روزنامه آرمان؛ پروانه سلحشوری *: زنان متهم به حبس کودکانشان را در فضای زندان پرورش میدهند، اما باید به این نکته توجه داشت که در وضعیت موجود مادر مورد مجازات قرار گرفته است نه فرزندش.
این در حالی است که کودکان در زندان با رفتارها و منشهای دیگر مجرمان تربیت میشوند. بیشک کودکانی که در زندان پرورش مییابند در بزرگسالی در معرض ابتلا به آسیبهای مختلف هستند. اگر در خارج از فضای زندان برای کودکان زنان زندانی مهدکودک تاسیس شود به نسبت میتوان در ارتقای خدمات رسانی به این کودکان نقش داشت. در قوانین زندان نیز میتوان برای این گونه مادران شرایط خاص لحاظ کرد تا با برخی تمهیدات و مرخصیها بتوانند به فرزندپروری بپردازند. فرزندپروری فقط بزرگ کردن کودک در زندان نیست، بلکه باید کودک را در معرض آموزش مهارتهای مختلف قرار داد.
باید بتوان برای زنان مجرم و افرادی که به هر دلیل در زندان به سر میبرند وضعیتی ایجاد کرد که دیگر تمایلی به تکرار جرم نداشته باشند. آنها باید با بینش و نگرش جدید به زندگی، خواستار تغییر در زندگی خود، خانواده و جامعه باشند. برای پذیرش کودکان زنان زندانی در زندانهای کشور باید شرایط خاص و محدود اعمال کرد. در شرایط کنونی میتوان با هماهنگی سازمانها و نهادهای مربوطه به شکل هماهنگ در زمینه رفع نارساییهای موجود اقدام کرد. با بررسی آسیبهای موجود در کشور نمیتوان آن را تحت عنوان زنانه شدن آسیبها قلمداد کرد، بلکه زنان در گذشته به هیچ عنوان درگیر مسائل مختلف همچون کسب درآمد، تحصیل، تجارت و... نبودند و طبیعتا این امر در گذشته چندان محسوس نبود.
هم اکنون نیز با بررسی آسیبهای تهدید کننده مردان و زنان میتوان به این امر اذعان داشت که اغلب بزهها و آسیبهای موجود در کشور توسط مردان رخ میدهد و در کنار آنها شاهد بروز برخی آسیبها توسط زنان هستیم. این در حالی است که در گذشته نرخ بزه و آسیبها چندان از سوی رسانهها و فضای مجازی به این شکل منتشر نمیشد. با بررسی آسیبهای تهدید کننده زنان باید گفت که میزان اعتیاد در بین زنان رو به افزایش است و در این وضعیت مقوله زنانه شدن آسیبها مطرح است. باید تاکید کرد که آسیبها در جامعه ما زنانه نیست. وقتی یک جامعه در ابعاد اجتماعی و فرهنگی در سلامت کامل نباشد بیشک دیگر ابعاد جامعه درگیر برطرفسازی نواقص میشوند.
برای مثال اگر امروزه زنان درگیر آسیبهای اجتماعی هستند هیچ بعید نیست که چندی بعد کودکان و نوجوان در معرض آسیبهای مختلف قرار گیرند، چون آسیبها به ابعاد مختلف گریبان آحاد جامعه را میگیرد. در برنامه ششم توسعه رسیدگی به آسیبهای اجتماعی در اولویت قرار گرفته است. در این شرایط مساله آسیبهای اجتماعی مانند اشتغال در برنامه گنجانده شده و دولت و مجلس نیز برای کاهش آن در تلاش هستند. یکی از مشکلات عمده در کشور نبود اشتغال است. این امر باعث شده تا افراد به مشاغل کاذب جذب شوند و این مساله به بروز آسیبها دامن میزند. در این شرایط باید برای رفع علتهای بروز بزه وارد عمل شد. اگر بتوان با ایجاد اشتغال زمینه فقر در کشور را از بین برد به نسبت به میزان قابل توجهی نرخ آسیبها در کشور کاهش مییابد.
*رئیس فراکسیون زنان و خانواده مجلس
دیدگاه تان را بنویسید