباس گرم می‌پوشید و در اتاق دیگر که بسیار سرد بود آن هم با نور چراغ‌قوه قرآن می‌خواند.

۵ برادر و دو خواهر بودند، اما پدرش او را خیلی دوست داشت، هنگامی که می‌خواست به جبهه برود پدرش بیمار بود و به او گفت: اگر من بمیرم چه کسی من را کفن و دفن کند، گفت: ان شا الله خدا سلامتی عنایت کند، اما اگر خدای ناکرده اتفاقی افتاد برادران بزرگم کنار شما هستند. علی به جبهه رفت و ۵ ماه قبل از شهادتش پدرش به رحمت خدا رفت.

پس از شهادت پیکرش به دست ما نرسید من خیلی دنبالش گشتم، اما پیدا نشد. یک سال پس از شهادت علی از پایگاه مقداد تماس گرفتند که با شناسنامه شهید مراجعه کنید، برادرش هم بلافاصله رفت شاید خبری شده باشد. آن روز مبلغ دو هزار تومان بابت جایزه اول شدن در مسابقات قرآن به ما اهدا شد، گویا علی در مسابقه قرآن در جبهه شرکت و اول شده بود.

متولد ۲۴ فروردین ۱۳۴۴ بود در عملیات رمضان از ناحیه دست مجروح شد، اما پس از بهبودی نسبی دوباره راهی منطقه شد، در عملیات فاو به شدت از ناحیه شکم مجروح شد، اما پس از گذراندن دوران نقاهت دوباره راهی جبهه شد و نهایتاً دی‌ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید.