روایتی از همراهی با مهمان «هم‌قصه»

اول، افتخار اشنایی با یک «فعال حامی صلح» یا «فعال ضدّجنگ» و مدافع مردم درگیر در وضع اشغال و جنگ؛ دوم، دیدار با دوست خوبم سرکار خانم پلنگی، فعال حامی ملت فلسطین که مدیریت همان موزه را هم با کفایتی هنرمندانه به عهده دارد؛ انگیزه سوم، ذوق و اشتیاقم در حمایت از تولید «همقصه» بود؛ مجموعه‌ای که هدفش بازگویی قصه زندگی آدم‌هایی است که از روزمرگی، عادات سخیف، دل‌فریبی روزگار و وابستگی‌های دنیوی، بریده، دست از جان و جهان شسته و داوطلبانه خود را شریک درد و رنج انسان‌هایی ساخته‌اند که هر روز در پای منافع شوم قدرت‌ها قربانی می‌شوند. در زمانه‌ای که با پروژه فریب رسانه‌های مکار شیاطین، افکار عمومی جهان و وجدان انسانی در غفلتی چندلایه اسیر و از فجایعی که بر نوع بشر می‌رود، بی‌خبر است، همین شاهدان عینی، «ریچل»‌ها*، «ونیسا»ها، «ویتوریو»ها** و «ایوا»‌ها*** هستند که دردمند و هراسان، به هر سو می‌دوند و سر می‌کشند تا چشم و گوش ما باشند و دیده‌ها و شنیده‌های خود را در هر فرصت باز می‌گویند تا برای هم‌نوعان مظلوم خود در برابر لشکر ظلم و تجاوز، همراه و «همقصه»‌ای فراهم کنند. آن‌ها که بعضی‌شان در این راه به مقام والای شهادت رسیده‌اند و بعضی در انتظار آنند، مشفقانه بنا دارند که ما را آگاه کنند؛ تنها به این امید که ناممکن‌ها را ممکن سازند و در این جهان عاری از رحم و عدالت، بازیگر جدیدی را به معادلات بین‌المللی تحمیل کنند. بازیگری که جز خود ما نیست؛ مردمی که نمی‌خواهند نظم نامبارک تحمیلی و برنامه‌های پلید قدرت‌های سلطه‌جو را به رسمیت بشناسند! بر ماست که قدر این «سوپرمن»‌ها**** و «وندروومن»‌های***** جهان واقعیت را بدانیم و از شراب طهور نیات پاک و تجربیات ارزشمند این راویان «قصه خود ما» سرمست شویم و خدا را شکر کنیم که جمعی از جوانان متعهد ما در «امت واحده» همت عالی کرده و حلقه وصل ما با این جماعت ممتاز شده‌اند. راستی! در ان بعد از ظهر گرم ماه مبارک، از ونیسا سوال کردم که پس از رسیدنش به ایران در صبح همان روز، آیا استراحتی کرده و ناهار خورده. پاسخ قصه‌گوی مظلومان فلسطین و سوریه و یمن این بود: «استراحت که نه و غذا هم إن‌شاءالله وقت افطار»! او احترام به میزبانان خود و تظاهر به «روزه‌داری» را هم دوست داشت! *شهید ریچل کری **شهید ویتوریو اریگونی ***ایوا بارلت (فعال کانادایی) ****Superman