از دستگیری زورگیران علاءالدین تا چرخاندن گنده‌لات مشیریه +فیلم

خبرگزاری فارس: اراذل‌‌ و اوباش نه آدم‌های ناشناخته‌ای هستند نه ‌‌واژگان عجیب و غریبی. از دیرباز بوده و هستند؛ انگار قرار نیست که درگیری و نزاع‌ها و تخریب‌هایشان تمام شود. برای خودشان برو‌‌ و‌‌ بیایی دارند و نوچه و نوکری. در دسته‌های چند نفره گروه تشکیل داده‌اند، می‌آیند و می‌روند.

محلات را به تسخیر خود درآورده‌اند؛ نه ترس دارند و نه‌‌ ‌‌تردید؛‌‌ آنقدر‌ پررو شده‌ و ‌‌کار را به جای باریک رساندند تا پلیس ‌‌عزمش را جزم کرد و خط بطلانی کشید بر قلمروورزی و‌‌ عربده‌کشی‌شان.

اراذل و اوباش برای خودشان سطح‌بندی هم دارند؛‌ آنهایی که سطح یک هستند تحت کنترل شدید پلیس امنیت‌ هستند.

دفتر و دستک دارند و نوچه‌هایی که دور و برشان را گرفته‌اند. اوباشگری‌شان با افراد زیرگروه‌شان است؛ خودشان را افراد مطرحی می‌دانند. محله‌ای را برای خود در نظر گرفته و در آنجا فرمانروایی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند!

سطح دو همان نوچه‌های دور و بر گنده‌لات‌ها هستند؛ آنها هم احساس قدرت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، به زیردستان خود و آنهایی که تازه واردند و نوپا، دستور می‌دهند؛ سطح سه‌ای‌ها همان تازه‌واردانند، اما همه‌شان یک کار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند؛ ایجاد رعب و وحشت در محلات!

***

چندی پیش فیلمی از درگیری اراذل و اوباش در مقابل پاساژ علاءالدین منتشر شد؛ با صندلی و چوب و چماق و چاقو به جان هم افتاده بودند، عربده می‌کشیدند، حریف طلب می‌کردند و مردم از ترس‌شان ایستاده بودند و فقط می‌نگریستند.

دامنه درگیری و عربده‌کشی‌شان فقط به یک بار ختم نمی‌شد، جلوی پاساژ علاءالدین را تسخیر کرده بودند، کارشان شده بود زورگیری و خفت‌گیری؛ سر مشتری‌های شهرستانی کلاه می‌گذاشتند، گوشی‌هایی را که فیک و تقلبی بود به چند برابر قیمت تا چند میلیون تومان می‌فروختند. اگر کسی هم اعتراض می‌کرد و نُطُق می‌کشید، با چاقو به جانش افتاده و سلاخی‌اش می‌کردند.

برای ‌‌خودشان امپراطوری دست و پا کرده بودند. تا آنکه پلیس آمد و برای همیشه به زورگویی‌شان پایان داد. 5 نفرشان را گرفت و در ملأ عام گرداند تا هیمنه پوشالی‌شان فرو ریزد، تا مردم بدون ترس، کسبه بدون لرز بیایند و شکایت کنند و از حق از دست‌رفته‌شان بگویند.