روزنامه شرق؛ سیدمصطفی هاشمیطبا: به نظر میرسد نگرانی درباره این مسائل، حداقل با دیدن آنچه در تاسوعا در ورزشگاه آزادی اتفاق افتاد، تا حدی فروکش کرده باشد و میتوان امیدوار بود که از این پس، بیش از گذشته به جامعه و تشخیص آن احترام گذاشته شود.
به عنوان نمونه به دلیل همین باورهاست که ازدواج به عنوان امر مستحب اکید در دین ما، در بین ایرانیان در ماههای محرم و صفر انجام نمیشود. یعنی صرفنظر از برگزاری جشن و سرور، حتی اصل جاریشدن خطبه عقد هم خوشیمن تلقی نمیشود درحالیکه در مذهب ما، حرمتی برای آن در محرم و صفر وجود ندارد. یا تصور کنیم اگر در زمان جنگ، فتح خرمشهر در صبح عاشورا یا صبح شهادت یکی از ائمه اطهار رخ میداد، شادمانی که در دل مردم ایجاد میشد را چگونه میتوانستیم با منطق برخی افراد توضیح دهیم. بیشک تظاهر به شادمانی در ایام غمانگیز از نظر اخلاق و آیین ما پسندیده نیست اما اگر فتح خرمشهر نیز در چنین روزی رخ میداد، شادی دل مردم نه از باب بیحرمتی به امام حسین(ع) بلکه در کنار حزن و اندوه عزای سرور آزادگان جهان مفهوم پیدا میکرد. به هر تقدیر زندگی ما ترکیبی از غمها و شادیهاست.
به نظر میرسد فرهنگ ما در طول تاریخ، این مسائل را به شکلی تربیتشده درآورده که حتی ارتباطی به دولتها و نگاه رسمی ندارد. برخی نگرانیهایی که پیش از بازی اخیر فوتبال ابراز شد، از سوی افرادی بود که آشنایی چندانی با فضاهای ورزشی و فرهنگ حاکم بر آن ندارند و تاکنون در چنین مسابقاتی در جایگاه تماشاچی حضور نداشتهاند. البته به دلیل وجود آزادی در کشور ما، افراد حتما حق بیان دیدگاههای خود را دارند اما در کشور ما ارکان قانونی و در رأس آن، مقام معظم رهبری حضور دارند که فردی باتجربه، آگاه و دارای هوشیاری ویژه نسبت به تحولات جامعه هستند. در صورت لزوم حتما ایشان تذکرات لازم را به شکل علنی یا در جلسات با مسئولان بیان میکنند.
برگزاری موفق بازی ایران- کرهجنوبی در عصر روز تاسوعای امسال با تمهیدات درخورتوجه مسئولان فدراسیون فوتبال و سایر نهادها همراه شد که جای تقدیر دارد. با این حال برخی ارزشها دارای جنبههای اجتماعی هستند که مردم بدون برنامهریزیهای رسمی نیز آنها را پاس میدارند. اساسا مگر ممکن بود در بعدازظهر تاسوعا اجتماعی در نقطهای از ایران برپا و خارج از ضوابط دینی و ملی ما در آن رفتاری انجام شود؟ این روزها همه خیابانها و کوچههای شهرها و روستاهای ایران سیاهپوش هستند و این سنتی دینی است که بدون تمهیدات رسمی و به شکل خودجوش از سوی ایرانیان دنبال میشود.
تماشاگران بازی ایران - کره همان مردمی بودند که شبها در تکیهها و مساجد ما حضور دارند و طبیعی بود با رخت عزا بر تن و نمادهای عزاداری به ورزشگاه بزرگ آزادی بیایند و آن را به حسینیهای بزرگ تبدیل کنند. پیش از برگزاری این مسابقه، دیدگاههایی درباره لزوم تغییر در تقویم ورزشی نهادهای بینالمللی متولی ورزش مطرح شد. اینکه چنین نگاه عمیق و بلندمدتی بین مسئولان ورزشی ایران ایجاد شود، امری پسندیده است اما اگر با توجه به واقعیات میدانی عرصه ورزش و مدیریت ورزشی به آن نگاه کنیم، در حقیقت تکلیف سنگینی است که با توجه به دشواربودن تغییر برنامههای بینالمللی، بر دوش مدیران قرار داده میشود.
دیدگاه تان را بنویسید