خبرگزاری مهر: رودریگو دوترته رئیس جمهور فیلیپین آنچه علیه مسلمانان روهینگیا در کشور میانمار رخ میدهد را کشتار جمعی توصیف و بر آمادگی کشورش برای پذیرش آوارگان روهینگیایی تاکید کرد. وی ضمن ابراز همبستگی با مسلمانان روهینگیا گفت: من آماده پذیرش آوارگان هستم و کمک خواهم کرد، اما باید آنها را با اروپا تقسیم کنیم. رئیس جمهور فیلیپین جامعه جهانی را به عجر و ناتوانی در حل موضوع روهینگیا در میانمار متهم کرد و افزود: آنها قادر به حل مشکل روهینگیا نیستند و این کشتار جمعی است. دولت میانمار در واکنش به سخنان دوترته ضمن رد آن اعلام کرد: رئیس جمهور فیلیپین از میانمار چیزی نمیداند و مشابه این حرفها از وی عادی است. روهینگیا مردمی مسلمان و هندوآریایی هستند که در ایالت راخین در غرب میانمار زندگی میکنند. سازمان ملل متحد و همچنین اغلب رسانههای بینالمللی و سازمانهای حقوق بشری مردم روهینگیا را جزو ستمدیدهترین اقلیتها در جهان توصیف میکنند. مسلمانان روهینگیا و برخی از محققان معتقدند که آنها بومی ایالت راخین هستند. درحالیکه دیگر مورخان ادعا میکنند که ایشان مهاجرانی هستند که بیشتر طی دوره حکومت بریتانیا در برمه از
بنگلادش به میانمار و به میزان کمتر، پس از استقلال برمه در سال ۱۹۴۸ و جنگ آزادیبخش بنگلادش در سال ۱۹۷۱ مهاجرت کردهاند. براساس قوانینی که در زمان حکومت نظامیان در میانمار تدوین شد، مسلمانان روهینگیا از جمله اقوام تشکیل دهنده ملت میانمار محسوب نمیشوند و از بسیاری از خدمات دولتی و منافع شهروندی محروم هستند و در شرایطی مانند آپارتاید زندگی میکنند. دولت میانمار اقلیت مسلمان روهینگیا را مهاجرانی غیرقانونی بهشمار میآورد که از بنگلادش وارد شدهاند. دولت بنگلادش نیز درقبال «مهاجران غیرقانونی» سیاست بسیار سرسختانهای دارد و از ورود آنها جلوگیری میکند. خشونتهای قومی میان بوداییان که اکثریت جمعیت میانمار را تشکیل میدهند و اقلیت مسلمان روهینگیا تاکنون صدها کشته بر جای گذاشته و هزاران نفر خانه و کاشانه خود را از دست داده و آواره شدهاند. بسیاری از آنان در کمپهای پناهندگان در نزدیکی مرز بنگلادش به سر میبرند. بیش از ۱۴۰ هزار نفر از آنها به دنبال درگیری با قوم بودایی «راخینه» در سال ۲۰۱۲ به مناطق دیگر آواره شدهاند و تا سال ۲۰۱۷ بیش از ۶۰۰ هزار نفر از اقلیت مسلمانان روهینگیا به بنگلادش فرار کردهاند. بودائیان
تندرو در میانمار با ادعای اینکه مسلمانان روهینگیا از خارج به این کشور مهاجرت کرده و از ساکنان قدیمی این سرزمین نیستند، همواره خواستار اخراج و بازگرداندن آنها به «کشورشان» بودهاند. پس از درگیریهای قومی و مذهبی در کشور میانمار و کشتار مسلمانان روهینگیایی در این کشور، بسیاری از این افراد به کشورهای دیگر مهاجرت کردند. برخی از این مهاجران در کشورهای دیگر نیز سرنوشت خوبی نداشتند و به قتل رسیدند. بیشتر این مهاجران در دام قاچاقچیان انسان گرفتار شدند.
دیدگاه تان را بنویسید