بازی مهیج به قیمت یک پیتزا
دقیقا نمی دونم شمایی که الان روزنامه رو با یک لیوان نوشیدنی داغ کنارتون به دست گرفتین، جوونید یا مسن، مرد هستین یا زن، مجردین یا متأهل. البته شاید زیاد هم مهم نباشه شما جزو کدوم دسته هستین، چیزی که بیشتر برای ما اهمیت داره اینه که ثابت کنیم با هر سن و سال و جنسیت و وضعیت مالی میشه از زندگی لذت برد و اوقات فراغت مناسبی رو توی هفته یا روز برای خودمان برنامه ریزی کنیم.
روزنامه خراسان: دقیقا نمی دونم شمایی که الان روزنامه رو با یک لیوان نوشیدنی داغ کنارتون به دست گرفتین، جوونید یا مسن، مرد هستین یا زن، مجردین یا متأهل. البته شاید زیاد هم مهم نباشه شما جزو کدوم دسته هستین، چیزی که بیشتر برای ما اهمیت داره اینه که ثابت کنیم با هر سن و سال و جنسیت و وضعیت مالی میشه از زندگی لذت برد و اوقات فراغت مناسبی رو توی هفته یا روز برای خودمان برنامه ریزی کنیم. این نکته رو هم می دانیم که افراد مختلف، طبیعتا سلایق و امکانات مختلفی در اختیار دارند. برای همین هم قصد داریم در سلسله مطالبی که قرار است در سری جدید صفحه سرگرمی و گردشگری دخل و خرج خدمتتون باشیم، تا حد امکان نظرات و اختلاف سلایق رو پوشش بدهیم.
برای گردش و تفریح دنبال بهانه بگردید
خاطرم هست که با همکاران گروه دخل و خرج سر اینکه چطور میشه یک جوان که در شهرهای مختلف ایران زندگی میکنه تفریح کنه، بحث می کردیم. یکسری افراد (که البته تعدادشون در جامعه هم کم نیست) یک مقدار منفی نگر یا شاید تنوع طلب تر بودند و توقع بیشتری از یک تفریح درست و حسابی دارند. مثلا اینکه به سبک فیلمهای هیجانی-ماجراجویی به شکار نهنگ برن یا شایدم دور دنیا رو با یک قایق گشتن و به همراه یک ببر بنگال چرخ بزنن. اما به این دسته دوستان توصیه می کنم کمی صادق باشن. شاید بهانه خیلی از ماها برای تفریح نکردن تنبلی یا خیالات کمال گرایانه ما نسبت به تفریحاتی است که عده بسیار قلیلی در دنیا انجام می دهند باشد. افرادی که معمولا یا خیلی وقت آزاد دارند یا خیلی پولدارند و بالطبع وقت آزاد زیاد دارند! لذا به این دوستان توصیه میکنم که برای تفریح از همین خانه و محله خودمون شروع کنیم. قول میدهم که به زودی به اون تفریحات خاص هم می رسیم.
سرگرمی های داخل سالن
شاید عده ای فکر کنند که روزگاری که بچه ها توی محل دسته دسته فوتبال یا پرتاب دمپایی بازی می کردند و نسل جدیدتر که بعد مدرسه دزدکی به محل بازی های کامپیوتری هجوم می بردند به سر آمده است و اساسا تفریحات دسته جمعی منقرض شده است. با این حال، هنوز هم یافتن یک همپا برای رفتن به یک سالن بازی و سرگرمی نباید چندان سخت باشد. ضمن اینکه زوج های جوان را نیز باید درنظر گرفت. پیشنهاد این هفته ما به کسانی که تنهایی یا دونفره یا چند نفره و با سلایق گوناگون درپی یک تفریح قدیمی و بین المللی هستند، بولینگ است. اولین خاطره و تصویر من از بولینگ به کارتون تام و جری بر می گردد که در آن توپ های سنگین بازی دمار از روزگار تام درآورد. بولینگ از آن ورزش هایی است که هم تفریح به حساب می آید و هم ورزش. عده ای شاید فکر کنند بولینگ ورزش خاصی به حساب می آید، اما این خاص بودن دلیل برگران بودن این تفریح نیست. با کمی هزینه می شود حسابی خوش گذراند.
توپ بولینگ:
وزن توپ های بولینگ به پوند محاسبه می شود. به ظاهر رنگی این توپ ها نگاه نکنید، حسابی سنگین هستند. از ۶ پوند تا ۱۶ پوند. هر پوند هم ۴۵۰ گرم است. با این حساب سبک ترین توپ بولینگ هم ۲ کیلو و ۷۰۰ گرم وزن دارد. پس حواستان باشد که با دست ضعیف یا آسیب دیده نمی شود سراغ این ورزش رفت. هر کسی برای انتخاب توپ باید به دو نکته توجه کند، وزن توپ و اندازه جای انگشتان. باید توپی را انتخاب کنید که از پس پرتاب کردنش بر بیایید. اندازه انگشتتان هم باید به این سه سوراخ روی توپ بخورد تا با کنترل آن را بغلتانید.
کفش بولینگ:
بولینگ کفش مخصوص خودش را دارد. یکی به خاطر اینکه کفش های معمولی روی لاین سر نمی خورند. بعد هم چون کفش های معمولی کف سالن را کثیف می کنند و کیفیتش از بین می رود. بسته به اینکه چپ دست یا راست دست هستید کف یک لنگه از کفشتان یک کفی دارد تا روی لاین سر بخورید و پرتاب خوبی داشته باشید.
پین بولینگ:
پین همان ۱۰ هدف چوبی است که در انتهای لاین می بینیم. جنس این پین ها ابتدا تمام چوب بود ولی بعدها به خاطر جلوگیری از شکستگی آن ها روی شان لایه ای از فایبرگلاس تعبیه کردند. طول شان ۲۵ سانتی متر است و ۱ کیلو و ۳۸۰ گرم وزن دارند. پین ها به صورت مثلثی و با فاصله ۲۰ سانتی متر از هم چیده می شوند. و همه امتیازات بسته به تعداد پینی دارد که شما در هر بار می توانید بریزید.
سالن بولینگ:
مجموعه های ورزشی استاندارد به طور میانگین ۱۰ لاین برای بازی دارند و روی هر لاین حداکثر 8 نفر می توانند بازی کنند. کف سالن کاملا پارکت است. قسمت میانی لاین تا یک سوم انتهایی را، روغن می زنند تا توپ سر بخورد. دو قسمت کناری لاین را هم کاتر یا اصطلاحا جوب می گویند که اگر توپ تان وارد آن شود از قسمت اصلی خارج شده و دیگر به پین ها برخورد نمی کند. این فلش هایی هم که کف لاین می بینید برای هدف گیری بهتر است.
مانیتور بولینگ:
این مانیتورها که می بینید. همان صفحه امتیاز است و برای هر بار ضربه زدن تعداد پین های ریخته شده، امتیاز و سرعت توپی که پرتاب کردید را برایتان نشان می دهد. برای هر چهار نفری که در یک ردیف بازی می کنند، دو دوربین بالای لاین نصب شده است که این ها را محاسبه می کند.
نحوه بازی:
بهتر است در هر لاین حداکثر ۴ نفر بازی کنند. ابتدا باید پشت خط شروع بایستید و تا خط لب لاین که اصطلاحا به آن فُر لاین می گویند ۵ گام بردارید. این مسافت ۵ متر است و تعداد گام ها بسته به خودتان است ولی فرم اصولی ۵ گام است. حواستان باشد که نباید پایتان را روی فُر لاین بگذارید چون خطاست و آژیر دستگاه به صدا در می آید. پشت نقطه مرکزی می ایستید و توپ را به همین حالتی که در عکس می بینید در دست می گیرید و آماده پرتاپ می شوید. راست دست ها باید پای مخالف شان را بردارند تا در قدم آخر هم بتوانند همان پا را ستون کرده و توپ را بغلتانند. فرم دست گرفتن توپ هم به همین صورت است که در عکس می بینید. و در گام سوم توپ را کنار بدنتان می آورید. از انگشت اشاره هم برای هدف گیری استفاده می کنید. اولین ضربه اگر بین پین جلویی و دوم سمت راست بخورد اصطلاحا به آن پاکت می گویند و بهترین ضربه است با یک حرکت همه توپ ها را مثل دومینو جمع می کنید. اما اگر سمت چپ هد پین ( یا همان پین جلویی) بخورد به اصطلاحبروکلی می گویند ، احتمال ریزش همه توپ ها کمی پایین می آید و ممکن است که دو تا از ۱۰پین بماند که اصطلاحا می گویند گشاد داده یا سپیلت داده. با شنیدن این اصطلاحات فکر نکنید که بازی سختی است. با چند بار پرتاب دست تان می آید ماجرا از چه قرار است.
گزارش میدانی از سالن
شهرهای زیادی در کشور در حال حاضر دارای سالن بولینگ هستند که مشهد نیز با داشتن 3 سالن مجهز، از این حیث وضعیت مناسبی دارد. پراکندگی جغرافیایی این سه سالن نیز به گونه ای است که امکان دسترسی در نقاط مختلف شهر برای همه فراهم باشد. برای تهیه این گزارش به دو مورد از سالن های بولینگ سرزدم و از نزدیک با متصدیان آن به صحبت پرداختم. یکی از آنها که جوانی همسن و سال خودم بود گفت: امسال عید استقبال خوبی از سالن بولینگ اینجا شده است و اکثراً مسافران با خانواده برای بازی به اینجا آمده بودند. سپس از امکاناتی پرسیدم که در اختیار علاقه مندان قرار می دهند. وی توضیح داد: در اینجا برای بازیکنان کمد مخصوص، کفش بازی و کاور مناسب تهیه شده است. همچنین آموزش نحوه بازی و پرتاب توپ به افراد داده می شود. از دیگر مزایای سالن نیز پرسیدم. 8 لاین بولینگ با تجهیزات تمام اتوماتیک که امکان بازی از 1 تا 8 نفر را فراهم می کند. اما هزینه بازی معمولا به دو صورت انجام می شود. سالن های پرطرفدارتر به صورت ساعتی و اتوماتیک خدمات خود را ارائه می کنند که تا ساعتی 50 هزار تومان هم می رسد. (البته این مبلغ مثلا در جزیره کیش 80 هزار تومان است). برخی هم فقط به صورت هر گیم بازی مبلغ را محاسبه می کنند. به این صورت که برای 20 پرتاب (که می شود 10 دست)، بین 7 تا 10 هزار تومان محاسبه می شود.
در پایان گفتن این نکته شاید خالی از لطف نباشد که بسیاری از شما خوانندگان شاید هفته ای دو الی سه بار برای صرف انواع فست فود، سیب زمینی سرخ کرده و نوشابه های گازدار در هر نوبت 10 تا 15 هزار تومان دست به جیب شوید و به همراه آن مقادیر زیادی کلسترول، قند و چربی را به بدن خود وارد کنید. اما نوبت تفریحات سالم و ورزش که می شود هزینه آن به طرز غریبی سرسام آور به نظر می آید. یا شاید همانطور که مسئول یکی از سالن های بولینگ گفت ما فقط در سفرها حاضر می شویم برای سرگرمی خود و خانواده مان دست به جیب شویم. اما یادتان باشد؛ سفرها می توانند خیلی دور و یا خیلی نزدیک باشند. این دیگر بستگی به شما دارد.
دیدگاه تان را بنویسید