اسد: هیچ کشوری معارض مسلح را به رسمیت نمی‌شناسد
رئیس جمهور سوریه در مصاحبه با تلویزیون آلمان، در مورد شرط عفو گروه‌های مسلح فعال در این کشور صحبت کرد.
خبرگزاری فارس: بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه در مصاحبه‌ای که روز سه‌شنبه از شبکه ARD آلمان پخش شد، ضمن استقبال از آتش‌بس در این کشور، گفت در صورتی که معارضین مسلح سلاح خود را بر زمین بگذارند، می‌توانند به زندگی عادی خود بازگردند.
در ادامه متن این مصاحبه آمده است:
خبرنگار: آیا برقراری آتش‌بس در سوریه را روزی تاریخی می‌دانید؟
اسد: بگذارید به جای موافقت با شما، بگویم امیدوارم که اینطور باشد، چراکه همانطور که هفته گذشته هم اعلام کردیم، ما با ترک مخاصمه موافقت کردیم... بگذاریم بگوئیم که فعلا بارقه‌ای از امید برای سوری‌ها، برای همه ما وجود دارد. اما عموما زمانی که آتش‌بس یا ترک مخاصمه یا از این دست توافقات وجود دارد، که دوجانبه است، حفظ آن دشوار است، چه برسد به اینکه چند جانبه باشد. زمانی که شما راجع به چیزی چندجانبه صحبت می‌کنید، زمانی که من می‌گویم چندجانبه، داریم در مورد بیش از 100 گروه تروریستی صحبت می‌کنیم که از سوی چندین کور حمایت می‌شوند. یا می‌توانیم بگوئیم که دو اردوگاه با اهداف متناقض در مورد ترک مخاصمه یا آن توافق. بنابراین، بگذارید بگوئیم که امیدواریم. ما سهم خود را برای موفق بودن این توافق انجام می‌دهیم، اما صرفا داشتن حسن نیت کافی نیست.
خبرنگار: شما چه کاری برای پایدار کردن این آتش‌بس انجام می‌دهید؟
اسد: خوب، این آتش‌بس کمتر از 48 ساعت است که آغاز شده و شمایی که در چند روز گذشته اینجا بوده‌اید، می‌دانید که تروریستها از همان ساعات اولیه دست به نقض آتش‌بس زدند. اما ارتش سوریه از پاسخ به این حملات خودداری کرده، تا این شانس را به توافق بدهد که دوام بیاورد. این کاری است که ما می‌توانیم انجام دهیم، اما نهایتا هر چیزی حدی دارد. این مسئله به طرف مقابل بستگی دارد.
خبرنگار: چرا رسیدن به توافق تا این حد زمان برد؟
اسد: رسیدن به توافق خیلی طول نکشید، بلکه زمان زیادی طول کشید تا دیگر کشورها که بر عملکرد تروریستها نظارت میکنند، آن را عملی کنند، به خصوص آمریکایی‌ها. آنها تازه از چند ماه قبل شروع به صحبت در این مورد کردند. اما ما از مدت‌ها قبل این فرآیند را در ابعاد محلی آغاز کرده بودیم. چیزی که ما به آن آشتی محلی می‌گفتیم، که در جریان آن شبه نظامیان بعد از ترک مخاصمه عفو می‌شدند و می‌توانستند به ارتش بپیوندند یا به زندگی عادی خود بازگردند. بنابراین ما این روند را از سال‌ها قبل آغاز کردیم و در بسیاری از موارد هم موفق بودیم. اما این یکی متفاوت است، همانطور که پیشتر هم در مورد آن صحبت کرده‌ایم، جامع‌تر است. البته کاملا فراگیر نیست، اما نسبت به آتش‌بس‌های قبل مناطق بیشتری را در بر می‌گیرد.
خبرنگار: یکی از موضوعاتی که وجود دارد، این است که مشخص نیست که چه کسی تعیین می‌کند که شما در حال حمله به داعش هستید یا معارضین. به نظر می‌رسد که این خود شما هستید که این تعریف را ارائه می‌دهید و در واقع صلح هم در دست شما است، اینطور نیست؟
اسد: منظورتان از اینکه صلح در دستان من است، چیست؟
خبرنگار: یعنی تصمیم حمله و تعریف اینکه آنها چه کسانی هستند، با شما است.
اسد: درست می‌گوئید. زمانی که چنین توافقی وجود دارد، شما باید دو چیز را از خود سوال کنید: نقشه، نقشه نظامی که قرار است روی آن کار کنید چیست و اینکه معیار یا بهتر بگوئیم ساز و کار نظارت بر آتش‌بس چیست؟ همانطور که گفتم الان 24 ساعت از توقف درگیری‌ها گذشته، اما تا الان ما نقشه‌ها را نداریم. بنابراین می‌توانیم بگوئیم که توافق هنوز پخته نشده است. زمانی که به پختگی رسید، می‌توانید به عنوان یک طرف مسئول، مسئولیت بقای توافق را به گردن بگیرید.
خبرنگار: آقای رئیس‌جمهور، اگر یک شورشی، نه عضو داعش، مثلا عضو ارتش آزاد، بخواهد به عنوان یک شهروند عادی پذیرفته شود، باید چه کار کند؟
اسد: فقط سلاحش را کنار بگذارد، فرقی هم می‌کند که می‌خواهد به فرآیند سیاسی بپیوندد یا به روند سیاسی علاقمند نیست و هدف سیاسی‌ای هم ندارد. مهمترین چیز برای من، چه از لحاظ قانونی و چه از منظر قانون اساسی و همچین بر اساس منافع مردم سوریه و اصاول هر کشوری، این است که شما به عنوان یک شهروند حق ندارید با خود اسلحه خودکار همراه داشته باشید و به مردم و اموال عمومی آسیب بزنید. این تنها چیزی است که از آنها می‌خواهیم. ما چیزی دیگری از آنها نمی‌خواهیم. همانطور که گفتم، ما آنها را به طور کامل عفو می‌کنیم. این اتفاق قبلا هم افتاده و آنها به ارتش سوریه پیوسته‌اند و برخی هم زندگی سیاسی در پیش گرفته‌اند.
خبرنگار: چرا دولت سوریه میتواند بپذیرد که تنها دو گروه وجود دارد؛ یکی تروریست‌های داعش و النصره و گروه دیگر شورشیان، بگذارید بگوئیم بیشتر غیرنظامیان. چرا شما همواره می‌گوئید که در حال نبرد با تروریستها هستید؟
اسد: از لحاظ قانونی، هرکسی که علیه غیرظامیان یا اموال شخصی و عمومی سلاح به دست بگیرد، یک تروریست است. فکر می‌کنم این در کشور من و شما یکسان باشد. شما در کشور خود هم چیزی به اسم شورشی را نمی‌پذیرید. شما هم وقتی معارضه برای رسیدن به اهدافش سلاح به دست بگیرد، آن را به عنوان «معارضه میانه‌رو» قبول نمی‌کند. بنابراین، این مسئله در هیچ کشوری پذیرفته شده نیست. این یک جنبه سوال شما است. جنبه دیگر این است که ما نمی‌گوئیم همه شبه نظامیان افراط‌گرا هستند، ما می‌گوئیم اغلب آنها اینطور هستند و تنها همین گروه‌های افراط‌گرا هم هستند که کنترل میدان را هم در دست دارند. گروه دیگر که از آن با عنوان میانه‌رو یاد شده، حاشیه‌ای است و هیچ نفوذی در میدان نبرد ندارد، به همین خاطر هم هست که اغلب نیروها به افراط‌گرایان پیوسته‌اند، نه به دلیل اینکه افراطی هستند، یا می‌ترسند یا پول و حقوق می‌خواهند. به همین خاطر هم زمانی که می‌گوئیم ما داریم با افراط‌گرایی می‌جنگیم، این یک امر واقعی است، در حال حاضر دشمن، که تروریسم است، از همین گروه‌ها تشکیل شده است، عمدتا داعش، النصره، احرار الشام و جیش الاسلام.
خبرنگار: آیا بین آنها تفاوت وجود ندارد؟ چون تروریستها از مناطق مختلف از عربستان، چچن یا هرجای دیگری می‌آیند، اما شورشی‌ها دستکم سوری هستند. چرا امروز با آنها مذاکره نمی‌کنید؟
اسد: این کار را کردیم. ما قبلا این کار را انجام داده‌ایم. این همان چیزی است که من در مورد آن، در مورد آشتی، صحبت کردم. برای آشتی، ما باید با شبه نظامیان صحبت کنیم، شما با معارضه سیاسی صحبت می‌کنید، بلکه با نیروهایی صحبت می‌کنید که در میدان می‌جنگند. این کاری است که ما کردیم و من با آن موافق هستم. اما در حالی که شما در مورد دو دسته صحبت می‌کنید و آنها را شورشی می‌خوانید، اما در واقع سوری‌ها و دیگران دارند با هم کار میکنند. شما یک گروه خارجی ندارید، بلکه خارجی‌هایی هستند که با سوری‌ها در یک گروه ترکیب شده‌اند و یک ایدئولوژی مشترک دارند و به دنبال یک «خلافت اسلامی» یا چیزی شبیه به آن هستند، همان ایدئولوژی که چیزی را که با آنها متفاوت باشد، نمی‌پذیرد.
خبرنگار: آقای رئیس جمهور شما روند انتقالی را پذیرفته‌اید. گام بعدی چیست؟
اسد: این در واقعا یک روند برای رسیدن به یک دولت وحدت ملی است، که در آن هرکس که بخواهد میتواند به دولت ما بپیوندد و بخشی از آن باشد. این دولت باید برای قانون اساسی بعدی آماده باشد. بعد از قانون اساسی، باید انتخابات پارلمانی برگزار شود که سوریه آینده یا سوریه جدید را شکل خواهند داد. بنابراین، اینها گام‌های اصلی در دوره انتقالی هستند.
خبرنگار: من سال 2012 یعنی زمانی که نخستین انتخابات برگزار شد، اینجا بودم. منظورم انتخابات پارلمانی است که 4 سال پیش برگزار شد. به نظر شما چطور می‌توان در شرایط جنگی انتخابات برگزار کرد؟
اسد: اول از همه باید بگویم که در سوریه جنگ داخلی جریان ندارد. چرا که چنین تعبیری اشتباه است.جنگ داخلی زمانی جریان دارد که شما خط مشخصی داشته باشید مثل خط اجتماعی یا چیزی مانند خطوط قومی یا موردی شبیه به آن و ما همچین چیزی در سوریه نداریم. چرا که در مناطقی که تحت کنترل دولت هستند، همه حضور دارند. بگذارید بگویم که شما می‌توانید سوری‌های مختلفی را در کل ساختار اجتماعی ببینید بنابراین نمی‌توانید از جنگ داخلی صحبت کنید. در واقع شرایط ما مقابله با تروریسم است.
نکته دوم اینکه انتخابات نوعی سرگرمی نیست نخست اینکه چنین چیزی دیدگاه رئیس‌جمهور و یا نظر دولت نیست. انتخابات بازتاب اینها نیست. بلکه بازتاب قانون‌اساسی است. جنگ ما به استقلال کشور ارتباط دارد چرا که آنها می‌خواهند که رئیس‌جمهور و دولت را عزل کنند. دیگر کشورها که بیشتر شامل آمریکا و عربستان سعودی و قطر می‌شود، می خواهند تا کشور را نابود کنند و از سوریه کشوری فرقه‌ای بسازند که شبیه به لبنان و یا عراق باشد. (اما) قانون اساسی امروز نمادی از اتحاد است و ما باید به قانون‌اساسی پایبند باشیم. در واقع قانون‌اساسی آن‌چیزی نیست که روی کاغذ نوشته شده است.بلکه باید اجرا شود. که یکی از آنها برگزاری انتخابات است و این حق دولت نیست بلکه حق هر شهروند سوری است آنها باید تصمیم بگیرند که چه می‌خواهند و چه چیزی را نمی‌خواهند. اگر شما از هر سوری بپرسید به شما خواهند گفت که آنها خواهان پارلمانی جدید هستند.
خبرنگار: آیا قانون‌اساسی در سوریه، ثبات در این کشور مهمتر از زندگی صدها هزار نفر است؟
اسد: بین اینها هیچ تناقضی وجود ندارد که بگوییم کدامیک مهمتر هستند. چرا که اگر ثبات وجود نداشته باشد در این صورت جان هزاران نفر از دست خواهد رفت و اگر ثبات وجود داشته باشد می‌توان از جان افراد حفاظت کرد. به این دلیل نمی‌توانید بگویید که یک مورد مهمتر از دیگری است. ثبات و قانون‌اساسی برای حفظ زندگی مردم بسیار مهم هستند.
خبرنگار: بسیاری از کشورها و سازمان‌های جهانی می‌گویند که ممکن است در صورتی که شما در مسند قدرت بمانید،راهکاری برای حل بحران سوریه وجود نداشته باشد. آیا شما حاضرید از قدرت کناره‌گیری کنید؟
اسد:مسلما برای آن کشورها و آن مقامات از قدرت کناره‌گیری نخواهم کرد چرا که این موضوعی نیست که به آنها ارتباطی داشته باشد به همین دلیل است که من هرگز به این سوال(آنها)پاسخ ندادم.آنها ۵ سال است که آنها چنین چیزی گفتند و ما هرگز به آنچه آنها می‌گویند اهمیت ندادیم.این موضوعی است که فقط به ما سوری‌ها مربوط می‌شود.فقط شهروندان سوریه حق دارند که بگویند که بگویند می‌خواهند چه کسی رئیس‌جمهور آنان باشد. شما به عنوان فردی آلمانی نمی‌توانید من یا هر کس دیگری را بپذیرید که به شما بگوید که چه کسی صدراعظم شما باشد و چه ساختار سیاسی در کشورتان داشته باشید. شما چنین چیزی را نمی‌پذیرید و ما هم آن را نخواهیم پذیرفت. بنابراین بدون توجه به اینکه آنها چه می‌گویند. سرنوشت سیاسی من فقط وابسته به خواست مردم سوریه خواهد بود.
خبرنگار: اما به طور کلی اگر شرایط طوری باشد که مردم سوریه خواستار کناره‌گیری شما از قدرت باشند، آیا تمایل به چنین کاری دارید؟
اسد: به طور قطع، حتماً. وقتی مردم سوریه از من بخواهند که موقعیت و جایگاه خود را ترک کنم، من باید فوراً چنین کاری را بدون تردید انجام دهم زیرا اگر شما بخواهید به عنوان یک مقام، یک رئیس‌جمهور یا یک نخست‌وزیر منتخب موفق شوید، به حمایت مردم نیاز دارد. شما بدون حمایت نمی‌توانید به چیزی دست یابید یا در آنچه که در موقعیت خود انجام می‌دهید موفق شوید بنابراین اینها به هم مرتبط است. خواست آنها با توانمندی شما برای دست‌یابی به چیزی یا موفقیت ارتباط دارد.
خبرنگار: آیا پیش از این ابتکاری درباره زمان این کناره‌گیری از قدرت وجود داشته است؟ همانطور که می‌دانید، به تاریخ‌های زیادی اشاره شده و یکی از این اشارات را دفتر دی‌میستورا مطرح کرده است. او می‌گوید که به احتمال خیلی زیاد در سال ۲۰۱۸ چنین اقدامی صورت خواهد گرفت؟
بشار اسد: نه، نه، به آنها ربطی ندارد. این مسئله بخشی از برنامه و کار آنها نیست. همانطور که گفتم، این مسئله فقط به مردم سوریه مربوط می‌شود. ما تنها به عنوان مردم سوریه می‌توانیم درباره این موضوع بحث کنیم.
خبرنگار: آیا شما با اینکه ما در سوریه شاهد وقوع فاجعه انسانی هستیم موافقید؟
اسد: البته. قطعا همین‌طور است.
خبرنگار:پس چرا انقدر طول کشید که شما دسترسی کامل به مناطق محاصره شده در سوریه را بدهید؟
اسد: درواقع چنین چیزی درست نیست. زمان زیادی طول نکشید تا ما اجازه دسترسی را بدهیم. در واقع رسانه‌های غربی زمانی طولانی سپری کردند تا بفهمند چه چیزی در جریان است. من با شما خیلی روراست هستم. اجازه بدهید سوالی واقعی و منطقی طرح کنیم: آنچه آنها مناطق محاصره شده می‌نامند، سال‌هاست که در محاصره نظامی قرار دارد و این مناطق همچنان در حال مبارزه با ارتش و شلیک خمپاره به ارتش در شهرهای اطراف هم هستند. سوال این است: چطور ممکن است ما جلوی رسیدن عذا به آنها را بگیریم در حالیکه نمی‌توانیم جلوی تسلیحشان را بگیریم؟ آیا این منطقی است؟ این اصلا امکان ندارد. آیا ما می‌توانیم تحریم همه‌جانبه داشته باشیم یا اصلا نمی‌توان تحریمی اعمال کرد. بنابراین، ما به دلایل زیادی تحریمی اعمال نکردیم که نه تنها به دلایل انسانی بلکه برای ارزش‌هایی است که به عنوان یک دولت مسئول در قبال همه سوری‌ها به آن باور داریم بلکه درواقع اگر چنین اقدامی بکنیم، آن غیرنظامیان را در معرض تروریستها قرار می‌دهیم. مثال عملی دیگر این است که، چطور می‌توانستیم تحریم علیه چنین شهرهایی اعمال کنیم و همزمان حقوق مردم رقه را که تحت کنترل داعش است، پرداخت کنیم
یا واکسن به این شهر ارسال نماییم. چطور می‌توانستیم اینجا تحریم اعمال کنیم. این تضاد است و آنچه شما اشاره کرد واقع‌بینانه نیست.
خبرنگار: آیا شما می‌توانید تضمین دهید که پس از بر قراری آتش‌بس سازمان‌های امدادی بتوانند به مناطق تحت محاصره دسترسی دائمی داشته باشند؟
اسد: آنها از چند سال پیش تاکنون در اینجا فعالیت داشته‌اند. ما هرگز به ما آنها نه نمی‌گوییم اما باید اقدامات آنها تحت نظر دولت صورت بگیرد. این سازمانها نمی‌توانند در شرایطی که دولتی وجود ندارد فعالیت کنند. بنابراین ما هرگز نه نمی‌گوییم اما اگر بخواهیم واقع‌بین باشیم ممکن است وقتی که شما با در حال مبارزه هستید موانعی میان مقامات دولتی و این سازمانها به وجود می آید. اما به عنوان تصمیمی سیاسی ما هیچ مشکلی با این سازمانها نداریم. بگذارید بگویم که کمک به همه مناطق سوریه برسد و ما هم از آنها حمایت می‌کنیم.
خبرنگار:شما به انتخاباتی که ممکن است در آوریل برگزار شود اشاره کردید. آیا شما فقط با بخشی از مردم سوریه تعامل ندارید. چرا که بسیاری از آنها کشور را ترک کرده‌اند چون می‌خواستند تا از بحران در کشور جلوگیر شود؟
اسد:بله اما خروج بخشی از مردم از کشور به معنای این نیست که کشور جمعیت خود را ندارد. منظور من این است که سوریه کشوری خالی از جمعیت نیست و بسیاری از سوری‌ها هم‌اکنون در این کشور زندگی میکنند. در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری هم مواردی شبیه به این مطرح می‌شد اما جهان وقتی که دید بسیاری از پناهجویان در انتخابات شرکت کردند، شگفت‌زده شد. به همین دلیل من فکر می‌کنم که هر فرد سوری می‌خواهد که شاهد وقایع جدید در کشورش باشد.این تغییرات به مردم امید می‌دهد و چنین چیزی در هر فرهنگ و کشوری طبیعی است.
دیدگاه تان را بنویسید