با دغدغه این روزهای معلمان آشنا شويد

مهر: اما ماجرا به این ختم نمی شود، وقتی که پای درد دل معلمان می نشینیم آنها دل خوشی از شغل خود ندارند. یکی از حقوق کم گلایه دارد و دیگری از نبود تسهیلاتی برای خرید مسکن و آن یکی نمی داند بغض های خاموش و فروخورده ۳۰ ساله خود را کجا و برای کی واگویه کند. قریب به اتفاقشان از وضعیت بد معیشتی و اقتصادی و تفاوت کار خود با سایر کارمندان سخن به میان می آورند. تنها یک هفته فرصت دارند تا تمام دغدغه ها، فراموشی ها و گلایه هایشان را به گوش مردم و مسوولان برسانند. فرزندان معلمان محروم از استخدام پس از بازنشستگی والدین اکرم. ص از معلمان بازنشسته آموزش و پرورش است. گلایه های او به تامین مسکن و حقوق اندکشان خلاصه نمی شود. او می گوید:« در تمامی شغل ها، بعد از ۳۰ سال تلاش و کوشش و بازنشستگی این امتیاز به والدین داده می شود که می توانند نخستین فرزند خود را به جای خود در همان اداره و وزارتخانه استخدام کنند، اما برای ما معلمان این امکان وجود ندارد و در شرایطی که امروز اکثر جوانان با معضل بیکاری دست و پنجه نرم می کنند، ما معلمان نمی توانیم فرزندان خود را به جای خود به استخدام آموزش و پرورش دربیاوریم.» این معلم بازنشسته همچنین از دغدغه های دیگرش همچون تامین مسکن و ارائه تسهیلات از سوی آموزش و پرورش سخن به میان می آورد و توضیح می دهد:« یکی از دغدغه های اصلی معلمان از گذشته تا به امروز تامین مسکن بوده است. اما متاسفانه آموزش و پرورش هیچ تسهیلاتی به معلمان برای خرید مسکن نمی دهد و اگر هم قرار باشد این تسهیلات داده شود احتمالاً نوبت به ما بازنشستگان نخواهد رسید. حتی حقوق بازنشستگان در بیشتر ماه ها با تاخیر پرداخت می شود. این در حالی است که در این ۳۰ سال خدمت، هیچگاه با تاخیر در سر کلاس ها حاضر نشده ایم.» او از میزان حقوق دریافتی خود نیز گلایه داشته و بیان می کند:« هم اکنون بازنشستگان به طور تقریبی ماهانه ۶۰۰ هزار تومان دریافت می کنند، این میزان حقوق تا قبل از گرانی ها و همچنین برداشته شدن یارانه ها شاید کفاف یک زندگی دو نفره را می داد، اما با توجه به تورم سرسام آور دریافت این میزان حقوق خارج از تصور است. نکته جالب آن است که حتی در این روز برای معلمان پاداش و تشویقی نیز در نظر گرفته نمی شود.» این در شرایطی است که براساس آمارهای اعلام شده از منابع رسمی کشور خط فقر زیر ۶۰۰ هزار تومان و حتی بیشتر هم اعلام شده و در این میان وضعیت حقوق فرهنگیان جای بررسی و تامل بسیار زیادی دارد. او صحبت های خود را با یک خواهش از مسوولان آموزش وپرورش پایان می دهد و می گوید:« معلمی شغل انبیاست. ما در روز معلم نه مراسم تقدیر می خواهیم و نه تجلیل. تنها خواسته ما معلمان توجه به امکانات و تسهیلاتی است که عمدتاً در سایر شغل ها مورد توجه مدیران است.» شأن معلم در جامعه حفظ نمی شود محمد رضا، رضایی معلمی است که ۱۵ سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش دارد. او نیز از حقوق کم معلمان گلایه مند بوده و می گوید:« هم اکنون فرهنگیان کمترین حقوق را دریافت می کنند به عنوان مثال درآمد یک کارمند لیسانسه آموزش و پرورش قابل قیاس با کارمندان اداره های دیگر مثل گمرک، مخابرات یا شرکت نفت نیست.» این معلم که هم اکنون مجبور است به دلیل کم بودن حقوق به صورت دو شیفت و گاه سه شیفت کار کند،،در مورد پرداخت حق مسکن به فرهنگیان توضیح می دهد:«من به عنوان دبیر تا کنون با چنین مقوله ای آشنا نشده ام اگر هم در خود سازمان آموزش و پرورش چنین حقی وجود داشته باشد برای ما دبیران بیگانه است و یا حقی به عنوان حق مسکن برای فرهنگیان وجود ندارد و درمورد وضعیت بیمه و درمان فرهنگیان هم باید بگویم ما فقط تحت پوشش بیمه خدمات درمانی هستیم و آن چنان امکاناتی را هم در اختیار ما قرار نمی دهند. همچنین دفترچه خدمات درمانی در تمام مراکز درمانی قابل پذیرش نیست و به صورت آزاد منظور می شود. اگر یک شخص فرهنگی خدای ناکرده با مشکل یکی از امراض سخت مثل ناراحتی قلبی یا پیوند عضوی از بدن دچار شود به هیچ عنوان پشتوانه ای برای علاج چنین دردهایی ندارد و باید در خانه خوابیده و انتظار مرگ را بکشد. » رضایی اما صحبت های خود را اینگونه ادامه می دهد:« در کنار تمام این کمبودها، این روزها شاهد بی احترامی به شان معلم و معلمی در جامعه هستیم. برخورد اولیاء دانش آموزان با معلمان مطلوب نیست، همچنین برخورد دانش آموزان امروزی به هیچ عنوان قابل مقایسه با دانش آموزان سال های دهه های پیش نیست و بیشتر دانش آموزان آن حرمتی که باید بین معلم و دانش آموزان باشد رعایت نمی کنند.» او انتظار دارد که مسوولان از طریق رسانه های گروهی شخصیت و ارزش معلم را به جامعه انتقال دهند. معلمان بازنشسته محروم از سهام عدالت و بیمه طلایی در این میان علی فائزی دبیر کل کانون همبستگی فرهنگیان ایران با اشاره به تغییرات اساسی در حوزه کار معلمی می گوید:« بیش از ۳۰ سال است که از انقلاب اسلامی گذشته اما در اموزش و پرورش هیچ اتاق فکری که در آن معلمان خود حضور داشته باشند، تشکیل نشده است و به زعم من کلاً باید در حوزه کار معلمی و تدریس در آموزش و پرورش تغییرات اساسی صورت گیرد.» او که خود سالها کار تدریس را در مدارس کشور انجام داده است، درباره دغدغه ها و مشکلات فرهنگیانی که به این کانون مراجعه می کنند، توضیح می دهد:« روزی نیست که تماس تلفنی و یا حضوری از معلمان در حوزه بحث های حقوقی و مسکن ، بیمه و ... نداشته باشیم.» فائزی حتی توضیح می دهد که امسال گویا قرار است ۲۵ درصد حقوق همه کارمندان براساس تورم اضافه شود، اما شنیده های ما حاکی است که آموزش و پرورش تنها می خواهد ۱۵ درصد به حقوق معلمان اضافه کند. دبیر کل کانون همبستگی فرهنگیان ایران همچنین به سایر قول هایی که از سوی وزیر داده شده اشاره می کند و می گوید:« وزیر آموزش و پرورش قول هایی درباره بیمه طلایی، سهام عدالت، بن ویژه معلمان داده بود که این روزها ما می شنویم که بیمه طلایی شامل بازنشستگان نمی شود و از سهام عدالت و بن معلمان نیز خبری نیست. حتی آموزش و پرورش خود اقدام برای دریافت مسکن مهر معلمان نکرده است و در این زمینه ممکن است به صورت سلیقه ای اقدام خاصی از سوی یکی از شرکت های تعاونی صورت گیرد.» بی شک معلمی یکی از سخت ترین مشاغل در جامعه به حساب می آید،اما معلم بدون هیچ چشم داشتی به دریافت سختی کار، تلاش می کند تا نقش خود را در جامعه پذیری کودکان و نوجوانان انجام دهد. نباید تنها با این توجیه که معلمی شغل انبیاست، از توجه به نیازها و سختی‌هایی که معلمان تحمل می‌کنند چشم پوشید. اگر از معلم انتظار انجام کامل وظیفه و مسئولیت را داریم، باید در عوض به مسائل معیشتی او نیز توجه کنیم.