حسین؛ سپیده‌ای که از کربلا طلوع کرد
"والفجر" یعنی قسم به سپیده‌دم! و چه سپیده‌ای روشنی‌بخش‌تر از حسین علیه السلام که در عاشورا دمید. گاهی بر روی نی! گاهی بر روی خاک! گاهی از داخل تشت! قسم به حسین علیه السلام! قسم به عاشورا! و بدان که امروز نیز عاشوراست ولی هنوز امامان زنده است...
امام صادق عليه السلام در روايتي سوره مبارکه فجر را سوره جدّ بزرگوارشان حسین‌ابن علی علیهماالسلام اعلام مي‌کنند و مي‌فرمايند:« اقْرَؤُا سُورَةَ الْفَجْرِ فِي فَرَائِضِكُمْ وَ نَوَافِلِكُمْ فَإِنَّهَا سُورَةُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیهماالسلام وَ ارْغَبُوا فِيهَا رَحِمَكُمُ اللَّهُ تَعَالَى [1] سوره فجر را در نمازهاى واجب و نمازهاى نافله خود بخوانيد، زيرا اين سوره حضرت حسين بن على عليهما السّلام است. به آن راغب باشيد، خدا شما را رحمت كند!».
از همین روایت به خوبی فهمیده می‌شود که تمام آیات این سوره مبارکه به امام حسین علیه السلام ارتباطی خاص دارند شاید این ارتباط نهفته در قیام و نهضت حسینی باشد. در این نوشتار به بررسی ارتباط آیه اول سوره مبارکه فجر با امام حسین علیه السلام و قیام ایشان می‌پردازیم.
" فجر" در اصل به معنى شكافتن وسيع است، و از آنجا كه نور صبح تاريكى شب را مىشكافد از آن تعبير به "فجر" شده است.[2]
طبق وصیّت پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله قرآن) و اهل بیت هیچ‌گاه از یکدیگر جدا نمی‌شوند.« كَأَنِّي دُعِيتُ فَأَجَبْتُ- وَ إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَكْبَرُ مِنَ الْآخَرِ- كِتَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ- وَ عِتْرَتِي أَهْلُ بَيْتِي فَانْظُرُوا كَيْفَ تَخْلُفُونَنِي فِيهِمَا [3] گويا عمرم به پايان رسيده، مرا مىخوانند و من اجابت كردم. همانا من دو گوهر گران‌بها در ميان شما مىگذارم كه يكى از آنها بزرگ‌تر از ديگری است: كتاب خداى عزّ و جلّ كه رشتهاى است از آسمان به زمين كشيده شده، و اهل بيت من! دقت كنيد كه بعد از اين حق آنها را رعايت كنيد». وجه شباهت سپیده‌دم با قیام سرخ حسینی ؛ شکافتن تاریکی
عبارت " حُسَيْنٌ مِنِّي" بیان‌گر این مطلب است که حسین علیه السلام از نسل من و تربیت یافته من است. امّا مهم‌تر از آن عبارت " أَنَا مِنْ حُسَيْنٍ" است. معنای این عبارت زمانی مشخّص شد که با قیام و شهادت حماسی و قهرمانانه حسین علیه السلام تاج و تخت حکومت جهل نوین را به هم ریخت و مردم تا ابد با نسخه تقلّبی و اسلام یزیدی آشنا شدند و تاریخ درسی ماندگار به آیندگان داد که هیچ‌گاه مسلمانان نباید زیر بار ذلّت بروند.
اگر در عصر جاهلیّت قبل از ظهور اسلام، بسیاری از مردم شرابخواری می‌کردند واسلام با ظهور و بعثت پیامبر خاتم صلوات الله علیه بساط شرابخواری را برچید در زمان خلافت یزید لعنت الله علیه او در ملأ عام شراب می‌خورد و کسی جرأت و یا فهم اعتراض و انقلاب را نداشت و همه در خواب غفلت به سر می‌بردند و نیاز بود که شخصیّتی همچون حسین ابن‌علی علیهماالسلام همچون خورشیدی این انحراف و ظلمت را رسوا و ذهن‌های خفته را بیدار و دین اسلام را زنده کند. حتّی اگر نیاز باشد از بالای نیزه‌ی جهالت، نورافشانی کند! و یا در تشت ظلم، آواز قرآن و هدایت را سر دهد!
[1]. بحارالأنوار(ط-بيروت)، ج44، ص218. [2]. تفسير نمونه، ج26، ص441. [3]. صحيفه إمام رضا عليه السلام، ص59. [4]. كامل الزيارات، ص53.
دیدگاه تان را بنویسید