کاهش قدرت نفوذ آلمان در اروپا
شهروندان آلمانی طی سه دوره صدارت مرکل، شاهد مانور نسبتا زیاد وی در اتحادیه اروپا بودند، به گونه‌ای که آلمان عملا به عنوان قدرت اول اقتصادی اتحادیه اروپا نقش پررنگی ایفا کرد.
خبرگزاری مهر: نگرانی شهروندان آلمانی در خصوص طولانی شدن پروسه تشکیل دولت ائتلافی میان سوسیال دموکرات‌ها و ائتلاف احزاب مسیحی به نقطه اوج خود رسیده است. مطابق آخرین نظرسنجی صورت گرفته در آلمان (از سوی آ. آر. دی)، ۷۱ درصد از شهروندان آلمانی تاخیر به وجود آمده در روند تشکیل دولت ائتلافی در کشورشان را غیر قابل فهم دانسته و در مقابل، ۲۸ درصد دیگر از شهروندان آلمانی این روند را طبیعی قلمداد کرده اند. یک تحلیل ساده از نظرسنجی صورت گرفته نشان می‌دهد که حتی تعداد زیادی از طرفداران احزاب دموکرات مسیحی، سوسیال دموکرات و سوسیال مسیحی نیز روند فعلی در تشکیل دولت آلمان را غیر قابل قبول می‌دانند. همچنین بر اساس این نظرسنجی، اکثر شهروندان آلمانی معتقدند که تاخیر به وجود آمده در پروسه تشکیل دولت ائتلافی، بر معادلات سیاست داخلی این کشور تاثیر گذار بوده و قدرت نفوذ آلمان در اتحادیه اروپا را نیز کاهش خواهد داد. آنچه مسلم است اینکه طی سال‌های آتی، شاهد شکل گیری نگرانی‌های مزمنی در میان شهروندان آلمانی هستیم. به عبارت بهتر؛ حتی در صورت تشکیل دولت ائتلافی میان سوسیال دموکرات‌ها و ائتلاف احزاب مسیحی، این نگرانی‌ها به قوت خود
باقی مانده و حتی تقویت خواهد شد. بدیهی است که دولت بعدی آلمان (در صورت تشکیل ائتلاف بزرگ)، دیگر قدرت لازم برای رهبری اتحادیه اروپا و منطقه یورو را نخواهد داشت و بسیاری از وقت و انرژی خود را صرف نظارت بر معادلات سیاست داخلی این کشور خواهد کرد. همین مسئله منجر به کاهش قدرت مانور آنگلا مرکل خواهد شد. در این میان، تنها راه باقیمانده برای صدر اعظم آلمان، استعفا از مقام صدر اعظمی و سپردن آن به فردی دیگر است. با این حال بعه نظر می‌رسد مرکل تا الان تصمیمی برای این مسئله اتخاذ نکرده و سعی دارد چهارمین دوره صدر اعظمی خود را نیز در آلمان به پایان برساند. نظرسنجی‌های صورت گرفته در آلمان نشان می‌دهد که «تشکیل دولت ائتلافی» به معنای پایان بحران‌های پیش روی مرکل در داخل این کشور و اتحادیه اروپا نخواهد بود و بالعکس، برخی نگرانی‌ها را در این خصوص تشدید خواهد کرد. شهروندان آلمانی طی سه دوره اخیر صدر اعظمی مرکل، شاهد مانور نسبتا بی حد و حصر وی در داخل اتحادیه اروپا و منطقه یورو بوده اند. طی این سه دوره، آلمان عملا به عنوان قدرت اول اقتصادی اتحادیه اروپا نقش پررنگی ایفا کرد. تحمیل سیاست‌های ریاضتی مرکل به دیگر کشور‌های
اروپایی، یکی از مواردی بود که منجر به بروز نارضایتی‌هایی در میان شهروندان اروپایی شد. در هر حال، مرکل در چهارمین دوره صدر اعظمی خود دیگر نمی‌تواند این روند را ادامه دهد، زیرا برگزاری انتخابات اخیر در آلمان و ریزش شدید آرای حزب دموکرات مسیحی (حزب متبوع مرکل) نقطه آشکارساز افول قدرت صدر اعظم این کشور محسوب می‌شود. بی دلیل نبود که حتی برخی از هم حزبی‌های مرکل نسبت به کاندیداتوری دوباره وی برای حضور در مسند صدر اعظمی آلمان مخالف بودند. آن‌ها معتقد بودند مرکل باید با پایان سومین دوره صدر اعظمی خود از قدرت اجرایی کناره گیری کرده و به عنوان فردی با نفوذ، به فعالیت‌های سیاسی خود در حزب دموکرات مسیحی و آلمان ادامه دهد. با این حال آنگلا مرکل در نهایت تصمیمی را اتخاذ کرد که هم اکنون سران حزب دموکرات مسیحی و طرفداران وی را نیز به تلاطم انداخته است، روندی که همچنان در آلمان ادامه پیدا خواهد کرد.
دیدگاه تان را بنویسید