شهید چمران نیم ساعت پیش از شهادت چه می‌کرد؟

جام‌جم‌آنلاین: امروز سالروز شهادت مصطفی چمران است، مردی که حضرت امام خمینی(ره) برای توصیف او از صفاتی نظیر معلمی متهعد، انسان‌ساز و جنگجویی پرهیزگار بهره می‌بردند.

در گفت و گو با مهندس مهدی چمران، برادر شهید و رئیس شورای اسلامی شهر تهران، روی دیگری از این شخصیت را که نمودهای فرهنگی و علمی بیشتری دارد دستمایه گفت و گو قرار داده ایم.

آقای مهندس چمران! معمولا ذهنیت ها درباره شهید چمران بیشتر نظامی است، اما خود من ده سال است که نیایش های ایشان یکی از کتاب های بالینی ام است، دوست دارم درباره نویسندگی و دست نوشته های نیایش گونه ایشان از شما بپرسم. چاپ کتاب نیایش ها همان طور که اشاره کردید برای سال ها پیش است، ما بعد از نیایش ها کتاب «عارفانه» را هم چاپ کردیم که تقریبا از نظر مضمونی بسیار نزدیک به نیایش ها است ولی از نظر فرم و قالب آن حالت نیایش را ندارد.

شخصیت شهید چمران پیوندی ناگسستنی با فرهنگ داشته است، جالب است بدانید کتابی هست به نام «عشق و شهادت و عرفان» که این کتاب تمام دست نگاشته های شهید دکتر چمران است در یک بازه زمانی بسیار خاص، یعنی زمانی که ایشان در دوران جنگ تحمیلی وارد خوزستان می شوند شروع به نوشتن می کنند و تا نیم ساعت پیش از شهادتشان را شامل می شود.

یعنی شهید چمران در نیم ساعت پایانی عمر خود و پیش از شهادت مشغول نوشتن بوده اند؟ ایشان داخل اتومبیل بوده اند و به سوی دهلاویه می رفتند و در همان خودرو شروع کردند به نوشتن و این دست نگاشته داخل جیب لباسی بود که با آن به شهادت رسیدند.

می توانم بپرسم دقیقا دست نوشته ای که متعلق به نیم ساعت قبل از شهادت است، چه مضمونی دارد؟ یکی از زیباترین دست نگاشته هاست که به دست و پا و چشم خودشان خطاب می کنند و با آنها صحبت می کنند و می گویند این آخرین لحظات مرا تحمل کنید، محکم باشید، شما به من خدمت کردید و من شما را آزار دادم و به شما قول می دهم که لحظاتی دیگر در یک آرامش ابدی همه فرو خواهیم رفت ولی این لحظات آخر آبروی من را حفظ کنید و همان طور ادامه می یابد تا می رسد به این جمله پایانی و تاثیرگذار که باز هم خطاب به دست ها و پاهایشان نوشته اند: « رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد» و با این جمله آخرین دست نوشته ایشان ختم می شود.