کار سیستمی نیازمند آموزش است/فارغ التحصیلان مهارت کافی ندارند/ در تربیت نیروی انسانی ماهر دچار مشکل هستیم
شهردار تهران گفت: باید بپذیریم که جامعه، کار، شغل، علم و همه چیز با شدت و سرعت در حال تغییر است. بنابراین باید خودمان را با تغییرات همراه و همپا کنیم. اگر می خواهیم مدیریت کنیم نباید در مقابل تغییر مقاومت کرده و تغییرات را نپذیریم چرا که گاهی اوقات در مراکز آموزشی همین مقابله با تغییر مانع از رشد و خلاقیت در مجموعه ها می شود.
سرویس سیاسی «فردا»؛ محمدباقر قالیباف طی سخنانی در مراسم افتتاحیه سال تحصیلی 93 - 94 موسسه آموزش عالی علمی-کاربردی شهرداری تهران، ابراز داشت: چالش هایی هستند که حداقل 15 الی 20 سال در محیط های آموزشی ما وجود دارد اما در این زمینه تنها مساله ها را گفته ایم و برای آن چاره اندیشی نکرده ایم. امیدواریم به سهم خودمان در این موس
سه تلاش کنیم و شجاعت به خرج دهیم تا مسایل و مشکلات را حل و فصل کنیم. این در حالی است که اعضای هیات امنای این موسسه از گرایش های مختلف، اساتید حوزه های نظری و دارای تجربه اجرایی هستند. شهردار تهران تاکید کرد: یکی از مشکلاتی که امروز محیط های آموزشی ما دارد آن است که سیستم های بسیار سنتی، سخت و سنگین و بوروکراسی اداری دارند. البته یک بخش به نبود امکانات برمی گردد و باید اقرار کنم خیلی از امکاناتی که لازم است برای محیط های آموزشی ما فراهم شود، وجود ندارد. وی ادامه داد: در آموزش و پرورش و مدارس تقریبا حدود 99 درصد بودجه آموزش و پرورش به پرداخت حقوق و مسایل جاری اختصاص پیدا می کند و تنها یک درصد برای
موضوعات آموزشی، کمک آموزشی و اوقات فراغت اختصاص پیدا می کند. این در حالی است که در این مباحث باید مقداری نگرش ها را عوض کنیم. قالیباف تاکید کرد: ما در این مرکز و در چهارجوب سیاست هایی که دانشگاه علمی-کاربردی دارد، آماده هستیم در بخش هایی که احساس می کنیم باید الگوسازی شود، با شجاعت و پختگی تصمیم بگیریم و مسایل را در زمینه سیستم اداری، هیات علمی، نوع ارتباط ها و ... پیش ببریم. به این ترتیب در این مجموعه باید یک اصلاح کار صورت گیرد تا همان مسیر غلطی که در گذشته تجربه شده است را تمرین نکنیم. شهردار تهران تصریح کرد: باید بپذیریم که جامعه، کار، شغل، علم و همه چیز با شدت و سرعت در حال تغییر است. بنابر این باید خودمان را با تغییرات همراه و همپا کنیم. البته من نمی گوییم که الزاما باید به هر تغییری تن دهیم اما بدون شک برای هر تغییری- قبل از اینکه موج آن تغییر ما را تحت تاثیر قرار دهد- باید تدبیر کنیم. آنچنان که می خواهیم مدیریت کنیم نباید در مقابل تغییر مقاومت کرده و تغییرات را نپذیریم چرا که گاهی اوقات در مراکز آموزشی همین مقابله با تغییر مانع از رشد و خلاقیت در مجموعه ها می شود. وی با تاکید بر این که ما شهر را
یک موجود زنده و پویا می دانیم، گفت: ما شهری را می توانیم خوب اداره کنیم که این شهر، یک شهر یادگیرنده باشد. از این مسیر به دانایی و توانایی در مجموعه شهر می رسیم. البته نمی خواهم بگویم که این موسسه همه این رسالت را بر عهده دارد اما این موسسه در فلسفه وجودی خودش باید به درستی دقت کند و در مسیر همین فلسفه وجودی حرکت کند. شهردار پایتخت در ادامه گفت: بسیاری از فارغ التحصیلانی که امروز داریم شرایطشان بدین گونه است که درس خوانده اند تا مدرک بگیرند اما پس از اخذ مدرک مجددا باید شروع کنند تا مهارت پیدا کنند و کار را انجام دهند. در این موضوع کشورهای پیشرفته عمدتا به این سبک دانشجو نمی پذیرند که از مقطع ابتدایی تا مقطع دکترا بی وقفه تحصیل کنند و معلوم نباشد پس از فارغ التحصیلی چه اتفاقی می افتد. وی افزود: وقتی جوان بیکار داریم این مساله بد است اما بدتر از آن جوان تحصیلکرده ای است که با هزینه های گزافی دولت و هزینه ها و زحمت و مشقت خانواده مدرک گرفته اما بیکار است. این موارد سیاست های غلطی است که امروز دنبال می کنیم. به نحوی که در برخی نقاط طول دوره ها را کم می کنیم، کلاس های را افزایش می دهیم، فارغ التحصیلان را به
چندین میلیون نفر می رسانیم اما یا شغل نیست و یا فرد فارغ التحصیل شده برای این شغل تربیت نشده است. حتی بسیاری از افراد وقتی وارد محیط دانشگاه می شوند هیچ علاقه ای به رشته خود نداشته و اصلا در این رشته خلاقیت ندارند اما در کنکور قبول شده اند باید در آن رشته تحصیل کنند. شهردار تهران تصریح کرد: ما در این موسسه می توانیم این رفتار را نداشته باشیم. فلسفه جدی این موسسه نیز این است که ما در حوزه محیط های خود در شهرداری کار را به گونه دیگری دنبال کنیم. چرا که برای کارمندان خود نیازمند دوره های خاصی هستیم. در این شرایط فرصت دانشگاه علمی - کاربردی باعث شده است تا ما بتوانیم مدرک هم صادر کنیم. البته در این بخش باز هم خلاف روال دنیا عمل می کنیم اما فرهنگ مدرک را خود ما در کشور برای اشتغال، کار و سوابق رسمیت داده ایم. حال دانشگاه علمی کاربردی این فرصت را فراهم کرده است. قالیباف یادآور شد: در ارتقای شغلی یک فرد جایی نیاز پیدا می کنند که بعد از چند سال کار کردن، مدرک کارشناسی ارشد را منطبق با کار خودش دریافت کند. از این رو باید این فرصت را فراهم کنیم تا این کار را انجام دهد. اگر این مسیر را بر اساس نیاز، تعریف و ارتقای
شغلی - و نه ولع صرف مدرک گرفتن -طی کنیم و تحصیلات را هم با همان محتوای درسی که برای آن نیازمندیم انجام دهیم، آن اتفاقی که مد نظر است محقق می شود. شهردار تهران همچنین ابراز کرد: درون شهرداری سازمان های متعددی داریم که افراد زیر مجموعه آن ها کارمند و کارگر رسمی ما نیستند، اما در شهر بسیار اثرگذار هستند و در صورتی که قابلیت های مهارتی و علمی آن ها بالا برود می توانند اثر گذار باشند؛ به عنوان مثال بیش از 100 هزار نفر راننده تاکسی در تهران هستند و اگر بتوانیم این مجموعه را ارتقای مهارتی، آموزشی و علمی دهیم، حتما می توانیم تاثیرگذاری های جدی در فرهنگ شهر داشته باشیم. وی گفت: اگر یک ماشین در شهر تصمیم بگیرد درست رانندگی کند و مصمم باشد که سبقت بی جا نگیرد و در خط خودش با سرعت مجاز حرکت کند، چهار ماشین اطراف آن ناگزیر هستند این قانون را رعایت کنند. بنابر این اگر 100 هزار رانندگی تاکسی این کار را انجام دهند، 400 هزار ماشین دیگر را تحت تاثیر قرار می دهند و اگر 500 هزار ماشین در شهر درست رانندگی کنند یعنی همه خودرو ها ناگزیر هستند درست رانندگی کنند بنابر این آن تغییر رفتار اتفاق می افتد. همچنین شهرداری تهران طبق
قانون مسئول حمل و نقل بار و مسافر است و شهرداری باید همه آژانس های مسافری را مدیریت کند؛ اگر آن ها این آموزش را ببیند اتفاقی که به دنبالش هستیم، رخ خواهد داد. قالیباف ادامه داد: یکی از مشکلات جدی ما آن است که کارگر ماهر و تکنسین جدی نداریم. آیا ما در کار مهندسی به فوق دیپلم نیازمند نیستیم؟ در عین وجود این نیاز اما در استخدام این مورد را رعایت نمی کنیم و به جای یک فوق دیپلم تکنسین ماهر، یک فوق لیسانس را به جای او می گذاریم. وی تاکید کرد: ما هم در حوزه آموزش و هم در حوزه سیستم هایی که می خواهیم از افراد استفاده کنیم دچار مشکل هستیم. چرا که بنا به نیاز آموزش نمی دهیم بلکه آموزش ما بر این اساس است که چقدر صندلی داریم و افراد چقدر می خواهند پول بدهند امادر این شرایط خروجی معلوم نیست و سرمایه عظیمی را هدر می دهیم. شهردار تهران تاکید کرد: این موسسه با قابلیتی که دارد هم برای درون شهرداری و هم برای همه تشکل ها و سازمان هایی که به جهت قوانین و مقررات و یا به جهت همکاری با شهرداری ارتباط دارند، می تواند به درستی و با متدهای جدید اثرگذاری کند. البته الزاما این بخش ها پیمانکار شهرداری نیستند بلکه بخشی از آن ها NGO
ها، بخشی پیمانکاران و بخشی نیز تشکل هایی هستند که بر اساس قانون با ما همکاری می کنند و شهرداری می تواند الزاماتی برای کار آن ها داشته باشد تا ارتقای کیفیت زندگی در شهر در ابعاد مختلف رخ دهد. معنی این حرف آن نیست که از ما درخواست ساختمان و صندلی کنید چرا که دیگر نباید کاری را با سیستم متمرکز و تمرکز در یک سازمان دنبال کنیم؛ این موارد از موضوعات جدی است که فلسفه وجودی این موسسه به شمار می رود. وی افزود: نباید دنبال این برویم که در شهرداری از فلان دانشگاه برای فوق لیسانس و دکترا بورسیه بگیریم. ممکن است ضمانت دهیم عزیزی که اینجا بر اساس نیاز ما و طرح درسی که ما نیاز داریم تحصیل می کند، می تواند موثر باشد. یک کارشناس 4 - 5 سال کار کرده در شهرداری به مراتب کارآمد تر از کارشناسی است که در دانشگاه فارغ التحصیل شده است. دکتر قالیباف با تاکید بر اینکه «مجموعه های آموزشی ما باید مساله محور حرکت کنند»، گفت: ما دانشجویان را سر کلاس می بریم و انبوهی از اطلاعات را در ذهن آن ها پر می کنیم، بدون اینکه توجه کنیم این حجم از اطلاعات قرار است چه مشکلی را از جامعه حل کند. نتیجه این است که پایان نامه های متعدد در حوزه های
کارشناسی ارشد و دکتری بیرون می آید و بعضا موضوعاتی را انتخاب می کنند که به درد هیچ جایی نمی خورد. به گفته شهردار تهران در حوزه مدیریت های اجرایی و عملی بعضا به دلایل قابل قبول و یا ضعف مدیران اجرایی و ضعف رویکرد علمی، شکاف عمیقی بین حوزه های نظری و دانشگاه های ما و حوزه های عملی و اجرایی اتفاق می افتد. وی اظهار کرد: در بعضی از دانشگاه های بنام در شهر تهران به گونه ای است که هر بخشی در دانشگاه با بخش مربوطه خودشان ارتباط خوب و دقیقی برقرار کرده اند؛ این بخش ها تقریبا به یک دهه ارتباط تنگاتنگ رسیده اند و صحنه اجرا، وزارتخانه و دستگاه ها بیشترین نیاز را به فارغ التحصیلان داشته اند. حتی امروز وقتی وارد محیط دانشگاه می شوید، آن دانشکده و گرایش از ساختمان، صندلی، وسایل کمک آموزشی و امکانات بهتری برخوردار است و بسیاری از دانشجویان نیز قبل از فارغ التحصیلی کارشان مشخص است. در این شرایط ارز کمتری مصرف می شود، به مسایل تولید داخلی بیشتر توجه دارند و به دلیل اینکه از همان ابتدا دغدغه این دانشکده مشخص شده، سیستم هم از این دانشکده حمایت می کند. شهردار تهران یادآور شد: این موسسه در مجموعه شهرداری نیز دقیقا می تواند
این ارتباطات را برقرار کند؛ اینکه معاون مربوطه رئیس سیاست گذاری موسسه است را نباید یک رابطه تشریفاتی و سوری محسوب کنید. همچنین اگر بنده در هیات امنا عضو هستم نباید رفتار اداری و سوری با آن شود چرا که من از یک طرف شهردار تهران هستم و می دانم که چه دغدغه ای وجود دارد. بر این اساس در حوزه فرهنگی و اجتماعی باید طرح درس فراهم شده و محیطی ایجاد شود تا این دغدغه حل شود، در غیر این صورت سازمان ها و ساختار ما اصلاح نخواهد شد. وی گفت: ما می خواهیم یک کار سیستمی کنیم و کار سیستمی نیز نیازمند آموزش، تربیت و پژوهش است، اما آموزش، تربیت و پژوهشی که مساله محور باشد. به این ترتیب وقتی یک فرد وارد سرای محله شد، باید بداند که شرح وظایف سرای محله چه چیزی است و از مدیریت و فرهنگ چه آشنایی دارد؟ این فرد باید طرح درس را داشته باشد و یا اگر به یک سرای محله رفت، همزمان آموزش ببیند نه اینکه از رشته ها و با نگاه های مختلف به یک سرای محله برود. نتیجه این اقدام آن است که همیشه از صفر شروع می کنیم. شهردار تهران در این زمینه ابراز داشت: وقتی وارد شهرداری تهران شدم هیچ کس با من حرف نزد که شهر با این عظمت را بر اساس این سند اداره می
کردیم و اگرشما قبول ندارید این سند را اصلاح کنید. به این ترتیب از وقتی به شهرداری تهران آمدم از نو فکر کردم، حتی زمانی که می خواستم با مدیران شهرداری آشنا شوم به حوزه منابع انسانی گفتم یک بیوگرافی و سابقه از 100 مدیر ارشد شهرداری به من بدهید تا با آن ها آشنا شوم اما هیچ چیز نتوانستیم بگیریم. وی گفت: این موارد حاکی از همان جایی است که ما مساله محور و پژوهش محور حرکت نمی کنیم و آموزش های ما در راستای نیازهای ما نیست. اگر فردی شهرداری را انتخاب کرده است، هم من به عنوان مدیر باید او را در تخصصش به کار بگیرم و هم سیستم به گونه ای آموزش دیده باشد که به کارگیری یک فرد در جایی غیر از تخصص او، امری نکوهیده باشد نه ایکه هر کسی را هر کجا بگذاریم. همچنین در آموزش ها، ارتقاهای شغولی، حقوق ها، عزل و نصب ها و ... باید به این مسایل توجه کنیم و کارها را پیش ببریم. شهردار تهران در پایان گفت: امیدوارم بخش های مختلف شهرداری بت پرستی قرن بیست و یکمی نکنند که هر بخشی ساز خودش را بزند و این موسسه بتواند هدایت، نظارت و جهت دهی را با هماهنگی هیات علمی، اساتید و دانشجویان انجام دهد تا یک مجموعه پویا را پیش ببریم.
سه تلاش کنیم و شجاعت به خرج دهیم تا مسایل و مشکلات را حل و فصل کنیم. این در حالی است که اعضای هیات امنای این موسسه از گرایش های مختلف، اساتید حوزه های نظری و دارای تجربه اجرایی هستند. شهردار تهران تاکید کرد: یکی از مشکلاتی که امروز محیط های آموزشی ما دارد آن است که سیستم های بسیار سنتی، سخت و سنگین و بوروکراسی اداری دارند. البته یک بخش به نبود امکانات برمی گردد و باید اقرار کنم خیلی از امکاناتی که لازم است برای محیط های آموزشی ما فراهم شود، وجود ندارد. وی ادامه داد: در آموزش و پرورش و مدارس تقریبا حدود 99 درصد بودجه آموزش و پرورش به پرداخت حقوق و مسایل جاری اختصاص پیدا می کند و تنها یک درصد برای
موضوعات آموزشی، کمک آموزشی و اوقات فراغت اختصاص پیدا می کند. این در حالی است که در این مباحث باید مقداری نگرش ها را عوض کنیم. قالیباف تاکید کرد: ما در این مرکز و در چهارجوب سیاست هایی که دانشگاه علمی-کاربردی دارد، آماده هستیم در بخش هایی که احساس می کنیم باید الگوسازی شود، با شجاعت و پختگی تصمیم بگیریم و مسایل را در زمینه سیستم اداری، هیات علمی، نوع ارتباط ها و ... پیش ببریم. به این ترتیب در این مجموعه باید یک اصلاح کار صورت گیرد تا همان مسیر غلطی که در گذشته تجربه شده است را تمرین نکنیم. شهردار تهران تصریح کرد: باید بپذیریم که جامعه، کار، شغل، علم و همه چیز با شدت و سرعت در حال تغییر است. بنابر این باید خودمان را با تغییرات همراه و همپا کنیم. البته من نمی گوییم که الزاما باید به هر تغییری تن دهیم اما بدون شک برای هر تغییری- قبل از اینکه موج آن تغییر ما را تحت تاثیر قرار دهد- باید تدبیر کنیم. آنچنان که می خواهیم مدیریت کنیم نباید در مقابل تغییر مقاومت کرده و تغییرات را نپذیریم چرا که گاهی اوقات در مراکز آموزشی همین مقابله با تغییر مانع از رشد و خلاقیت در مجموعه ها می شود. وی با تاکید بر این که ما شهر را
یک موجود زنده و پویا می دانیم، گفت: ما شهری را می توانیم خوب اداره کنیم که این شهر، یک شهر یادگیرنده باشد. از این مسیر به دانایی و توانایی در مجموعه شهر می رسیم. البته نمی خواهم بگویم که این موسسه همه این رسالت را بر عهده دارد اما این موسسه در فلسفه وجودی خودش باید به درستی دقت کند و در مسیر همین فلسفه وجودی حرکت کند. شهردار پایتخت در ادامه گفت: بسیاری از فارغ التحصیلانی که امروز داریم شرایطشان بدین گونه است که درس خوانده اند تا مدرک بگیرند اما پس از اخذ مدرک مجددا باید شروع کنند تا مهارت پیدا کنند و کار را انجام دهند. در این موضوع کشورهای پیشرفته عمدتا به این سبک دانشجو نمی پذیرند که از مقطع ابتدایی تا مقطع دکترا بی وقفه تحصیل کنند و معلوم نباشد پس از فارغ التحصیلی چه اتفاقی می افتد. وی افزود: وقتی جوان بیکار داریم این مساله بد است اما بدتر از آن جوان تحصیلکرده ای است که با هزینه های گزافی دولت و هزینه ها و زحمت و مشقت خانواده مدرک گرفته اما بیکار است. این موارد سیاست های غلطی است که امروز دنبال می کنیم. به نحوی که در برخی نقاط طول دوره ها را کم می کنیم، کلاس های را افزایش می دهیم، فارغ التحصیلان را به
چندین میلیون نفر می رسانیم اما یا شغل نیست و یا فرد فارغ التحصیل شده برای این شغل تربیت نشده است. حتی بسیاری از افراد وقتی وارد محیط دانشگاه می شوند هیچ علاقه ای به رشته خود نداشته و اصلا در این رشته خلاقیت ندارند اما در کنکور قبول شده اند باید در آن رشته تحصیل کنند. شهردار تهران تصریح کرد: ما در این موسسه می توانیم این رفتار را نداشته باشیم. فلسفه جدی این موسسه نیز این است که ما در حوزه محیط های خود در شهرداری کار را به گونه دیگری دنبال کنیم. چرا که برای کارمندان خود نیازمند دوره های خاصی هستیم. در این شرایط فرصت دانشگاه علمی - کاربردی باعث شده است تا ما بتوانیم مدرک هم صادر کنیم. البته در این بخش باز هم خلاف روال دنیا عمل می کنیم اما فرهنگ مدرک را خود ما در کشور برای اشتغال، کار و سوابق رسمیت داده ایم. حال دانشگاه علمی کاربردی این فرصت را فراهم کرده است. قالیباف یادآور شد: در ارتقای شغلی یک فرد جایی نیاز پیدا می کنند که بعد از چند سال کار کردن، مدرک کارشناسی ارشد را منطبق با کار خودش دریافت کند. از این رو باید این فرصت را فراهم کنیم تا این کار را انجام دهد. اگر این مسیر را بر اساس نیاز، تعریف و ارتقای
شغلی - و نه ولع صرف مدرک گرفتن -طی کنیم و تحصیلات را هم با همان محتوای درسی که برای آن نیازمندیم انجام دهیم، آن اتفاقی که مد نظر است محقق می شود. شهردار تهران همچنین ابراز کرد: درون شهرداری سازمان های متعددی داریم که افراد زیر مجموعه آن ها کارمند و کارگر رسمی ما نیستند، اما در شهر بسیار اثرگذار هستند و در صورتی که قابلیت های مهارتی و علمی آن ها بالا برود می توانند اثر گذار باشند؛ به عنوان مثال بیش از 100 هزار نفر راننده تاکسی در تهران هستند و اگر بتوانیم این مجموعه را ارتقای مهارتی، آموزشی و علمی دهیم، حتما می توانیم تاثیرگذاری های جدی در فرهنگ شهر داشته باشیم. وی گفت: اگر یک ماشین در شهر تصمیم بگیرد درست رانندگی کند و مصمم باشد که سبقت بی جا نگیرد و در خط خودش با سرعت مجاز حرکت کند، چهار ماشین اطراف آن ناگزیر هستند این قانون را رعایت کنند. بنابر این اگر 100 هزار رانندگی تاکسی این کار را انجام دهند، 400 هزار ماشین دیگر را تحت تاثیر قرار می دهند و اگر 500 هزار ماشین در شهر درست رانندگی کنند یعنی همه خودرو ها ناگزیر هستند درست رانندگی کنند بنابر این آن تغییر رفتار اتفاق می افتد. همچنین شهرداری تهران طبق
قانون مسئول حمل و نقل بار و مسافر است و شهرداری باید همه آژانس های مسافری را مدیریت کند؛ اگر آن ها این آموزش را ببیند اتفاقی که به دنبالش هستیم، رخ خواهد داد. قالیباف ادامه داد: یکی از مشکلات جدی ما آن است که کارگر ماهر و تکنسین جدی نداریم. آیا ما در کار مهندسی به فوق دیپلم نیازمند نیستیم؟ در عین وجود این نیاز اما در استخدام این مورد را رعایت نمی کنیم و به جای یک فوق دیپلم تکنسین ماهر، یک فوق لیسانس را به جای او می گذاریم. وی تاکید کرد: ما هم در حوزه آموزش و هم در حوزه سیستم هایی که می خواهیم از افراد استفاده کنیم دچار مشکل هستیم. چرا که بنا به نیاز آموزش نمی دهیم بلکه آموزش ما بر این اساس است که چقدر صندلی داریم و افراد چقدر می خواهند پول بدهند امادر این شرایط خروجی معلوم نیست و سرمایه عظیمی را هدر می دهیم. شهردار تهران تاکید کرد: این موسسه با قابلیتی که دارد هم برای درون شهرداری و هم برای همه تشکل ها و سازمان هایی که به جهت قوانین و مقررات و یا به جهت همکاری با شهرداری ارتباط دارند، می تواند به درستی و با متدهای جدید اثرگذاری کند. البته الزاما این بخش ها پیمانکار شهرداری نیستند بلکه بخشی از آن ها NGO
ها، بخشی پیمانکاران و بخشی نیز تشکل هایی هستند که بر اساس قانون با ما همکاری می کنند و شهرداری می تواند الزاماتی برای کار آن ها داشته باشد تا ارتقای کیفیت زندگی در شهر در ابعاد مختلف رخ دهد. معنی این حرف آن نیست که از ما درخواست ساختمان و صندلی کنید چرا که دیگر نباید کاری را با سیستم متمرکز و تمرکز در یک سازمان دنبال کنیم؛ این موارد از موضوعات جدی است که فلسفه وجودی این موسسه به شمار می رود. وی افزود: نباید دنبال این برویم که در شهرداری از فلان دانشگاه برای فوق لیسانس و دکترا بورسیه بگیریم. ممکن است ضمانت دهیم عزیزی که اینجا بر اساس نیاز ما و طرح درسی که ما نیاز داریم تحصیل می کند، می تواند موثر باشد. یک کارشناس 4 - 5 سال کار کرده در شهرداری به مراتب کارآمد تر از کارشناسی است که در دانشگاه فارغ التحصیل شده است. دکتر قالیباف با تاکید بر اینکه «مجموعه های آموزشی ما باید مساله محور حرکت کنند»، گفت: ما دانشجویان را سر کلاس می بریم و انبوهی از اطلاعات را در ذهن آن ها پر می کنیم، بدون اینکه توجه کنیم این حجم از اطلاعات قرار است چه مشکلی را از جامعه حل کند. نتیجه این است که پایان نامه های متعدد در حوزه های
کارشناسی ارشد و دکتری بیرون می آید و بعضا موضوعاتی را انتخاب می کنند که به درد هیچ جایی نمی خورد. به گفته شهردار تهران در حوزه مدیریت های اجرایی و عملی بعضا به دلایل قابل قبول و یا ضعف مدیران اجرایی و ضعف رویکرد علمی، شکاف عمیقی بین حوزه های نظری و دانشگاه های ما و حوزه های عملی و اجرایی اتفاق می افتد. وی اظهار کرد: در بعضی از دانشگاه های بنام در شهر تهران به گونه ای است که هر بخشی در دانشگاه با بخش مربوطه خودشان ارتباط خوب و دقیقی برقرار کرده اند؛ این بخش ها تقریبا به یک دهه ارتباط تنگاتنگ رسیده اند و صحنه اجرا، وزارتخانه و دستگاه ها بیشترین نیاز را به فارغ التحصیلان داشته اند. حتی امروز وقتی وارد محیط دانشگاه می شوید، آن دانشکده و گرایش از ساختمان، صندلی، وسایل کمک آموزشی و امکانات بهتری برخوردار است و بسیاری از دانشجویان نیز قبل از فارغ التحصیلی کارشان مشخص است. در این شرایط ارز کمتری مصرف می شود، به مسایل تولید داخلی بیشتر توجه دارند و به دلیل اینکه از همان ابتدا دغدغه این دانشکده مشخص شده، سیستم هم از این دانشکده حمایت می کند. شهردار تهران یادآور شد: این موسسه در مجموعه شهرداری نیز دقیقا می تواند
این ارتباطات را برقرار کند؛ اینکه معاون مربوطه رئیس سیاست گذاری موسسه است را نباید یک رابطه تشریفاتی و سوری محسوب کنید. همچنین اگر بنده در هیات امنا عضو هستم نباید رفتار اداری و سوری با آن شود چرا که من از یک طرف شهردار تهران هستم و می دانم که چه دغدغه ای وجود دارد. بر این اساس در حوزه فرهنگی و اجتماعی باید طرح درس فراهم شده و محیطی ایجاد شود تا این دغدغه حل شود، در غیر این صورت سازمان ها و ساختار ما اصلاح نخواهد شد. وی گفت: ما می خواهیم یک کار سیستمی کنیم و کار سیستمی نیز نیازمند آموزش، تربیت و پژوهش است، اما آموزش، تربیت و پژوهشی که مساله محور باشد. به این ترتیب وقتی یک فرد وارد سرای محله شد، باید بداند که شرح وظایف سرای محله چه چیزی است و از مدیریت و فرهنگ چه آشنایی دارد؟ این فرد باید طرح درس را داشته باشد و یا اگر به یک سرای محله رفت، همزمان آموزش ببیند نه اینکه از رشته ها و با نگاه های مختلف به یک سرای محله برود. نتیجه این اقدام آن است که همیشه از صفر شروع می کنیم. شهردار تهران در این زمینه ابراز داشت: وقتی وارد شهرداری تهران شدم هیچ کس با من حرف نزد که شهر با این عظمت را بر اساس این سند اداره می
کردیم و اگرشما قبول ندارید این سند را اصلاح کنید. به این ترتیب از وقتی به شهرداری تهران آمدم از نو فکر کردم، حتی زمانی که می خواستم با مدیران شهرداری آشنا شوم به حوزه منابع انسانی گفتم یک بیوگرافی و سابقه از 100 مدیر ارشد شهرداری به من بدهید تا با آن ها آشنا شوم اما هیچ چیز نتوانستیم بگیریم. وی گفت: این موارد حاکی از همان جایی است که ما مساله محور و پژوهش محور حرکت نمی کنیم و آموزش های ما در راستای نیازهای ما نیست. اگر فردی شهرداری را انتخاب کرده است، هم من به عنوان مدیر باید او را در تخصصش به کار بگیرم و هم سیستم به گونه ای آموزش دیده باشد که به کارگیری یک فرد در جایی غیر از تخصص او، امری نکوهیده باشد نه ایکه هر کسی را هر کجا بگذاریم. همچنین در آموزش ها، ارتقاهای شغولی، حقوق ها، عزل و نصب ها و ... باید به این مسایل توجه کنیم و کارها را پیش ببریم. شهردار تهران در پایان گفت: امیدوارم بخش های مختلف شهرداری بت پرستی قرن بیست و یکمی نکنند که هر بخشی ساز خودش را بزند و این موسسه بتواند هدایت، نظارت و جهت دهی را با هماهنگی هیات علمی، اساتید و دانشجویان انجام دهد تا یک مجموعه پویا را پیش ببریم.
دیدگاه تان را بنویسید