جلب رحمت و برکات الهی از چه راههای امکان پذیر است؟

تبیان: هدف خداوند از سلب رحمت و دریغ نعمت از ساکنان زمین به هنگام فراوان شدن گناه، توجه دادن به آنها و وادار کردن به استغفار و توبه است؛ چرا که استغفار و توبه وسیله جلب رحمت و برکات الهى است، و گرنه در جود و بخشش الهى هیچ بُخل و منعى وجود ندارد، و آنچه در این جهان مانع وصول فیوضات ربّانى می شود عدم قابلیّت بندگان است؛ زیرا هر کسى استعداد چیزى را داشته باشد به آن می رسد. دین اسلام ، انسان را موجودی مادی نمی داند و امور معنوی را در زندگی او دخیل می داند. یکی از امور معنوی، برکت است که اگر عوامل آن رعایت شود ، آثار مثبت بیشماری دارد. برکت امری است مهم تر از ثروت، ضمن اینکه ثروت ممکن است موقتی یا فقط مختص به مال باشد اما برکت پایدار است و تنها به مال تعلق نمی گیرد بلکه زوایای مختلف زندگی مانند عمر و زمان را در برگیرد.کلمه برکت و مشتقات آن ، سی و دو بار در قرآن کریم ذکر شده و در گفت وگوی انسان ها به کار می رود که چیزی را دارای برکت و چیزی را فاقد آن می دانند. با مطالعه آیات قرآن و روایات معصومین (علیهم السلام) به عوامل برکت زا در زندگی انسان پی می بریم که امید است انسان ها به جای زحمت برای جمع آوری ثروت به این عوامل روی آورند و نه تنها مال و ثروت، بلکه عمر، قدم های خیر و قلم و فکر آنها با برکت و اثرگذار باشد، برخی از این عوامل عبارتند از: 1 - دعا: نحوه سخن گفتن با دیگران ، از مواردی است که در دین اسلام مورد تأکید و توجه قرار گرفته است. حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) فرمود: به برادرتان مبارکباد بگویید و برایش برکت بخواهید. طلب برکت برای برادران دینی، انرژی مثبت زیادی در وجود مومنین ایجاد می کند، زیرا وجود مومنان حقیقی آکنده از برکت است و دعای آنها در حق برادرانشان، برکت را به زندگی آنها هدیه می دهد. 2 - ایمان و تقوا: در قرآن و حدیث به اثر عمیق ایمان و تقوا در زندگى مادى انسان ها، اشاره شده است: امام على (علیه السلام): «شما را به تقوای الهی، سفارش می کنم ...؛ زیرا هرکس تقوا پیشه کند، سختی ها، پس از آن که نزدیک شده اند، از او دور می شوند ... و رحمت، پس از آن که رمیده است، به او مهربان می گردد و [چشمه ] نعمت ها، پس از آن که خشکیده، بر او جوشان می شود و [بارانِ ] برکت، پس از آن که نَم نَم گشته است، بر او سیل آسا می گردد». (سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، ص 312 -313) 3 - پرداخت زکات: امام باقر (علیه السلام) فرموده اند: « وَ الزَّکَاه تَزِیدُ فِی الرِّزْق » اما اگر ما هر چیز را دارای زکات بدانیم و زکات را نیز مایه برکت بخوانیم، آنگاه به معنای عامی برخواهیم خورد که رعایت این معنا در عرصه های مختلف زندگی، حیاتی پر از برکت در تمام زمینه ها برای ما به ارمغان خواهد آورد. 4 - صله رحم : پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله): «هر کس خوش دارد که عمرش طولانى و روزی اش فراوان شود، تقوای الهی پیشه کند و صله رحم نماید». (کوفی اهوازی، حسین بن سعید، الزهد، ص 39) امام على (علیه السلام): «برترین چیزى که وسیله جویان به آن متوسّل می شوند، ایمان به خدا و پیامبرش ... و صله رحم است، که مایه فزونى ثروت و تأخیر افتادن اجل است». (من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 205) 5 - سلام دادن به هنگام ورود به خانه : پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله): «هر گاه یکى از شما به خانه خود وارد می شود، سلام کند؛ چرا که برکت می آورد و فرشتگان با آن، مأنوس می شوند». (شیخ صدوق، محمد بن على ، علل الشرائع، ج 2، ص 583) 6 - راست گویی در معامله: پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله): «هرگاه دو معامله گر راست بگویند، به هر دوى آنها، برکت داده می شود. و هر گاه دروغ بگویند و خیانت کنند، به هیچ کدامشان برکت داده نخواهد شد». (الکافی، ج 5، ص 174) 7 - راضى بودن انسان از تقدیر خداوند: پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله): «هر کسى روزی اى دارد که ناچار به او خواهد رسید. پس هر کس به آن راضى شود، برایش پُربرکت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر کس به آن راضى نباشد، نه برکت خواهد یافت و نه او را بس خواهد بود. روزى، در پى انسان است، آن گونه که اجلش در پى او است» (دیلمی، حسن بن محمد، اعلام الدین فی صفات المومنین، ص 342) 8 - قناعت : پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) : «قناعت، برکت است» (کوفی، محمد بن محمد اشعث، الجعفریات(الأشعثیات)، ص 160)