دام مرگ برای ثروتمندان

دکتر در دماوند دوستی داشت که وقتی به تهران می‌آمد کارهایی برایش انجام می‌داد. شماره این مرد را از سعید گرفتم و خودم با ترفندی خاص با او رابطه برقرار کردم و قرار شد هر زمان دکتر به تهران آمد مرا خبر کند. اگر اشتباه نکنم میهمانی ما در خانه همسایه دکتر نزدیک 14 روز طول کشید تا اینکه ساعت 8 شب پانزدهمین روزانتظار، دوست دکتر به من زنگ زد و گفت که همین الان او را به خانه رسانده و با خودروی دکتر در راه بازگشت به دماوند است.بلافاصله با مأمورانم در محل تماس گرفتم اما آنها چون خودروی دکتر را ندیده بودند اطلاعی از آمدنش نداشتند. بنابراین با اطمینان از حضوروی در خانه اش، با فرمانده تماس گرفتم و موضوع را گفتم. قرار شد تا صبح صبر کنیم تا نیرو بیاید اما من مطمئن بودم این کار دستگیری را مشکل می‌کند. با این حال هماهنگ شدیم؛ تعدادی در ساختمان و خودم نیز سر خیابان شب را به صبح رساندیم. نزدیک صبح بود که به همکارانم گفتم پیش از رسیدن مأموران پایین بیایید تا خودمان دستگیرش کنیم چون در شلوغی با مشکل روبه‌رو می‌شویم. یکی از همکارانم تنومند و قوی هیکل بود و با یک حرکت در را طولی نصف کرد و راه ورودمان به خانه باز شد. دکتر که از صدای شکستن در از خواب پریده بود با دیدن ما شوک زده شد و او را دستگیر کردیم. دکتر تحصیلکرده و باهوش بود و اینکه در قتل‌ها از اسلحه استفاده نکرده بود تا ردش پنهان بماند، هوش او را تأیید می‌کرد. اما اسلحه و فشنگ همراه داشت. وقتی عملیات دستگیری تمام شد فرمانده رسید و با توضیح علت عملیات قانعش کردم. دکتر را به آگاهی منتقل کردیم. او نصف روز سکوت کرد اما بعد وقتی فهمید سعید به همه چیز اعتراف کرده، قتل‌ها را پذیرفت. به این ترتیب با تکمیل تحقیقات، پرونده را به دادگاه فرستادیم و قاضی حسینی کوه کمره‌ای هر دونفر را به اعدام محکوم کرد.